Japan wil komende maanden beginnen met lozen in zee van meer dan miljoen ton radioactief water van kerncentrale Fukushima

De kernramp van Fukushima vond op 11 maart 2011 plaats, nu bijna twaalf jaar geleden. De ramp was het gevolg van een krachtige zeebeving die een enorme tsunami veroorzaakte. Meer dan 18.000 mensen kwamen om langs de Japanse noordoostkust. In drie reactoren was er een kernsmelting. Er waren enorme hoeveelheden water nodig om de kernreactoren te blussen en te koelen. Dat besmet water werd eerst ontdaan van de meest radioactieve stoffen en daarna opgeslagen in enorme tanks, waarvan er intussen meer dan duizend zijn.

Dagelijks komt er nog altijd zo’n 140 kubieke meter aan radioactief water bij. Japan kan al dat water niet langer opslaan en wil het daarom de komende maanden beginnen te lozen. De lozing wordt gespreid over verschillende decennia.

Na behandeling is de grootste radioactiviteit wel uit het water gehaald, maar blijft nog radioactief tritium over, een isotoop van waterstof met twee extra neutronen in de kern. Tritium kan heel moeilijk verwijderd worden. Het gaat om meer dan een miljoen kubieke meter water met tritium, dat ook “superzwaar water” wordt genoemd. Japan besliste meer dan twee jaar geleden al dat het nog altijd vervuilde water moest worden geloosd, omdat de limiet van opslagcapaciteit stilaan is bereikt. Volgens Japan en volgens het Internationaal Atoomenergieagentschap kan dat allemaal veilig gebeuren, zonder gevaar voor de gezondheid. Maar buurlanden China en Zuid-Korea zijn, net als de lokale vissers, helemaal niet gelukkig met de lozingen van “giftig” water. Zij vrezen dat de radioactieve verontreiniging in de voedselketen zal terechtkomen via de consumptie van vis, schaaldieren en andere zeevruchten.