“We zijn niet naar Zweden afgereisd om alleen maar deel te nemen aan het wereldkampioenschap, maar we zijn in Malmö om resultaten neer te zetten”, reageert technisch directeur Michel Kranzen van de Belgische handbalbond opgelucht. “De derde plaats in de poule ligt voor het grijpen, maar dinsdag tegen Bahrein winnen komt neer op de tweede plaats.”

De Red Wolves kwalificeerden zich voor het eerst voor een wereldkampioenschap, voor Tunesië is het al de zeventiende deelname. In 2005 legden ze zelfs beslag op de vierde plaats. De laatste jaren kende het team een terugval. Onder leiding van de nieuwe Franse coach Patrick Cazal wil de ploeg weer aansluiting krijgen met de top en de resultaten in de oefenwedstrijden in de aanloop naar dit WK waren veelbelovend. Zo versloeg Tunesië Polen, Zuid-Korea, Brazilië en Algerije en speelde het gelijk tegen Qatar.

Agressiever

Maar de Belgen waren niet bepaald onder de indruk van het parcours van de tegenstander. Voor bondscoach Sylla was de zware nederlaag in de openingswedstrijd tegen Denemarken zelfs vergeven en vergeten. De Fransman wilde een reactie zien van zijn Red Wolves en hij werd in de eerste helft gedeeltelijk op zijn wenken bediend. De Belgen stonden in vergelijking met de wedstrijd tegen Denemarken een stuk agressiever te verdedigen, maar maakten nu te veel storende technische fouten in aanval. De Red Wolves kwamen na een kwartier heel even op voorsprong (8-7) maar konden die bonus niet vasthouden. Drie minuten voor het einde van de eerste helft leidde Tunesië opnieuw met 14-16. Ooms en Robyns eisten in de absolute slotfase van die eerste helft een hoofdrol op en loodsten België naar 17-16 aan de rust.

En ook na de rust was het nagelbijten. De Red Wolves verdubbelden hun voorsprong, maar verzuimden een verschil van drie goals op het scorebord te zetten. Ook de foutenlast begon door te wegen. Tunesië nam over, maar geen berusting bij de Belgen. Robyns, Qerimi, Glorieux en Kötters, die uitgeroepen werd tot man van de wedstrijd, drukten in balbezit hun stempel, Vancosen, Colman deden hun ding in verdediging en in de slotminuten was Lettens een aantal keren redder in nood.

Trots

“Dit was genieten”, aldus kapitein Tom Robyns. “De rammeling tegen Denemarken kroop in de kleren, maar ik denk dat we als groep op de enige juiste manier gereageerd hebben. We speelden misschien niet onze beste wedstrijd, maar we stonden er als groep en ik denk dat we de Belgische handballiefhebber vooral trots gemaakt hebben.”