Het bedrog kwam in 2019 aan het licht toen het donorkind, intussen 39 jaar, zich aanmeldde bij een internationale DNA-databank. Tot zijn ontsteltenis leverde zijn eigen DNA een “match” op met een biologische halfbroer. “Ik nam contact op en vernam dat hij een donorkind was”, getuigt de West-Vlaming. “Hij was verwekt via anonieme donorinseminatie in hetzelfde ziekenhuis waar mijn eigen ouders waren behandeld. Dat kon geen toeval zijn. Het kon niet anders of ik was zelf ook verwekt met donorzaad. Maar dat was niet volgens de afspraak die mijn ouders met de arts hadden gemaakt.”

LEES OOK. Eerste Belgische donorkind sleept dokter voor de rechter omdat die verkeerd zaad gebruikte bij bevruchting

De ouders waren in 1982 naar een vruchtbaarheidsspecialist gestapt om te onderzoeken waarom een spontane zwangerschap uitbleef. Omdat de echtgenoot met verminderde vruchtbaarheid bleek te kampen, stelde arts voor om kunstmatig te insemineren met zaad van de echtgenoot. De vrouw raakte zwanger en beviel in 1983 van een zoon. “Mijn ouders hebben altijd verondersteld dat ik biologisch van hun beiden was. Ook ik had in principe geen enkele reden om mijn afkomst in twijfel te trekken. Al verbaasde ik mij er wel over dat ik fysiek geen enkele gelijkenis vertoonde met mijn vader. Ik heb lang met twijfels over mijn afkomst geworsteld. Tot ik voor eens en voor altijd uitsluitsel wou.”

Donor overleden

Toen het gesjoemel aan het licht kwam, stapte het donorkind met zijn advocaat Philippe Strubbe naar de rechtbank. In eerste aanleg trok hij evenwel aan het kortste eind omdat hij volgens de rechtbank niet bewijst dat de arts met het zaad knoeide en ook niet uitgesloten kon worden dat hij geboren werd uit een overspelige relatie. In beroep hield de rechtbank er evenwel een andere visie op na. Volgens de rechtbank blijkt uit niets dat de moeder de biologische vader – de man is intussen overleden – gekend zou hebben. “Het zou ook zeer toevallig zijn dat de moeder precies met die man een relatie zou hebben gehad of van hem zaad zou hebben verkregen om zichzelf te insemineren”, klinkt het in het arrest. “De door de arts naar voren geschoven hypothetische omstandigheden waarin het donorkind zou kunnen verwekt zijn, zijn in de praktijk dermate onwaarschijnlijk dat er geen geloof aan kan gehecht worden.”

Onzorgvuldig handelen

Volgens de rechtbank werd het zaad buiten het medeweten van de ouders omgewisseld of vermengd met donorzaad. “Dat kan enkel gebeurd zijn door het onzorgvuldig handelen van de arts”, besluit de rechtbank. Aan het donorkind kende de rechtbank 2.500 euro morele schadevergoeding toe. “Maar voor mij is het van groter belang dat het eindelijk zwart op wit staat dat de arts in de fout ging. Voor mij was het een schok om na al die jaren vast te moeten stellen dat mijn opvoedvader niet mijn biologische vader is. Ik heb intussen trouwens al vijf halfbroers en -zussen ontdekt. Ze zijn allen verwekt met het zaad van dezelfde donor. Ik ben wel teleurgesteld in de houding van het ziekenhuis. Na het arrest, dat op 22 december werd uitgesproken, vroeg ik om in dialoog te gaan maar ik kreeg tot op heden geen reactie. Of ik nog verdere stappen zal ondernemen ben ik nog niet uit.”

Gevraagd om een reactie laat het ziekenhuis weten “geen partij te zijn in dit geding en er daarom ook niets over kan meedelen.”