Begin januari associeer je het woord glad eerder bij verkeersinformatie en strooidiensten. Zeker niet bij een foto van een plant. Maar toch kon Paul de Rechter vorige week een beeld maken van glad walstro in ons natuurgebied Negenoord-Kerkeweerd in Dilsen-Stokkem.Uitzonderlijk? Misschien niet, maar gewoon zijn we het nog steeds niet. Deze plant sterft in de winter volledig af, om in het voorjaar terug uit te schieten en in juli te gaan bloeien. Bij mijn weten – tenzij ik ergens een aantal belangrijke meetings heb gemist – zijn we nog niet in het voorjaar, maar putje winter. Toch staan er overal al groene toefjes in de natuur van planten die vinden dat het putje van de winter bijlange niet meer zo diep is als vroeger. Glad walstro hoort daar blijkbaar bij. Moeten we daar een vreugdedansje voor doen? Ik zit vol twijfels. Maar de natuur trekt er zich geen bal van aan en doet gewoon wat zij vindt dat goed is. Gelukkig.

Walstro mag wat mij betreft zeker meedoen. Het is een geweldige plant – maar zijn ze dat niet allemaal? – met heel wat leuke eigenschappen. Zo werkt ze stremmend op melk, wat sneller kaas kan opleveren. De gekende Chesterkaas zou volgens geschriften wel eens zijn smaak en kleur te danken hebben aan walstro. Of het om glad walstro ging, kan ik je niet vertellen, want er zijn – natuurlijk – heel wat familieleden bij de Walstrootjes.

Een zekere Maria Treben – blijkbaar een belangrijke wetenschapster – beweerde dat walstro een genezende kracht zou hebben bij kanker. Haar enthousiasme over deze planten bleek wat te groot. Maar toch is uit meer recent onderzoek gebleken dat een bepaalde stof uit walstro een remmende werking had op kanker bij muizen. Dus toch.

Walstro brengt ook kleur in ons bestaan. Zo zorgen de wortels voor een rode kleurstof die onder andere gebruikt werd om stoffen te verven. De bladeren zorgen dan weer voor een gele kleur. Een productje dat in Engeland ten tijde van Henry VIII bij de dames van het hof als haarkleurmiddel op hun dressoirtjes stond. Blondines waren toen blijkbaar ook al populair. De plant kreeg daar dan ook de bijnaam ‘maiden’s hair’.

Tenslotte blijkt walstro ook voorspellende krachten te genieten. Als de plant een sterke geur verspreidt, gaat het regenen. Bij een aangename geur gaat het zonnetje schijnen. Maar bij een regenboog is de geur op zijn best. De Frank Debooseres van deze wereld moeten opletten dat ze niet vervangen worden door ons glad walstro. Want onze weermannen en seizoenen… dat zit toch ook niet meer op schema. Of is de natuur mis?

(Foto's: Paul de Rechter)

https://limburgs-landschap.be/