“Als ik aan het eind van dit seizoen geen topklassieker gewonnen heb, dan zal ik moeten concluderen dat mijn jaar niet geslaagd is”, zegt Kopecky ergens midden in het interview. Om maar te zeggen: het vuur brandt nog steeds in alle hevigheid bij de Antwerpse. “Ik heb er wel zin in”, grijnst ze. “Veel vakantie heb ik niet genomen. Met de hond gewandeld, dat wel. Maar na een dag of tien begon het toch alweer te kriebelen. Straks eerst nog het EK op de piste in Grenchen, daarna gaat de focus volledig naar de weg. Even goed doen als vorig jaar zal zeker niet makkelijk zijn maar het is wel de betrachting. Zelfs al sta ik met een even goede conditie aan de start van de Strade of de Ronde, dan is dat nog geen garantie dat ik ook zal winnen. Zulke zeges komen niet op bestelling. Ik zit wel conditioneel op schema om even goed te zijn of zelfs een stap vooruit te zetten. Mijn programma? Ik begin in de Omloop Het Nieuwsblad en rijdt daarna nog Strade Bianche, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Amstel als ééndagswedstrijden.”

Op haar 27ste moet het nog mogelijk zijn om conditioneel stappen te zetten, redeneert Kopecky. En, nog belangrijker, ze is erin geslaagd haar lichaamsgewicht met 3,5 kilogram te doen zakken. “En toch trap ik dezelfde waarden”, vult ze aan. “Ja, het is de bedoeling om dit gewicht een gans seizoen aan te houden. Maar maak je geen zorgen. Ik behoor nog altijd niet tot de lichtgewichten van het peloton. De balans is nog heel goed.”

Parijs-Roubaix

Kopecky leeft van ambitie. De Ronde van Vlaanderen winnen was bijvoorbeeld jarenlang één van haar doelen. Missie geslaagd! “Maar er zijn nog altijd doelen die ik wil bereiken. Ik ben iemand die houdt van afvinken en er zijn nog altijd vinkjes die ik moet zetten. Die tweede plaats in Parijs-Roubaix (op 23” van winnares Longo-Borghini, red) wil ik absoluut verbeteren, temeer daar we die dag bepaalde dingen anders hadden kunnen aanpakken. Ook de tweede plaats op het WK was een enorme ontgoocheling. Tegelijk zorgt het voor een enorme honger om komend seizoen beter te doen. Dat zijn hoge verwachtingen maar ik voel er mij klaar voor. (Lacht) Maar maak je geen zorgen: als ik straks de kans krijg om een tweede keer de Ronde van Vlaanderen te winnen, dan ga ik het zeker niet laten liggen.”

Met haar zeges zette Kopecky onmiskenbaar een stap hogerop in de hiërarchie binnen SD Worx. “Ik praat niet graag over mijn eigen status”, zegt ze. “Ik zal mij nooit beter voelen dan iemand anders binnen de ploeg, dat is niet de manier waarop ik mij wil profileren. Wederzijds respect is voor mij essentieel, ook al fiets ik misschien op een iets hoger niveau dan sommige andere rensters. Als ik wil dat ploeggenotes voor mij door het vuur gaan, dan moet ik hen ook appreciëren.”

Trainingsschema’s

Privé veranderde er wel wat in het leven van Kopecky. Ze brak met haar vriend/coach Kieran De Fauw. De zoektocht naar een nieuwe coach is momenteel stopgezet. “Het is nog altijd ‘Lotte die het zelf doet’ en dat zorgt niet voor twijfels”, zegt ze. “Ik heb in het verleden vaak mijn eigen trainings- en wedstrijdplanning opgemaakt. Kieran hielp me daarbij, nu heb ik een klankbord in mensen van zowel het team als de federatie. Zij volgen mij heel goed op, tegelijk weten ze dat het belangrijk is dat ik een bepaalde vrijheid heb in mijn hoofd. Ik twijfel niet aan de manier waarop ik momenteel werk. Over de breuk zelf wil ik niet veel vertellen. Alleen dat ik op een bepaald moment niet echt vrij was in mijn hoofd. In het leven moet je keuzes maken, dit leek mij de beste keuze voor mezelf.”

De komst van Lorena Wiebes zorgt er wel voor dat Kopecky in sommige wedstrijden niet meer als speerpunt zal worden uitgespeeld. “Lorena is de snelste vrouw op twee wielen, dus is het logisch dat ik mij in sommige wedstrijden ook in dienst van haar zal moeten stellen”, aldus Kopecky. “Tegelijk zal ik in sommige wedstrijden offensiever mogen koersen, wat ik leuk vind.”