Opgelet Wout! Biniam Girmay gaat na topseizoen vol voor de Vlaamse klassiekers: “Als ik mag kiezen, win ik de Ronde”

BEKIJK. Sprinten tot het gaatje, zo won Girmay vorig jaar de tiende etappe in de Giro ... voor Van der Poel

Leuk weetje: Biniam Girmay is een crossfan. “Ik volg het hele seizoen”, zegt hij. “Zeker als ik thuis ben, dan kijk ik van start tot finish, ook naar de vrouwen. De wedstrijden zijn ‘straight’: het is leuk om Wout en Mathieu zo te zien vechten met mekaar. Het geeft me zin om het zelf eens te proberen als crosser.”

Niet dat dat snel gaat gebeuren, want de wintermaanden zijn voor Girmay in de eerste plaats het moment om thuis in Eritrea de banden aan te halen met de familie en vrienden. “Dat is het belangrijkste”, zegt hij. Maar “op een dag” zal dat crossen er toch een keer van komen, gelooft hij. Wellicht voor de fun, want zijn echte ambities liggen natuurlijk op de weg. Na zijn knappe resultaten van vorig jaar, met winst in Gent-Wevelgem, kreeg zijn programma voor 2023 een facelift. De nadruk komt op de klassiekers te liggen.

Girmay begint het seizoen volgende week op Mallorca, daarna volgen de Ronde van Valencia, een hoogtestage in Eritrea, de Trofeo Laigueglia en Tirreno-Adriatico. Allemaal in teken voor wat daarna komt: Milaan-Sanremo, Gent-Wevelgem, E3 Harelbeke, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Amstel Gold Race. “Als ik dit seizoen een koers mag kiezen, dan win ik een Vlaamse klassieker en een rit in de Tour. Bij de fans in mijn thuisland en in Afrika is de Tour de grootste wedstrijd, maar voor mij persoonlijk is de Ronde van Vlaanderen de grote droom.”

“Koersen in België is voor mij echt speciaal. De fans zijn echt crazy. De races ook. Ik voel meer - hoe moet ik het zeggen - ‘fighting spirit’ in de Belgische klassiekers. De zwaarste wedstrijden in Europa zijn ook in België. Ik kan niet wachten om weer in België te koersen.”

Parijs-Roubaix krijgt ook een speciale plek. “In Eritrea tonen ze op tv altijd Sanremo, Vlaanderen en Roubaix en de drie grote ronden. Dat zijn de races die we kennen, en het zijn de koersen die ik altijd wilde doen. Ik heb Roubaix al een keer gereden bij de U23. Dat was oké. Het was het jaar dat Pidcock won, 2019. Ik ben in de top 25 gefinisht (48ste, red.). We hebben er ook aan gedacht om de klimklassiekers te doen, Luik zal er wel een keer van komen, maar mijn hart klopt meer voor de kasseikoersen.”

Girmay wordt daar een rechtstreekse concurrent van Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Hij is een van de weinigen die tot het einde kan meegaan en ook nog snel genoeg is om hen te kloppen in de finale. Deze winter heeft hij verder gewerkt aan zijn sprint. “Hij heeft nog veel progressiemarge”, zegt performance manager Aike Visbeek. “Biniam is nog jong, hij kan nog sterker worden, we kunnen nog specifieker gaan trainen, zijn terreinkennis kan nog veel beter, qua voeding zitten we nog niet aan het maximum, de samenwerking met de ploeg zal ook nog beter worden. We doen dat stap per stap.”

Bij Intermarché-Circus-Wanty zeggen ze ook dat Girmay gegroeid is in zijn rol als leider. “Hij geeft sneller zijn mening, hij benoemt het als iets niet helemaal in orde is. Altijd op een vriendelijke manier, maar je merkt dat hij meer vertrouwen heeft en zekerder van zichzelf is.” Visbeek verwijst daarvoor naar Alexander Kristoff: de Noor heeft maar één jaar bij de ploeg gereden, maar zijn passage was belangrijk voor de ontwikkeling van Girmay. “Bini heeft veel van Alexander opgestoken. Hij heeft gezien hoe je een leider bent. Alexander was altijd rustig, altijd gefocust, altijd nuchter. Bini is daar ook steeds beter in. Hij is de ster van onze ploeg, er ligt veel gewicht op zijn schouders, maar hij is redelijk onverstoorbaar.”

Met de komst van Mike Teunissen (30) heeft Girmay er ook een persoonlijke luitenant bij voor de klassiekers. Daarnaast zal de Nederlander de rol van lead-out op zich nemen in de sprints. “Dat doe ik met veel plezier”, zegt Teunissen. Het idee dat hij bij Jumbo-Visma vertrok om bij Intermarché meer voor eigen rekening te rijden, klopt dus niet. “Dat zou raar zijn om te zeggen: de laatste keer dat ik een wedstrijd won, was in 2019. Ik ben niet van het niveau van Wout van Aert, Mathieu van der Poel of Bini. Ik denk dat ik in deze rol van een grotere waarde kan zijn.”

Teunissen verliet Jumbo niet met revanchegevoelens. “Al zal ik het niet erg vinden als ik één van die jongens kan kloppen”, lacht hij. “Ik wilde vooral de wedstrijden rijden die ik het liefst rijd. Ik heb het nog tegen Tosh Van Der Sande en Mick van Dijke gezegd: ‘Ik heb geen zin om elke week met jullie te knokken voor een selectie’. Niet dat ik de concurrentie niet durf aangaan, maar het verhaal van Wanty spreekt me gewoon heel erg aan. Dit is aantrekkelijker.”

Maar zoals altijd zal het succes bepaald worden door het aantal en de kwaliteit van de overwinningen. “Even goed doen als in 2022 gaat niet makkelijk zijn”, beseft Girmay. “Maar ik ben overtuigd dat er veel mogelijk is. Vorig seizoen was ik zelf soms verbaasd, ja, dat alles zo snel is gekomen. Stel je voor: Gent-Wevelgem winnen zonder zelfs het parcours te verkennen. Die dingen geven me extra vertrouwen voor de toekomst. Ik heb nog altijd het gevoel dat ik in een droom leef, maar ik ben niet langer bang dat ik op een dag ontwaak.”