Vanaf zo’n 3 km van de meet zette Evenepoel zich autoritair op kop van het peloton. Daarna was het aan Lampaert en Morkov en tot slot plaatste Fabio Jakobsen het orgelpunt. Na de hectische aankomst van zondag waarin alles in de soep liep – mede door een gebrekkige organisatie – zette Soudal-Quick.Step amper 24 uur later al de puntjes op de i. “Zondag was de finale gevaarlijk”, zei Jakobsen. “Toen de weg splitste was het niet duidelijk welke kant we op moesten. Rechts staken er mensen over en links niet. Ik koos voor de veilige optie, maar verloor daardoor Lampaert en Morkov en kon niet sprinten. Ik was bang. Gelukkig haalde iedereen de meet. Die avond nog hebben we met de organisatie gesproken en ze beloofden een veilige laatste 5 km en dat was ook het geval. Ons plan werkte en ik wist te winnen. Altijd leuk als er geen mensen meer oversteken in voorbereiding op een sprint. (knipoog) Iedereen wil in één stuk naar huis. We zijn hier om ons voor te bereiden op het seizoen en dan is het allerbelangrijkste niet vallen. Er staan hier 9 World Tourteams aan de start en de sprints gaan even hard als in de Tour.”

Lampaert en Morkov, de snelste combinatie

Teamwork tot in de perfectie. Serry en Hirt met het voorbereidende werk, Evenepoel die er in de laatste 3 km een korte tijdrit uit wringt en dan Lampaert en Morkov in de laatste kilometer zodat Jakobsen zijn pk’s de rest kan laten doen. “Pieter Serry en Jan Hirt controleerden de ontsnapping” doet Jakobsen het relaas. “In de laatste 3 km kwam Remco op kop. Hij is een renner met absolute wereldklasse en toont dat ook voor andere jongens. Ik ben vereerd dat hij dit voor mij wil doen, hij is tenslotte wereldkampioen. Het zegt veel over Remco. Hij is een geweldige teammaat. Daarna heb ik met Lampaert en Morkov de snelste combinatie voor de laatste kilometer. Het klinkt haast alsof het vanzelf gaat (lacht), maar dat is niet zo, maar als ik een goede dag heb, kan ik iedereen kloppen en dan klinkt het misschien eenvoudig als je dat achteraf zomaar eventjes uitlegt.”

De Ronde van San Juan is niet de belangrijkste afspraak op de kalender, maar de sprints zorgden wel al voor spektakel, inclusief het nodige schouderwerk en het risico op valpartijen die in januari al een seizoen kunnen hypothekeren. “Precies daarom beslisten we om al van ver van de meet vol aan te zetten”, zegt Evenepoel. “Het peloton is heel nerveus en het parcours kan gevaarlijk zijn zoals zondag bleek. Als je de snelste man op een fiets in je ploeg hebt, is zo’n lead-out net iets makkelijker natuurlijk.” Zo gaf Evenepoel een complimentje terug aan zijn Nederlandse ploegmaat. Voor de derde rit in Argentinië is Jakobsen opnieuw de troefkaart die ze bij Soudal-Quick.Step uitspelen. “Op het circuit (Autodromo de Villicum red.) draait het meestal uit op een sprint, een nieuwe kans voor Fabio dus, pas vanaf de vierde rit gaat het om het klassement gaan”, voorspelt Evenepoel.