Direct naar artikelinhoud
Website logo
kijktip'De ideale wereld'

Liesa Naert: ‘Ik ben van mening dat vrouwen niet kunnen rijden, behalve ikzelf’

Liesa Naert: ‘Ik ben van mening dat vrouwen niet kunnen rijden, behalve ikzelf’
Beeld HUMO

Vanavond is Liesa Naert te gast bij Ella Leyers in ‘De ideale wereld’. Enkele jaren geleden sprak ze in Humo over haar Hemel en Hel: ‘Een overvol en lawaaierig restaurant waar de bediening vierkant loopt: erger bestaat voor mij niet. Zeker als het volle maan is!’

Verschenen in Humo op 18 juli 2016

Haar hemel op aarde heet sinds 24 juni Theo, weegt 3 kilogram en 65 gram, is het jongere broertje van Renée en laat tevreden boertjes na de maaltijd. Maar hoe zou voor actrice Liesa Naert de hel op aarde eruitzien?

LIESA NAERT «In mijn hel op aarde is er veel te veel volk, en vooral ook een hoop geluidsoverlast: ik heb heel gevoelige oren, en kan niet goed tegen lawaai. Toen mijn vriend en ik nog op een appartement woonden, had ik er de grootste moeite mee dat je niet altijd zelf kon beslissen wanneer het stil was. Hadden de buren om twee uur ‘s nachts zin in een nummer van pakweg Michael Jackson, of in het slechtste geval een plaat met ál zijn hits plus de B-kantjes, dan was je verplicht om mee te genieten, ook al wist je dat Renée om vijf uur wakker zou worden. Vreselijk!

»Verder verloopt in mijn hel op aarde alles compleet inefficiënt. Ik ben niet bepaald de meest geduldige persoon, en ik heb een gruwelijke hekel aan incompetentie. Als ik bijvoorbeeld ergens ga eten en de bediening loopt vierkant, dan is de helft van de lol er voor mij al af. Ik vind: als je iets doet, doe het dan ook met liefde en overgave. Als klant voel je dat.»

HUMO Een overvol en lawaaierig restaurant waar de bediening vierkant loopt: erger bestaat voor jou niet?

NAERT «Nee, inderdaad. Tenzij het op de koop toe ook nog eens volle maan is: ik kan dan ongelooflijk vervelend doen, en me ergeren aan alles en iedereen. En ’s avonds raak ik niet in slaap. Soms weet ik niet eens wat er aan de hand is, en ontdek ik het pas de volgende dag: ‘Ah, ’t was vannacht volle maan’.»

HUMO Ergert je naaste omgeving zich ook weleens aan jou?

NAERT «Ja: mijn vriend ergert zich er regelmatig aan dat ik me zo snel aan dingen erger (lacht). Aan mijn eigen ergernis kan ik mezelf trouwens óók ergeren. Dat is ook de reden waarom ik graag alleen ben: ik kan me ontzettend opjagen in van alles en nog wat, en heb altijd veel tijd en energie nodig om alle prikkels van de dag weer van me af te zetten. ’t Is voor mij dus veel makkelijker om af en toe gewoon géén mensen om me heen te hebben. Klinkt asociaal, hè? Maar ’t is toch echt zo. Weet je wat voor mij nog het meest ergerlijke van alles is? Het verkeer. Ik ben zeer licht ontvlambaar achter het stuur – soms ben ik nog niet eens aan de hoek van de straat of ik ben al in alle staten.»

HUMO Wat voor chauffeur ben je zelf?

NAERT «Een zeer goeie (lacht). Mijn lief zegt altijd dat ik als een nozem rijd; ik vind dan weer dat hij rijdt als een wijf. Als je op het tweede vak kunt doorrijden, waarom zou je dan op het eerste vak staan aanschuiven achter een omaatje dat veel te traag vertrekt wanneer het groen is? Maar mijn lief heeft dat niet eens door: die babbelt wat en kijkt rustig naar buiten. ‘Maar allee man!’ denk ik dan, ‘steek dat mensje toch voorbij!’ ‘Rij jij dan’, zegt hij me weleens, waarop het al gebeurd is dat ik inderdaad het stuur overneem. (Op fluistertoon) Erg, hè.»

HUMO Hoor ik je nu net zeggen dat je vindt dat je vriend als een wijf rijdt?

NAERT (knikt) «Ik ben van mening dat vrouwen niet kunnen rijden, behalve ikzelf (lacht). ’t Overkomt me heel vaak dat ik iemand zie rijden en dat ik denk: ‘Wedden dat het een vrouw is?’ Negen van de tien keer heb ik gelijk.

»Maar bon, zet bij dat laatste maar (vette knipoog) of zo. Ik heb geen zin om een feministische discussie op gang te trekken.»

HUMO Hoe ontspan jij je ’s avonds van al die opwinding tijdens de dag? Kruip je stilletjes in een hoekje met een boekje?

NAERT «Ik ben een fervent lezer, ja. Ik heb net ‘Een klein leven’ van Hanya Yanagihara uit, een klepper van meer dan 700 bladzijden. Echt wel een goed boek, al vond ik het jammer dat ik op geen enkel moment heb moeten huilen – dat werd me nochtans beloofd in de recensies. En verder lees ik graag Amerikaanse schrijvers zoals Paul Auster, James Salter en David Sedaris, de enige schrijver met wie ik hardop moet lachen. En de vrouw van Paul Auster vind ik ook heel g... Nee, zo mag ik dat niet zeggen, want dat is niet goed voor de vrouwenzaak. Even hernemen: wie ik ook heel goed vind, is Siri Hustvedt, die toevallig ook de vrouw van Paul Auster is.»

HUMO Ben je een even grote liefhebber van de schone kunsten?

NAERT «In kunst ben ik minder thuis, maar mijn vriend is docent architectuur op een Sint-Lucas, en van hem steek ik al eens iets op. Heel tof, al geeft hij ook lessen installatie, en daar gaat het al eens over zaken als ‘ingrepen in de ruimte’. Ja, dan haak ik af, hè. Hij heeft me eens meegenomen naar een expositie van de eindwerken van zijn studenten, en ik herinner me dat in één ruimte een touw in de hoek hing – ik zeg het nu maar even zoals ik het beleefde. Ineens hoorde ik iemand zeggen: ‘Yep. Fantastische ingreep.’ Daar kan ik dus echt niet bij.

»Wat ik dan wel weer goed vind, is het werk van beeldend kunstenaar Louise Bourgeois en de foto’s van Richard Billingham. En in Finland heb ik een huis bezocht van de architect Aalto: dat was echt een emotionele ervaring.»

HUMO Wat is voor jou het hoogste lichamelijke genot?

NAERT«Ik ben niet iemand van de ontbering. Zet me niet op een eiland à la ‘Expeditie Robinson’, want ik ga al na twee uur vrijwillig naar huis. Lichamelijk genot is voor mij: het instant bevredigen van mijn lichamelijke impulsen. Veel dorst hebben, en meteen kunnen drinken. Rammelende honger hebben, en meteen kunnen eten. Doodmoe zijn, en meteen een bed ter beschikking hebben.»

HUMO Is de bevrediging dan niet groter wanneer je ergens lang op hebt moeten wachten?

NAERT «Maar nee, gij! Zeker wanneer ik honger heb, ben ik niet te genieten. Dan kan ik me op niks meer focussen, begin ik te beven, heb ik het gevoel dat mijn lichaam zich enkel nog richt op eten, eten en eten. Dat is vooral lastig wanneer ik in een lezing of repetitie zit. Dat je denkt: ‘Kak hè, maat! Nog twee hoofdstukken!’ Daarom draag ik altijd wat dingetjes bij me, koeken en zo: zo kan ik toch de grootste honger stillen.»

HUMO Wat eet je het allerliefst?

NAERT «Rabarber! Dat komt voort uit mijn kindertijd: het groeide bij mijn grootmoeder in de tuin, en ik plukte indertijd weleens een stengel die ik zo opat. Nu maak ik er eerder een crumble mee, of een compote om bij een hartige kaas te eten. Of zo uit de pot. Hmmm!»

HUMO Wat bezorgt je geestelijk genot?

NAERT «Praten met iemand die interessant en intelligent is, en die op een andere manier naar de dingen in het leven kijkt dan gebruikelijk. Ik heb het moeilijk met chitchat. Loos geklets over het weer en zo: dat vergt te veel van mijn energie. Liever boom ik urenlang door over iets wezenlijks, bij voorkeur met een volwaardige gesprekspartner – allee, niet dat ik zelf altijd op het allerhoogste niveau bezig ben, maar toch. Ik heb dan vaak de neiging om te gaan peuteren in die persoon – figuurlijk, bedoel ik. Dat wordt soms geapprecieerd, maar heel vaak ook niet. Veel mensen schrikken wanneer je ze zegt van: ‘Ik denk dat jij zo en zo bent.’ Maar wanneer ze niet dichtklappen en de weg dus open ligt om verder te praten, dan kun je heel veel leren van elkaar.

»My God, ik lijk wel pater Damiaan

HUMO Snel over naar je favoriete onenightstand, dan maar.

NAERT «O, op die vraag heb ik me voorbereid. Ik heb hier een post-it met wat namen erop, wacht. Ik had bijvoorbeeld Hans Teeuwen opgeschreven: met hem zou ik me wel een nachtje kunnen vermaken, denk ik. En Peter Sagan. Ik ken geen hol van de koers, maar ik zag hem gisteren op tv: ‘Jawadde!’ Verder had ik ook gedacht aan Chip uit ‘Flaked’, die serie op Netflix. Pas op: ik heb het niet over de acteur die Chip speelt (Will Arnett, red.). Die gast ken ik niet, dus ik weet niet wat voor vlees ik met hem in de kuip heb. Maar die Chip is echt een heel knappe jongen, met mooie groene ogen, en in de serie zit-ie de hele tijd in een T-shirt op zijn fietsje rond te rijden. Dan denk ik: mocht ik daar rondlopen, ik zou me zeker door hem laten kisten. Idem voor Roger Sterling, dat grijze heerschap uit ‘Mad Men’. Met hem zou ik me vast en zeker kunnen amuseren: wodka drinken en sigaretten roken, en veel geld uitgeven op restaurant, en dan hup, het bed in. Enfin, roken misschien niet, want ik ben van plan om er blijvend mee te stoppen.»

HUMO Heb je toevallig ook een Vlaamse naam op je post-it staan?

NAERT «Nee. In Vlaanderen zit er niet veel vets tussen, heb ik de indruk. Of heb ik het verkeerd? Welke Vlamingen worden bij deze vraag zoal gekozen?»

HUMO Geert Van Rampelberg.

NAERT «Hmm, nee. Wie nog?»

HUMO Matthias Schoenaerts.

NAERT «Geen lelijke vent, inderdaad. Maar te gewild voor mij. Serieus, ik zou nog liever droog staan dan in de rij te moeten aanschuiven met vijf anderen. Zo van: mag ik alstublieft ook een keer? Nee, doe mij in de plaats maar Pepijn Lanen van De Jeugd Van Tegenwoordig. Ik heb echt een boontje voor die jongen: hij heeft uitstraling, is getalenteerd en slim, en ik vind ’m knap bovendien. Hij heeft ook een vrouw en een kind, hè? ‘O,’ denk ik dan, ‘zo kweeniehoe gezellig!’»