Direct naar artikelinhoud
Bellen metEwoud Ceulemans

‘‘Close’ heeft één échte concurrent, maar wel een topfavoriet’: de Oscar-kansen voor de film van Lukas Dhont gewogen

Ewoud Ceulemans over de Oscarnominatie voor ‘Close’: ‘Ik hoor dat Lukas Dhont er zeer goed in is om zich op een natuurlijke en spontane manier te verkopen, dus op dat vlak zit het wel goed.’Beeld Eva Beeusaert - Kris Dewitte

Close, nog maar de tweede film van Lukas Dhont, zit bij de vijf laatste films die in maart kans maken op de Oscar voor Beste Internationale Film. ‘Close was lange tijd topfavoriet, maar die positie is de film intussen wel kwijt’, zegt cultuurjournalist Ewoud Ceulemans.

Close zit bij de laatste vijf genomineerden voor de categorie Beste Internationale Film. Zoals verwacht, of was het toch nog spannend?

“Dat hij erbij zou zijn, daar was ik 90 procent zeker van. Close werd door de Amerikaanse vakbladen echt lang gezien als één van de grootste kanshebbers. Toen de nominaties voor de shortlist half december werden bekendgemaakt, heeft filmtijdschrift Variety de film zelfs bestempeld als absolute topfavoriet.

“Die positie is de film intussen wel kwijt, die gaat nu naar All Quiet on the Western Front, een Duitse film over de Eerste Wereldoorlog.”

Dat is één van de vier andere nominaties. Wat zijn de andere en hoe schat je die concurrentie in?

“De effectieve winstkans voor Close schat ik niet zo heel groot in. Naast het Duitse All Quiet On The Western Front, een Netflix-film, is er nog de Argentijnse film Argentina, 1985, die eerder al gewonnen heeft op de Golden Globes. Samen met Close waren dat de drie films waarvan ik dacht dat ze er zeker bij zouden zijn.

“Verder zijn er nog de Poolse Eo en Quiet Girl, een Ierse film, maar de kansen voor die films schat ik zeker niet groot in.”

All Quiet on the Western Front is ook nog in andere categorieën genomineerd. Is dat slecht nieuws?

“Toch wel. Eigenlijk is dat de enige echte concurrent, en ondertussen toch wel topfavoriet. Die film heeft ook nu nominaties in acht andere categorieën, waaronder die voor Beste Film.

“De laatste keren dat een film naast Beste Internationale Film ook in de categorie Beste Film genomineerd was, wist die de nominatie ook effectief te verzilveren. Zoals het Zuid-Koreaanse Parasite, dat uiteindelijk zelfs ook de Oscar voor Beste Film won, heel uitzonderlijk. Of denk aan Roma, aan de Japanse film Drive My Car, Amour, La Vita è Bella en ook Crouching Tiger, Hidden Dragon, die destijds heeft gewonnen van die andere Belgische Oscarnominatie, Iedereen beroemd van Dominique Deruddere.

“Statistisch gezien is de kans dus heel klein dat Close het beter gaat doen dan All Quiet on the Western Front.”

Lees ook

Recensie. ‘Close’: overmand door de kracht van kwetsbaarheid ★★★★★

Interview. ‘Lukas heeft mij op de trein van Antwerpen naar Gent ontdekt’: Eden Dambrine en Gustav De Waele, de jonge sterren uit ‘Close’

Hoe uitzonderlijk is het dat een Belgische film bij laatste vijf is?

“Het is nog maar de achtste keer dat dat gebeurt, en de vijfde keer dat het een Vlaamse film is. De vorige was The Broken Circle Breakdown, daarvoor was het Rundskop, Iedereen Beroemd en dan nog langer geleden, in 1992, was er een Oscarnominatie voor Daens.

“Opvallend: bij Daens en The Broken Circle Breakdown was Dirk Impens de producent, die ook producent is van Close.”

Kan de ervaring van Dirk Impens met Oscarnominaties helpen de komende anderhalve maand, om de film in de kijker te zetten?

“Het helpt dat de producent ervaring heeft met de Oscars. Maar wat het meeste zal helpen is A24, de Amerikaanse distributeur. Die zal ervoor zorgen dat er de nodige poeha over de film wordt gemaakt, dat de film over de tongen gaat in Hollywood en bij de leden van de Academy, die uiteindelijk stemmen.

“Ze zullen er ook wel stevige budgetten voor voorzien, want voor een distributeur is het een heel prestigieuze zaak om zo’n Oscar-label op een filmaffiche te kunnen tonen. Maar kijk dan opnieuw naar All Quiet on the Western Front: dat is een Netflix-film, die zullen ook niet kijken op wat budget meer of minder.”

Hoe zal regisseur Lukas Dhont die periode beleven?

“Dit weekend zat Lukas Dhont nog in New York, en ook de komende weken zal hij nog veel tijd in de Verenigde Staten moeten doorbrengen.

“Nu vrijdag is er een ook nieuwe release in de Verenigde Staten. Dat zal helpen om de buzz rond de film hoog te houden, die ontstaan was na de winst van de Grand Prix op het filmfestival van Cannes. Sowieso volgen er nu veel screenings, recepties en netwerkevents. Ik hoor dat Lukas Dhont er zeer goed in is om zich op een natuurlijke en spontane manier te verkopen, dus op dat vlak zit het wel goed.”

Het is nog maar de tweede film van Lukas Dhont, is dat een voordeel of een nadeel?

“Dat het niet zijn debuut is, zou kunnen helpen om de doorslag te geven. Zijn eerste film, Girl, was een inzending die echt uit het niets kwam en die dan ook geen nominatie kon binnenhalen. Hij was een jonge regisseur van 28 en had bovendien een film gemaakt over een controversieel thema.

“Nu heeft Dhont meer ervaring met alles wat erbij komt kijken. Bovendien is het thema van Close deze keer minder controversieel.”

Is het een typisch Oscarwinnend thema, of maakt de oorlogsfilm dan toch meer kans?

“Dat is koffiedik kijken. Het goede aan de film is dat het gaat over een redelijk herkenbaar en universeel verhaal over vriendschap, in tegenstelling tot het verhaal van Girl, met een thema dat zeker in Amerika enorm controversieel en gevoelig lag.

“Daarbij komt wel dat de ze in de Verenigde Staten ook wel houden van de Grote Onderwerpen, met hoofdletter. Dan staat de Eerste Wereldoorlog zeker hoog op het lijstje. Zo heeft enkele jaren geleden Son of Saul gewonnen, een Hongaarse film over het leven in het concentratiekamp van Auschwitz.

“Al was dat zeker niet altijd zo bij vorige winnaars. Roma bijvoorbeeld was een simpel verhaal over een huisvrouw in de stad. Toch vrees ik dat Close momenteel het meeste te vrezen heeft van All Quiet on the Western Front.”