De daling in de werkloosheidscijfers, en zeker bij de langdurige werklozen, is er omdadt de economie weer op gang komt. Bedrijven zoeken volop werknemers. Door de krapte op de arbeidsmarkt komen ook mensen die al langer werkzoekend zijn nu in aanmerking.

(Lees verder onder de grafiek)

Volgens Antwerps schepen van Sociale Zaken Tom Meeuws (Vooruit) wijst deze evolutie wel op een andere uitdaging.

“Mensen die nu nog langdurig werkzoekend zijn, hebben een zeer grote afstand tot de arbeidsmarkt. Als we hen klaar willen maken voor een job, dan moeten we daar meer in investeren door geld en middelen vrij te maken. Dat betekent taalcoaches en opleidingen. Als je jonge moeders wil begeleiden, dan moet je er rekening mee houden dat je dit doet wanneer ze bijvoorbeeld niet moeten instaan voor de kinderen. We zitten dus met de moeilijkste groep en dat vraagt grotere inspanningen.”

Terugverdieneffect

Chris Bryssinckx is directeur bij de vzw Gatam. Deze organisaties is erin gespecialiseerd om mensen die ver van de arbeidsmarkt staan, klaar te stomen voor een job via intensieve begeleiding. Bryssinckx onderschrijft de analyse van schepen Meeuws. “Met gewoon een gesprek over de interesses en dan zoeken naar vacatures lukt het niet”, zegt Bryssinckx. “In het verleden had je nog hoog opgeleide nieuwkomers, maar ik zie nu meer en meer mensen met een zeer lage scholingsgraad. Het engagement om Nederlands te leren, is meestal groot. Vroeger was er het statuut van WEP+. Mensen konden een jaar meedraaien op de werkvloer en leerden daar bijvoorbeeld lassen. Sommigen konden daarna aan de slag bij de werkgever. Alleen is dit statuut stopgezet, want het zou te duur zijn. Studies toonden echter aan dat er een groot terugverdieneffect was bij WEP+.”

Complex

Een profiel van de langdurige werkzoekenden is er niet. Het gaat onder meer om mensen die kampen met taalachterstand, die niet beschikken over technische vaardigheden of in armoede leven. “Bij veel langdurige werkzoekenden komen al deze elementen samen”, zegt Sam Desiere, onderzoeker arbeidsmarktbeleid bij de Universiteit Gent. “Dat maakt het daarom ook zo complex. Om deze mensen naar een job te kunnen leiden moet je op al die domeinen inzetten.”

Volgens Bryssinckx is er nog een ander probleem en dat stelt zich nog voor de start van de begeleiding. “We vinden steeds moeilijker mensen om aan een opleiding te beginnen. Als we plekken vrij hadden voor ons project van de Haventornado’s, mensen die de haven proper houden, dan belden we het OCMW en werden ons mensen gestuurd. Dat is nu veel moeilijker. Er zijn anders nog voldoende gemotiveerde mensen die werkloos zijn, maar we vinden ze gewoon niet. Er klopt iets niet in onze zoekmethode naar werkzoekenden. Ik denk dat daar nog veel groeimarge is.”

Raed Mohsen (41): “Sinds woensdag heb ik eindelijk een vast contract”

Raed Mohsel kwam elf jaar geleden aan in België. Hij woont op het Kiel. Ruim twee jaar was hij werkzoekend.

“In Irak heb ik verschillende jobs gedaan en was ik voor ik vertrok zelfs zaakvoerder van een restaurant”, zegt Raed. “Het zoeken naar een job in België was best moeilijk. Voor veel vacatures kwam ik niet in aanmerking omdat ik geen wagen heb. Ook mijn Nederlands was nog niet goed genoeg.”

Uiteindelijk kwam Raed bij de vzw Intro terecht. Daar kreeg hij een intensieve begeleiding met onder meer taalcoaching en sollicitatietrainingen. “Ik ben nooit gestopt met te zoeken naar een job en sinds woensdag heb ik een vast contract bij Lidl”, zegt Raed.