De Wever voert confederalisme desnoods ‘extralegaal’ in

(Beeld van de nieuwjaarsreceptie)© belga

‘We moeten Vlaanderen aan de wantoestanden van het huidig Belgisch federalisme onttrekken. Het is dat of onze welvaart teloor zien gaan.’ Dat zei Bart De Wever op een studiedag van zijn partij over confederalisme. N-VA heeft een website gelanceerd om iedereen beter te informeren over het confederalisme waar zij in gelooft.

bbd

N-VA hield vandaag een themadag over ‘Een sterk Vlaanderen in Europa’. Tijdens zijn toespraak stelde voorzitter De Wever dat Vlaanderen soeverein is en een volk moet zichzelf kunnen besturen.

‘Ik pleit voor een herstel van onze volkssoevereiniteit. Concreet betekent dat dat elke soevereiniteit boven Vlaanderen als supranationaal wordt beschouwd. En dus, dat het soevereine Vlaamse volk enkel bij een verdrag dat geratificeerd is door het Vlaams Parlement soevereiniteit kan overdragen. Dàt is de geest van het confederalisme en dat is ook de oorspronkelijke geest van de Europese Unie.’

   • Conner Rousseau: ‘Wiskundig gezien is er nu geen andere optie dan met N-VA’

Zoals bekend ziet De Wever de verkiezingen van 2024 als de ultieme kans om het confederalisme te verwezenlijken. Dat betekent dat Vlaanderen voor alles bevoegd is behalve als het beslist een aantal bevoegdheden (defensie bijvoorbeeld) af te staan aan het Belgisch niveau.

De partij wil de burger ook beter informeren over waar haar confederalisme voor staat. Daarom is er nu een website die de burger moet informeren, www.confederalisme.vlaanderen.

In een interview met de krant De Tijd vindt Bart De Wever dat Vlaanderen desnoods zonder een grondwetsherziening het confederalisme kan uitroepen.

‘Ik denk al langer dat de opportuniteit om in het legalisme te hervormen, weg is. Zoals op verschillende momenten in onze vaderlandse geschiedenis zal je naar een extralegale hervorming moeten gaan. Dat is niet de eerste keer. Zo is het ook met het onderwijs gebeurd.’

Veel geloof in de Belgische politiek heeft hij niet. ‘Volgens mij kan er in een Belgische context nooit nog iets lukken. Niet met de PS. Maar ook niet in een heruitgave van Zweeds. Het heeft geen zin meer.’

Toch blijft de constatering dat ook bij een ‘extralegale’ staatshervorming achteraf de steun nodig is van de Franstaligen die een en ander moeten bekrachtigen.