Eerlijke vinder Zakaria en eigenares Ann kunnen hun geluk niet op. — © Joris Herregods
Ann krijgt verloren trouwring met as van echtgenoot terug van eerlijke vinder Zakaria: “De man van het jaar is nu al bekend”
Een ontroerend moment maandagavond op het Koningin Astridplein. Ann Lenaerts uit Wechelderzande (Lille) sprak er af met Zakaria El Haloui (36), die vorige week Anns trouwring met as van haar overleden echtgenoot aantrof op de Turnhoutsebaan. Via een artikel in Gazet van Antwerpen kwamen de twee met elkaar in contact, met de emotionele teruggave als orgelpunt. “Ik kan het niet geloven, een onbeschrijfelijk gevoel”, klonk het.
Een korte situatieschets: na een wekelijks avondje uit in Don Vitalski’s Legendarische Dinsdagclub in de Ommeganckstraat wandelt Ann Lenaerts in de bittere kou terug naar haar wagen. Niet veel later beseft ze plots dat haar trouwring, met as van haar overleden echtgenoot Dominique, niet meer rond haar vinger zit. Grote paniek breekt uit.
De ring waar het om draaide. — © Joris Herregods
“Na het wegvallen van Dominique verloor ik heel wat kilo’s waardoor de ring wat losjes zat. Tijdens de show sprong hij al omhoog toen ik applaudisseerde. Ik stak hem rond mijn middenvinger, maar dat voelde te strak. Toen ik buiten kwam, was het ontzettend koud, met extra fijne vingers tot gevolg.”
“Toen ik besefte dat de ring weg was, zocht ik in de auto terwijl de medewerkers van de Dinsdagclub, die ondertussen als familie voor me zijn, het traject naar de wagen nauwlettend afhaspelden. Zonder resultaat. Olivier, de broer van Dominique, liet er geen gras over groeien en lichtte de pers in”, blikt Ann terug.
Veilige haven
Wat ze op dat moment nog niet weet, is dat de 36-jarige Zakaria El Haloui haar ring opraapte op de Turnhoutsebaan. “Na een potje tafeltennis was ik onderweg naar huis toen ik het juweel zag liggen. Ik wilde het naar de politie brengen, maar zocht eerst even online naar ‘Dominique’ en ‘ring’, je weet immers nooit. En voilà, ik stuitte op het artikel in Gazet van Antwerpen en kwam zo in contact met Ann.”
Ann tussen haar dochters Zahra en Sam. — © Joris Herregods
“Ik vroeg Zakaria om een foto te sturen zodat ik zeker was. Toen ik de bevestiging kreeg, was ik door het dolle heen. Ik had alle hoop opgegeven en dacht dat ik de ring voorgoed kwijt was”, gaat Ann verder. “We probeerden mama ervan te overtuigen dat het goed zou komen, al geloofden we daar zelf eigenlijk niet echt in. Maar de ring was een houvast, een veilige haven. Wanneer ze zonder ring de deur uitging, kwam ze altijd terug en sprak ze telkens dezelfde woorden uit: ik ben Dominique vergeten”, licht dochter Zahra Van Den Bogerd (22) toe. “We zijn opgelucht dat het goed is afgelopen.”
Spontaan dansje
Om de ring opnieuw tot bij haar te krijgen, sprak Ann dinsdagavond af met Zakaria. Toen hij twee minuutjes later dan het afgesproken uur opdraafde, wist de Wechelse maar nauwelijks blijf met haar emoties. “Ik begin er spontaan van te dansen. Het voelt onbeschrijfelijk. Ik hang hem even aan een ketting voorlopig, want dit mag me niet nog eens overkomen.”
De ring, opnieuw veilig en wel in Ann’s handen. — © Joris Herregods
Zakaria is opgetogen dat hij Ann en haar familie zo kon helpen. “Ik had een beetje stress om de groep te ontmoeten, maar vind het prachtig om te zien hoe gelukkig de ring hem maakt. De man van het jaar is alvast bekend”, roept Olivier hem nog toe.
Om het sprookje helemaal in schoonheid af te sluiten, nodigde Ann Zakaria en zijn partner uit om samen naar de Legendarische Dinsdagclub te gaan. “Dit moet op gepaste wijze gevierd worden. Precies een week na de feiten, dus geen betere plaats dan in de Ommeganckstraat.”
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
