Direct naar artikelinhoud
Website logo

Herman Verbruggen in ‘Ik vraag het aan’: ‘Het woord ‘knuffel’ is pas uitgevonden nadat ik het ouderlijk huis had verlaten’

Herman VerbruggenBeeld Johan Jacobs

Het is intussen vaste prik op woensdag: de beau monde van de Vlaamse showbizzwereld schuift de bips naast Niels Destadsbader in ‘Ik vraag het aan’, met onder de arm een song die hen doet kirren of net huilen van nostalgie. Vanavond is het de beurt aan Herman Verbruggen, Marcske voor de vrienden. Humo sprak de acteur vorig jaar, naar aanleiding van zijn zestigste verjaardag, een grote mijlpaal, mét gevolgen: ‘Ik heb geen lichaam meer om een pornofilm te draaien, hè.’

Dit artikel verscheen voor het eerst in Humo op 1 februari 2023.

Verser dan Herman Verbruggen kun je een zestiger niet krijgen: de acteur is op 25 januari 60 geworden. En het doet hem wel iets. ‘Ik ben de meest optimistische mens ter wereld, maar dat is toch wat, hoor. Ik voelde ook zoiets toen ik 40 werd, en bij de kaap van 50 nog meer. Maar volgens mijn vrouw (reportagemaakster Petra De Pauw, red.) was ik een dag later weer opgekikkerd. Dat zal nu ook wel zo zijn, zeker?’

HUMO Wat maakt het voor jou zo moeilijk?

HERMAN VERBRUGGEN «Als je 40 wordt, weet je dat je aan de helft zit. Op je 50ste ben je over de helft, en op je 60ste, tja... Vergelijk het met een dag in het pretpark: om 11 uur heb je het gevoel dat je nog de hele dag voor je hebt, maar om 14 uur moet je knopen doorhakken en uitmaken welke attracties je zeker nog wilt doen.»

HUMO Voel je je 60?

VERBRUGGEN «Helemaal niet. Ik vind trouwens dat we veel te veel belang hechten aan dat cijfer. Dat is de schuld van Napoleon: had hij het bevolkingsregister niet ingevoerd, dan hadden wij nu geen leeftijd. Dan waren we oud als we niet meer functioneerden, nu zijn we oud omdat er toevallig een hoog cijfer naast onze naam staat. Hoe je het ook draait of keert: je wordt daarop beoordeeld.»

HUMO De voorbije weken hebben experts ons verteld wat er op ons 60ste gebeurt met lichaam en geest. Het klonk niet als een uitstap naar het pretpark.

VERBRUGGEN «Een mens gaat er niet op vooruit. Ik ben bij de gelukkigen, ik heb geen grote kwalen. Maar af en toe sputtert mijn lijf wel. En mijn buikje krijg ik ook niet meer weg. (Wrijft over dat buikje) Ik heb geen lichaam meer om een pornofilm te draaien, hè.

»Ouder worden lijkt me wel erger voor bekende mensen. Als de buurman er wat ouder begint uit te zien, dan vindt iedereen dat normaal. Maar in het geval van Erik Van Looy, die weleens op de cover van Humo staat, beginnen de mensen erover te praten.»

HUMO Let je meer op je gezondheid?

VERBRUGGEN «Ik probeer voldoende te bewegen. Ik heb een tijdlang om de andere dag een halfuur gelopen, maar dat heb ik moeten opgeven toen ik geblesseerd raakte. Toen heb ik een roeimachine gekocht, maar daarop trainen is vreselijk saai. Intussen ben ik voorzichtig weer beginnen te lopen.

»Ik ben tien jaar geleden gestopt met roken. Ik voelde dat mijn lichaam het lastig had om die teer en nicotine te verwerken. Sindsdien vape ik. In die vapevloeistof zit maar een minimale hoeveelheid nicotine.»

HUMO Durf je nog een glaasje te drinken?

VERBRUGGEN «Ik drink elke dag twee of drie glazen wijn. Is dat gezond? Ik heb daar een theorie over: het leven bestaat uit het bevredigen van behoeftes. Eten, slapen, bewegen, mensen ontmoeten: het zijn allemaal behoeftes, en het geeft je een fantastisch gevoel als je die kunt bevredigen. Zo zorgt de natuur ervoor dat we het leven waardevol genoeg vinden om op te staan, en om – in het geval van mannen – enkele vrouwen te bevruchten. Of, in het geval van vrouwen, ervoor open te staan om bevrucht te worden en zo het leven door te geven.

»Hoe meer behoeftes je kunt bevredigen, hoe meer je geniet van het leven en hoe gelukkiger je bent. Daarom geniet ik dus van vapen en van mijn glas wijn. Met mate, voor alle duidelijkheid: je zult me nooit stomdronken zien en nooit op een zware rokershoest betrappen. Ik luister altijd naar mijn lichaam.»

HUMO In het Radio 2-programma ‘De madammen’ noemde je jezelf een laatbloeier.

VERBRUGGEN «Niet op professioneel gebied, ik wist al heel jong wat ik wilde. Wel op het vlak van relaties. ’t Is te zeggen: ik stond wel in bloei, maar er was geen bevruchting (lacht). Van mijn 20ste tot mijn 30ste was ik alleen maar bezig met werken. Ik had een vriendin, een Frans meisje dat ik op de theaterschool had leren kennen. We hadden een langeafstandsrelatie, en dat was op dat moment voldoende. Pas rond mijn 35ste kreeg ik het gevoel dat ik iets miste en ging ik echt op zoek. Ik was toen constant verliefd. Kwam er een nieuwe assistente die een beetje in mijn smaak viel? Dan werd zij de vrouw van mijn leven.

»Net toen ik het weer wat had losgelaten, kwam Petra in mijn leven. Vanaf dat moment was het eenvoudig. Samenwonen, kinderen: we hoefden daar niet over te praten, het ging vanzelf. En daardoor heb ik nu, op mijn 60ste, nog tieners in huis – ik kan dat overigens iedereen aanraden. Mijn grootste zoektocht heb ik achter de rug, ik ben nu veel rustiger dan toen ik 40 was.»

HUMO Petra is zestien jaar jonger dan jij, en jullie dochters zijn 16 en 18. Houden zij je jong?

VERBRUGGEN «Zeker. Stel dat Petra ook 60 zou zijn, dan waren onze kinderen wellicht al het huis uit en was ik misschien al opa. Ik kan me daar niets bij voorstellen.

»Gisteren gingen Petra en ik met Billie winkelen. Ik had een broek nodig. We gingen een jeanswinkel binnen en ik zag een paspop met een broek in een speciale, hippe stof. Het eerste wat ik dacht, was: mooi! En daarna: kan ik dat nog wel dragen? Billie zei van wel, dus ik heb die broek gekocht. ’s Avonds had ik opnames van ‘De wonderjaren’ met Siska Schoeters en ik kreeg keiveel complimenten over die broek. Mensen vonden ze echt mooi – allee, als ze het meenden. Ik denk niet dat ik die broek had gekocht als Billie er niet bij was geweest.»

HUMO Sleuren je dochters je ook mee in de wereld van TikTok en Snapchat?

VERBRUGGEN «Ik heb geen account op TikTok of Facebook, wel op Instagram. Ik heb daar meer dan 25.000 volgers. Dat is absurd, dat zijn twee Sportpaleizen vol. Helaas denk ik te veel na voor ik iets online zet, dus is er niet zoveel op mijn account te zien.

»Gisteren kwam dat ook ter sprake in ‘De wonderjaren’. Sekswerker en TikTokster Mel was er ook, zij beantwoordt online vragen van pubers over seks. Ik vind het goed dat ze dat doet. Er staan zoveel halve waarheden online, en zij geeft jonge mensen juiste informatie. Zonder taboes. Tegelijk zit ik er verwonderd naar te kijken. De tijden zijn zo hard veranderd. Ik kan me niet herinneren dat bij ons thuis vroeger één keer het woord ‘seks’ is gevallen.»

HUMO Is dat een goeie evolutie?

VERBRUGGEN «Dat vind ik wel, ja. Er was een grotere afstand tussen mij en mijn ouders dan nu tussen mijn kinderen en mij. Ik heb mijn ouders nooit in hun blootje gezien, en het woord ‘knuffel’ is pas uitgevonden nadat ik het ouderlijk huis had verlaten. Als puber worstelden wij in ons eentje met onszelf, met onze ouders over intimiteit praten was in die tijd ondenkbaar.

»Onze kinderen zijn veel opener. Vooral tegenover Petra, maar dat is normaal, omdat het meisjes zijn. Ik luister soms met verbazing naar de gesprekken aan de keukentafel (lacht)

HUMO Hoe kijk je als zestiger naar de wokebeweging?

VERBRUGGEN «Dat is complex. Ze vraagt aandacht voor sociale onrechtvaardigheid, wat niet verkeerd is. Maar een groep binnen de beweging is wel extreem, en daardoor haken mensen af. Ze krijgen het gevoel dat ze niets meer kunnen of mogen zeggen. Tegelijk maakt extreemrechts van de woke-extremen gebruik om de beweging de kop in te drukken.

»Wat het zo complex maakt, is dat je extremen nodig hebt om iets te kunnen veranderen. Het feminisme had de dolle mina’s nodig om iets in beweging te krijgen. Zonder extremen gebeurt er niets.»

HUMO Vorig jaar heeft de VRT negentien afleveringen van ‘F.C. De Kampioenen’ geschrapt wegens ‘racistisch, vrouwonvriendelijk en niet meer van deze tijd’.

VERBRUGGEN (blaast) «Het enige wat wij van die commissie hebben gehoord, is dat een aantal mensen zich stoorden aan bepaalde uitspraken in die afleveringen. Kom, zeg. Je móét Pascale juist wat dommig over ‘die zwarte’ laten praten, precies om te tonen dat het fout is. Nieuwe Belgen nemen daar geen aanstoot aan, zij spreken me aan op de tram en zeggen hoe leuk ze Marcske vinden.»

HUMO De VRT is wel op de beslissing teruggekomen.

VERBRUGGEN «Maar die afleveringen worden niet meer op tv uitgezonden, mensen kunnen ze alleen op VRT MAX bekijken. Ik vind dat flauw, maar goed, we waren al blij dat ze niet vernietigd werden.»

'De wokebeweging vraagt aandacht voor sociale onrechtvaardighei, wat niet verkeerd is. Maar door een extreme groep binnen de beweging haken veel mensen af.'Beeld Johan Jacobs

KLEINE VIJVER

HUMO Acteer je nog vaak?

VERBRUGGEN «Ik speel af en toe in een toneelstuk met de Sven De Ridder Company. Ik doe dat heel graag, ik kom na elke voorstelling voldaan thuis. Maar laat me dat geen heel jaar doen. Ik heb mezelf nooit 100 procent als acteur beschouwd. Ik heb dertig jaar aan het hoofd van Aksident gestaan, een creatief bedrijfje waarmee we producties in elkaar hebben gestoken. Eigenlijk heb ik mijn boterham vooral verdiend door achter de schermen creatief te zijn.»

HUMO Minister Petra De Sutter (Groen) vertelde vorige week in Humo dat je in de politiek meer au sérieux wordt genomen naarmate je ouder wordt. Hoe zit dat in de acteerwereld?

VEBRUGGEN «Dat is vergelijkbaar. Voor een acteur die volhoudt, zal er ook altijd werk zijn. Jonge acteurs van 25 zijn er genoeg, maar voor een vrolijke, wat gezette 75-plusser kom je haast vanzelf uit bij Jaak Van Assche of Fred Van Kuijk. Die vijver is veel kleiner.

»Ik ben wel enigszins verbrand: ik zal altijd Marc Vertongen van ‘F.C. De Kampioenen’ blijven. Ik zie er wel veel ouder uit dan dertig jaar geleden. Kinderen zeggen me dan: ‘In het echt zie jij er zo anders uit!’ Dat is ook één van de redenen waarom de reeks is gestopt, het klopte niet meer. Ann Tuts en An Swartenbroekx, die ook jongere personages speelden, hadden dat gevoel eveneens.»

HUMO Jij werkt nu onder andere voor Radio 2.

VERBRUGGEN «Ik werk mee aan enkele programma’s, zoals ‘De rechtvaardige rechters’, waarin we de actualiteit van de voorbije week door een komische bril bespreken.

»Ik bouw mijn activiteiten wel voorzichtig af, maar ik heb natuurlijk de luxe dat ik me kan permitteren om nee te zeggen. Ik heb in een populair tv-programma gezeten en ik pluk daar nog altijd de vruchten van.»

HUMO Erik Van Looy kroop op zijn 60ste in een radijzenpak in ‘The Masked Singer’. Zou je daar ja op zeggen?

VERBRUGGEN «Ik heb me dat ook al afgevraagd. Ik vind ‘The Masked Singer’ vergelijkbaar met ‘F.C. De Kampioenen’: ze brengen allebei families samen voor de buis. Ik denk wel dat ik het zou doen. Ik ben geen zanger, maar ik vind het ontmaskeren van die figuren echt leuk.»

HET EEUWIGE LEVEN

HUMO Volgens experts zijn mensen op latere leeftijd vaak tevredener of gelukkiger dan jonge mensen. Is dat herkenbaar voor jou?

VERBRUGGEN «Ik ben inderdaad nog nooit zo gelukkig geweest. Van mijn 20ste tot mijn 40ste heb ik waanzinnig hard gewerkt, nu kan ik het allemaal meer op zijn beloop laten. Ik heb veel kunnen doen en over van alles en nog wat kunnen nadenken.

»Met mijn vader, die 88 is, praat ik soms over de eindigheid, en als ik hoor hoe hij ertegenover staat, valt mijn angst voor de dood weg. Blijkbaar zit er een soort chip in ons hoofd die ervoor zorgt dat je op een bepaald moment een voldaan gevoel krijgt: ‘Het is goed geweest.’»

HUMO Lijkt jouw eindigheid verder weg omdat je vader nog in leven is? Volgens de logica van de natuur ben je pas aan de beurt als de generatie vóór je weg is.

VERBRUGGEN «Dat zou kunnen. Mijn moeder is vroeg gestorven, in 2004, het jaar waarin mijn eerste dochter is geboren. Ze was 68, veel te jong. Ik weet niet hoe ik zal reageren als mijn vader overlijdt. Misschien zal ik dan het gevoel hebben dat ik de volgende ben. Wat is het alternatief? Het eeuwige leven? Neem nu dat iemand me een voorstel doet: ‘Herman, als je dit papier tekent, blijf je eeuwig leven. Het gaat oneindig door, met alle blijdschap maar ook met alle pijn en verdriet die erbij horen.’ Ik denk niet dat ik zou tekenen. In de eindigheid zit ook iets moois. Waarom werk ik zo hard? Om me goed te voelen. Om ooit te kunnen denken: ik heb mijn best gedaan. Als dat moment nooit komt, waarom zou ik dan nog mijn best doen? Als ik eeuwig leef, wat is dan nog mijn drijfveer om me te bewijzen? Het is een denkoefening die iedereen zou moeten maken.»