De ramenwasser die 4 vrouwen vermoordde en 26 jaar onder de radar bleef: dit moet je weten over het assisenproces tegen Stephaan Du Lion
In Antwerpen begint het assisenproces tegen seriemoordenaar Stephaan Du Lion. De ramenwasser uit Deurne staat terecht voor de moord op vier vrouwen in de jaren 90. Opvallend: de beschuldigde kon 26 jaar buiten het vizier blijven van het gerecht. Zijn motief blijft een raadsel.
Wat zijn de feiten?
Tussen 1992 en 1997 worden in en rond Antwerpen vier vrouwen vermoord. Ze zijn allen gewurgd met een snoer of touw, maar verder lijkt er geen link tussen de slachtoffers. Ook na jarenlang speuren blijven de moordzaken onopgelost, het zijn zogenoemde "cold cases".
Tot oktober 2018. Plots duikt een DNA-match op tussen één van de slachtoffers en ruitenwasser Stephaan Du Lion. Hij kende drie van de vier slachtoffers door zijn job als glazenwasser en één van hen was hij tijdens het fietsen tegengekomen. Wanneer hij door de politie wordt verhoord, bekent hij de moorden.
Wie is Stephaan Du Lion?
Hij wordt geboren in Borgerhout (Antwerpen) op 12 mei 1964 en groeit op met zijn drie oudere zussen in een arbeidersmilieu. Zijn jeugd wordt volledig overschaduwd door zijn tirannieke en agressieve vader. Stephaan Du Lion gaat maar tot z’n zestiende naar school.
Du Lion begint al vrij snel te werken als ruitenwasser. Hij staat bekend als een harde werkkracht, maar komt vaak in aanraking met het gerecht. Als prille twintiger wordt hij veroordeeld voor twee aanrandingen. In de jaren daarna volgt nog een reeks veroordelingen, vooral voor opzettelijke slagen en verwondingen.
In 2015 moet Stephaan Du Lion DNA afstaan nadat hij veroordeeld werd voor een poging tot diefstal. Door dit DNA-staal zal hij uiteindelijk in verband gebracht worden met vier moorden.
Wie zijn de vier slachtoffers?
- Werkt als serveerster in de horeca.
- Heeft een diploma schoonheidsspecialiste.
- Wordt beschreven als een goedlachse, sociale en behulpzame vrouw.
- Vermoord op 17 juni 1992. Gewurgd met een elektriciteitssnoer en doodgestoken.
Op 17 juni 1992 wordt Ariane Mazijn (30) dood teruggevonden in haar appartement aan de Mechelsesteenweg in Antwerpen. Ze is gewurgd met een elektriciteitssnoer en heeft verschillende steekwonden.
Al vrij snel gaat het gerecht ervan uit dat Ariane de dader zelf heeft binnengelaten, want er zijn nergens sporen van inbraak. Speurders spreken met haar buren en kennissen en heel wat mensen staan een DNA-staal af, telkens zonder resultaat.
Jarenlang wordt de toenmalige vriend van Ariane verdacht van de moord. Hij ondergaat zelfs een test met een leugendetector en een verhoor onder hypnose, maar er worden geen bewijzen gevonden die hem linken aan de moord.
Wat het gerecht op dat moment nog niet weet, is dat Du Lion op de dag van de moord bij Ariane is geweest. Hij werkte af en toe voor haar als ramenwasser, en zou hebben aangebeld om water te vragen.
- Werkt als bediende bij Pidpa, de leverancier van drinkwater.
- Woont nog bij haar ouders maar is erg zelfstandig en gaat vaak alleen op reis.
- Vermoord op 10 juli 1993. Ze is gewurgd met een snelbinder.
Ongeveer een jaar later vindt de onrustwekkende verdwijning van Lutgarda Bogaerts (28) plaats. De vrouw vertrekt op 10 juli 1993 thuis met de fiets en keert niet meer terug. Haar vader is ongerust en waarschuwt de politie.
Getuigen vertellen dat ze Lutgarda nog zagen fietsen langs het Albertkanaal, maar niemand merkt op dat Du Lion daar óók fietste.
Op 12 juli worden het lichaam en de fiets van Lutgarda gevonden aan een smal padje, langs het jaagpad in Oelegem. Ze is gewurgd met een snelbinder en haar handen zijn op de rug gebonden met een andere snelbinder.
Een man die toevallig vlak bij de plaats van het delict zat te vissen, wordt aangehouden. Hij is verdacht omdat hij in het verleden al veroordeeld werd voor aanranding. Drie jaar later wordt hij buiten verdenking gesteld.
- Werkt als schoonmaakster en in bars.
- Gescheiden met een zoon.
- Geen gemakkelijk leven, maar wordt gezien als een warm iemand.
- Vermoord op 24 november 1994. Gewurgd met een elektriciteitssnoer.
Weer een jaar later, op 9 december 1994, vindt de politie het lichaam van Maria Van Den Reeck (46). Ze wordt dood aangetroffen in haar appartement op de derde verdieping aan de Stenenbrug in Borgerhout. Rond haar hals zit een elektrisch snoer van een krultang.
Buren verklaren dat ze Maria al drie weken niet meer gezien hebben. In haar brievenbus ligt nog post van twee weken geleden. De speurders vinden geen sporen van inbraak en kunnen geen verdachte aanduiden. Het onderzoek loopt vast.
- Diploma bijzonder lager onderwijs.
- Gescheiden met 4 kinderen, worden allemaal in een pleeggezin geplaatst.
- Wordt beschreven als lieve vrouw, die soms wat goedgelovig was.
- Vermoord op 5 september 1997. Gewurgd met een touw en neergestoken.
Ten slotte is er nog de moord op Eve Poppe (38). De politie wordt gealarmeerd nadat buren een sterke geur hebben geroken in een appartementsgebouw in de wijk Luchtbal, in Antwerpen. Eve is op dat moment al vier dagen niet meer gezien.
De politie vindt haar op 9 september 1997 in haar woning op de tweede verdieping. Ze ligt dood op bed met een touw rond haar hals en steekverwondingen in de borststreek. Opnieuw zijn er geen sporen van inbraak.
Voor het eerst duikt de naam van Du Lion op. De zus van Eve verklaart dat ze mogelijk nog geld moest aan een ruitenwasser. Du Lion gaat spreken met de politie. Hij vertelt dat Eve een klant van hem is en dat ze hem nog 3.000 Belgische frank (zo’n 75 euro) moest betalen. Maar omdat Du Lion niet wordt verdacht, hoeft hij geen DNA af te staan.
In deze vier moordzaken lijken alle sporen dood te lopen. De gerechtelijke onderzoeken worden dan ook allemaal stopgezet tussen 2002 en 2010.
Hoe kan het gerecht Du Lion vatten?
In 2017 is er plots een doorbaak en vanaf dan gaat het snel: een staal in de zaak van Ariane Mazijn komt overeen met een DNA-staal van Stephaan Du Lion. Zijn DNA was alsnog in de databank van veroordeelden beland, omdat hij in 2015 veroordeeld werd voor poging tot diefstal. Hierna wordt het onderzoek naar de dood van Ariane heropend.
Niet veel later wordt Du Lion verhoord. Hij zegt dat hij zich alleen kan herinneren dat hij seks heeft gehad met een vrouw op het adres van Ariane, maar hij herkent haar niet op een foto.
Twee weken later wordt hij opnieuw verhoord. Dan vertelt hij dat hij Ariane heeft overmeesterd en verkracht. Du Lion bekent ook dat hij een snoer van een zonnebank nam en haar daarmee wurgde. Op dat moment ontdekt de politie opvallende gelijkenissen tussen de zaak van Ariane en die van Eve Poppe.
Het dossier van Eve wordt heropend in maart 2019. Enkele maanden later bekent Du Lion dat hij verantwoordelijk is voor haar dood. Meer nog: hij wil ook verklaringen afleggen over twee andere zaken.
De ene zaak gaat over een vermoorde vrouw aan de Stenenbrug, de andere over een moord in Oelegem, aan het kanaal. Aan de hand van die nieuwe verklaringen worden de dossiers van Lutgarda Bogaerts en Maria Van Den Reeck heropend en bij het onderzoek gevoegd.
BEKIJK - "Mijn voorgevoel is uitgekomen", Pascale Poppe, de halfzus van Eve, reageert opgelucht dat de man die haar heeft vermoord eindelijk is gevonden ("Het journaal", 2 oktober 2019):
Wat is het motief van Du Lion?
Du Lion mag de vier moorden dan wel bekend hebben, hij heeft nooit uitgelegd waaróm hij ze gepleegd heeft. Wat heeft hem bezield? En waarom heeft hij 26 jaar gezwegen?
In één van zijn verhoren zegt hij aan de politie dat hij spijt heeft en dat hij zelf niet begrijpt waarom hij het gedaan heeft. Hij zegt ook dat hij geen details kan geven over wat er juist gebeurd is, omdat hij die herinneringen onbewust afblokt in z’n hoofd. Hij is er naar eigen zeggen jarenlang mee bezig geweest om ze te verdringen met alcohol.
Du Lion verwijst ook in verschillende verhoren naar zijn vreselijke jeugd. Vooral het gewelddadige gedrag van zijn vader zou een impact op hem hebben gehad. Volgens een jeugdvriend had Du Lion de bijnaam “pitbull” en beschouwde hij vrouwen als gebruiksvoorwerp. Zijn ex-partner verklaarde dan weer dat hij erg agressief was en hun gezin terroriseerde.
De meeste getuigen beschrijven hem als iemand met een groot ego. Hij duldde geen tegenspraak, zeker niet van vrouwen. Het is duidelijk dat het leven van Du Lion jarenlang getypeerd werd door geweld. Vanaf het moment dat hij zijn huidige partner leerde kennen, in 2012, pleegde hij geen strafrechtelijke feiten meer.
Acht vrouwen en vier mannen zijn uitgeloot voor de volksjury. Zij zullen nu moeten uitmaken of Du Lion schuldig is aan de moorden op Ariane Mazijn, Lutgarda Bogaerts, Maria Van De Reeck en Eve Poppe. De zaak zal wellicht een tiental dagen in beslag nemen. De beschuldigde kan een levenslange celstraf krijgen.
BEKIJK - "Zoveel jaren nadat hij die vier gruwelijke daden gepleegd heeft, zullen de families hem recht in de ogen kunnen kijken", zegt de advocaat van beschuldigde Stephaan Du Lion:
