ASSISEN LIVE. “Ik heb haar gewurgd met het snoer van de krultang”: glazenwasser Stephaan Du Lion geeft voor het eerst details prijs van de moorden

Daarmee is de eerste dag van het assisenproces tegen Stephaan Du Lion ten einde. Zoals verwacht heeft Du Lion niet bijster veel nieuws verteld over de moorden en was het meest frequente antwoord op de vragen van voorzitter Thys: 'Daar kan ik niet op antwoorden.' 

Maandag, vanaf 9 uur, gaat de zitting verder. Dan komt onder meer onderzoeksrechter Van Santvliet aan bod die het onderzoek naar de moorden verder uit de doeken zal doen.

De voorzitter gaat nog even door op het geval van Eve Poppe.

Voorzitter: "Haar bovenlichaam was naakt, omhoog geschoven tot boven haar borsten. De steekverwondingen gaan echter door de kledij. Dat wijst erop dat haar bovenlichaam ontbloot is nadat de messteken zijn toegebracht. Hebt u daar een verklaring voor?"

Du Lion: "Neen."

Voorzitter: "Ik vraag me namelijk af wat de volgorde was van al die handelingen. Weet u daar iets over?"

Du Lion: "Nee, niets meer."

Voorzitter: "Dus u heeft nog een herinnering aan de wurghandeling, maar over het mes weet u niets? Was er ooit iemand bij u toen er feiten gepleegd werden?"

Du Lion: "Neen, nooit."

Voorzitter: "Wat hebt u na de feiten gedaan?"

Du Lion: "Ik ben naar huis gereden."

Voorzitter: "Een maand later is de politie bij u geweest. Wat dacht u toen?"

Du Lion: "Ik dacht dat ik werd opgepakt. Maar dat gebeurde niet."

Voorzitter: "Uw partner Christel is toen ook verhoord. Zij heeft toen verklaard dat u normaliter na het avondmaal altijd thuisbleef, maar dat u op vrijdagen, zoals de dag van de moord, vaak op café zat. Was u toen ook op café?"

Du Lion: "Dat weet ik niet meer."

En dan zijn we aangekomen bij het laatste slachtoffer, Eve Poppe. Tussen de moord op haar en die van het derde slachtoffer Maria zit zo'n drie jaar. Opvallend.

Du Lion: "Ze had nog een achterstallige schuld bij mij. Ik wilde die bij haar gaan innen. Het ging om 3.000 Bfr. Ze kwam me tegen in de straat waar ik werkte en ze sprak me aan. Ze gaf me haar nummer en adres. Het ging om een schuld aan mij persoonlijk."

Voorzitter: "Wat gebeurde er toen u bij haar was?"

Du Lion: "We hebben eerst aan tafel gezeten en een glas water gedronken. Dan zijn we in de slaapkamer gehad en volgens mij hebben we toen seks gehad als compensatie voor die 3.000 Bfr."

Voorzitter: "Van wie kwam dat voorstel?"

Du Lion: "Van ons beiden."

Voorzitter: "Maar ze had wel degelijk 3.000 Bfr. Die zijn gevonden in haar jas op de plaats delict. Van wie kwam dat voorstel dan? Dat moet van iemand eerst gekomen zijn."

Du Lion: "Dat weet ik niet meer."

Voorzitter: "Gebeurde dat nog met andere klanten?"

Du Lion: "Neen."

Voorzitter: "Er is dus seks geweest, volgens u met wederzijdse toestemming, in de slaapkamer. Met een condoom?"

Du Lion: "Ja."

Voorzitter: "Hoe verliep dat?"

Du Lion: "Normaal. Wat er na afloop gebeurde weet ik niet meer. Daar stopt mijn herinnering."

Voorzitter: "En wat dan met al die letsels die zijn vastgesteld?"

Du Lion: "Ik denk nog te weten dat ik haar gewurgd heb. Na de seks dan wel."

Voorzitter: "Waarom? Want ik zou denken: eens dat u die seks gehad hebt, is uw initiële prikkel bevredigd, toch? En welke prikkel leidt dan tot het toebrengen van die messteken?"

Du Lion: "Daar kan ik ook niet meer op antwoorden."

Voorzitter: "Mevrouw van den Reeck had blijkbaar specifiek naar u gevraagd omdat u blijkbaar de ramen enorm goed waste. Had u al eens seks gehad met haar?"

Du Lion: "Neen."

Voorzitter: "De onderzoeksrechter confronteerde u tijdens het verhoor met het feit dat de moord gepleegd werd met een krultang en toen zei u dat niet meer te weten. Nu weet u het wel."

Du Lion: "Ja, dat klopt. Ik weet alleen niet meer hoe ik eraan kwam."

Voorzitter: "U weet dus niet wat de aanleiding was van die prikkel?"

Dan is het de beurt aan Maria van den Reeck. Zij was een klant van het bedrijf waar Du Lion destijds ramen voor waste.

Du Lion: "Ik poetste de ramen langs buiten. De binnenzijde deed ik ook, maar voor eigen factuur. Bij haar ben ik ook geprikkeld geraakt. Dat kwam door de fantasieën die ik had. 

Voorzitter: "Wat was de aanleiding voor die fantasieën?"

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden. Ik weet wel nog dat ik haar gewurgd heb met een krultang."

Voorzitter: "Maar weet u dat uit het dossier of herinnert u het zich nog?"

Du Lion: "Ik herinner het me nog. Ik dacht dat ik dat in de hal gedaan had."

Voorzitter: "Die krultang was niet uw standaarduitrusting als glazenwasser, neem ik aan?"

Du Lion: "Neen, ik weet niet meer waar die vandaan kwam."

Voorzitter: "Stond ze rechtop toen u haar wurgde?"

Du Lion: "Ja."

Voorzitter: "Ook bij haar was een knoop gelegd. Waarom?"

Du Lion: "Weet ik niet."

Voorzitter: "Ze had haar kleren nog aan. Volgens het onderzoek was er geen seksueel contact geweest met haar. Nochtans spreekt u over een seksuele prikkel. Waar was die seks dan? Wilde u dat doen nadat u haar gewurgd had?"

Du Lion: "Neen, er is volgens mij geen seks geweest."

Voorzitter: "Maar hoe weet u dan dat u Lutgarda gedood hebt, als u zich zo weinig kunt herinneren? Er zat een snelbinder met een knoop om haar nek. U zegt dat gedaan te hebben, maar u weet niet meer hoe, wat of waarom."

Du Lion: "Ik kan het niet met zekerheid zeggen."

Voorzitter: "Er zat een handdoek met een bloedvlek rond het zadel. Hoe belandde haar fiets trouwens in de gracht?"

Du Lion: " Weet ik niet meer."

Voorzitter: "Hoe laat was het toen het gebeurde?"

Du Lion: "Kan ik niet op antwoorden. Ze heeft volgens mij niets tegen me gezegd."

Voorzitter: "Wat hebt u met uw eigen fiets gedaan?"

Du Lion: "Tegen een boom gezet. Dat was een vrij nieuwe fiets. Na de feiten ben ik naar huis gefietst."

Voorzitter: "Dus ook hier kan u eigenlijk, buiten dat ene nieuwe detail, geen bijkomende informatie geven."

Du Lion: "Neen."

Voorzitter: "Wat is nu precies de reden dat u de vuisten in het aangezicht pas nu ter sprake brengt, ondanks dat men u meermaals gevraagd heeft uw verhaal te doen?"

Du Lion: "Weet ik niet, want ik weet het al 7 of 8 maanden."

Voorzitter: "Men vroeg zich af waar die bloeduitstortingen in het gezicht vandaan kwamen. Waarom zegt u het nu pas?"

Du Lion: "Ik ben al vier jaar bezig om me alles proberen te herinneren. Met Bogaerts is me dat gelukt omdat ik nog altijd die foto voor me zie. Ik kon me bijvoorbeeld ook de naam van Sylvester Stallone net niet herinneren. Dat heb ik met namen van andere acteurs ook."

Voorzitter: "U zei dat u niet denkt dat u haar verkracht hebt. Dat is een wat vreemde uitspraak, niet? Waarom zegt u dat?"

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."

Over dan naar de moord op Lutgarda Bogaerts. Du Lion zei eerder dat hij over deze zaak misschien meer zou kunnen vertellen dan hij tot nog toe heeft gedaan.

Du Lion: "Ik was langs het Albertkanaal aan het fietsen. Ik kwam aan in de komen en zag Lutgarda langs de andere kant komen. Ze stopte, ging het bos in en ik ging achter haar aan. Waarschijnlijk deed ik dat om seks te hebben."

Voorzitter: "Dus u wordt daar getriggerd nog vooraleer u haar goed en wel hebt gezien en nog voor u maar één woord met haar hebt gewisseld?"

Du Lion: "Dat klopt. Daarna heb ik mijn fiets tegen de boom gezet, ging ik naar haar toe en ze verschoot. Ze begon ook meteen te roepen."

Voorzitter: "Had zij meteen door dat u slechte bedoelingen had? En hoe maakte ze dat duidelijk?"

Du Lion: "Awel, dat roepen, he."

Voorzitter: "Hoe ver waren jullie het bos in voordat u in contact kwam?"

Du Lion: "Toch al 20 of 30 meter. Het eerste contact wist ik eerst niet meer, maar nu wel. Tijdens het verhoor toonde de onderzoeksrechter foto's van hoe ze geslagen was. Ik herinnerde me eerst niet dat ik dat gedaan had, maar ik heb haar wel degelijk hard in het gezicht geslagen op het moment dat ze begon te roepen."

Voorzitter: "Hebt u haar op de grond geslagen?"

Du Lion: "Ja, dat waren meerdere slagen met de vuist. Dat is alles wat ik me ervan kan herinneren. Vanaf dan weet ik niets meer."

Voorzitter: "Heeft u seks gehad met haar?"

Du Lion: "Nee, dat denk ik niet."

Voorzitter: "Heeft u een verklaring voor de andere verwondingen? De vastgebonden handen, bijvoorbeeld."

Du Lion: "Daar weet ik niets meer van. Ze hebben mij de foto's getoond, maar ik heb er nooit naar gekeken. Ik herinner me niks van seksueel contact."

Voorzitter: "Kunt u de seksuele prikkel die u voelde toch nog eens beschrijven?"

Du Lion: "Als je getriggered bent door een mooie dame... Elke man denkt toch om de zoveel tijd aan seks. Dat is toch ook bewezen. Dat is toch normaal?"

Voorzitter: "Maar je komt toch een paar keer per dag wel een mooie vrouw tegen? Waarom werd u in die context getriggered?"

Du Lion: "Dat kan ik niet zeggen."

Toen hij vaststelde dat Ariane dood was, reed Du Lion naar eigen zeggen naar huis.

Du Lion: "Ik heb inderdaad een zaadlozing gehad. Ik had nooit een condoom bij."

Voorzitter: "Hoe ging het leven dan verder toen u naar huis reed. Want u wist toen toch dat u iemand vermoord had?"

Du Lion: "Dat wist ik inderdaad. Elke keer als ik een sirene hoorde, dacht ik dat het voor mij was."

Voorzitter: "Hebt u daar 25 jaar lang mee geleefd, met die angst?"

Du Lion: "Niet zo lang, nee. Veel drugs en veel alcohol hebben geholpen om het te vergeten."

Voorzitter: "Het leven herneemt zich. Welk gevoel krijgt u dan?"

Du Lion: "Wat heb ik toch gedaan, dacht ik veel."

Voorzitter: "Deed het alarmbellen afgaan om hulp te gaan zoeken?"

Du Lion: "Neen."

Ondanks de frustratie bij Du Lion gaat de voorzitter hardnekkig verder met de ondervraging.

Voorzitter: "Had u haar al gewurgd toen u haar verkrachtte? Want u hebt daar ooit wel op geantwoord."

Du Lion: "Ook dat weet ik niet zeker."

Voorzitter: "Tijdens uw verhoor met de federale politie zei u dat u haar eerst verkracht had en dan gewurgd."

Du Lion: "Mijn hoofd is nog altijd... Ik kan er niet op antwoorden." Iemand in de zaal lacht kennelijk, want Du Lion zegt plots: "Je moet daar niet mee lachen."

Wel zegt hij nog te weten Ariane Mazijn te hebben gewurgd met het snoer van de zonnebank.

Du Lion: "Ik was op het bed toen ik dat snoer wilde pakken. Ben ervan af gegaan, ik weet niet meer of zij toen nog op bed lag."

Voorzitter: "Wat is het laatste beeld dat u hebt van haar?"

Du Lion: "Van toen ik haar gewurgd heb. Maar ik zie geen beeld voor me."

Voorzitter: "Hoe weet u dan dat u haar gewurgd hebt?"

Du Lion: "Omdat ik me herinner dat ik het snoer heb genomen."

Voorzitter: "Waarom legde u een knoop in dat snoer rond haar nek?" 

Geen antwoord.

Voorzitter: "Iemand wurgen neemt tijd in beslag. Al die tijd ben je vlak bij het slachtoffer. U hebt daar geen enkel beeld meer van. En dan zijn er meerdere steekwonden. De wetsdokter zal kunnen bepalen wat de volgorde van die twee handelingen was. Maar u weet er niets meer van?"

Du Lion: "Neen"

Voorzitter: "U vertelt dat u toen panikeerde, zelfs als was er met die handoplegging nog niet veel gebeurd. Ik vraag me af waar die angst van komt, want u had zelf het initiatief genomen. Waarom stopte u niet en ging u niet gewoon weg?"

Du Lion: "Daar kan ik geen antwoord op geven."

Voorzitter: "U herinnert zich als eerste in de slaapkamer het bed. En dan?"

Du Lion: "Daarna heb ik haar verkracht."

Voorzitter: "Heeft ze zich verzet, of onderging ze het gewoon?" - Geen antwoord. - "Heeft zij geholpen uw salopette uit te doen? Neen, had u haar dan met één hand onder controle? Was ze nog bij bewustzijn?"

Du Lion: "Ja, daar ben ik zeker van."

Voorzitter: "We weten dat Ariane verschillende steekwonden had. Wanneer zijn die toegebracht?"

Du Lion: "Dat weet ik niet meer. Ik kan me niet herinneren dat ik steekwonden heb aangebracht."

Voorzitter: "U heeft nog een beeld voor zich waarop zij op het bed ligt. In welke positie zat of lag u dan?"

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden. Als ik het niet meer weet, weet ik het niet meer. Ik heb het verdrongen." 

Voorzitter Thys zal de moorden chronologisch overlopen. Te beginnen, dus, bij Ariane Mazijn.

Voorzitter: "Leg eens uit wat er met haar precies gebeurd is."

Du Lion: "Ik was ramen aan het poetsen op de Mechelsesteenweg. Ik weet niet meer op welke verdieping. Mijn emmer water was op. Ik heb aangebeld in het appartementenblok, maar niemand deed open. Eén vrouw deed wel open. Ik ben binnengegaan en ze bood me wat te drinken aan. We babbelden, ze heeft mijn hand aangeraakt en we belandden in de slaapkamer."

Voorzitter: "Hoe ging dat in zijn werk? U bent toch niet door die aanraking naar het bed geteleporteerd?"

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."

Voorzitter: "U vertelde dat u uw hand op die van haar legde en dat u dus het initiatief nam. Waarom deed u dat?"

Du Lion: "Ik weet niet meer waar we over babbelden, maar ik werd afgeleid door, zo dacht ik, een seksueel contact."

Voorzitter: "Liet zij door haar houding uitschijnen dat ze zin had in seks met u?"

Du Lion: "Nee, want ze verschoot."

Voorzitter: "U kende haar niet, vroeg om een emmer water, en zonder dat ze daar aanleiding toe gaf, had u zin in seks. Wat prikkelde u in het bijzonder?"

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."

Voorzitter: "Deed zij iets waardoor ze de indruk gaf dat ze het wel zag zitten?"

Du Lion: "Ik denk het niet, maar ik voelde het zo aan."

Voorzitter: "U zegt weinig te kunnen vertellen over de feiten, omdat u veel verdrongen heeft. Twee zaken zijn door uzelf aangebracht, namelijk die van Maria van den Reeck en Lutgarda Bogaerts. Kunt u begrijpen dat het voor die families belangrijk is dat ze weten wat er precies gebeurd is? Snapt u dat de antwoorden die u tot nu toe gegeven hebt, voor hen onvoldoende zijn?"

Du Lion: "Dat begrijp ik."

Voorzitter: "Ik zal het verslag van de deskundigen samenvatten. Het komt erop neer dat ze zich vragen stellen bij de amnesie en laten uitschijnen dat u zich misschien meer kunt herinneren, maar dat u ervoor kiest om het voor u te houden. Als dat zo is, onthoudt u de nabestaanden dan geen informatie die voor hen een groot verschil kan maken? Kunt u het licht over de moorden laten branden in plaats van ze te blijven hullen in duisternis?"

Du Lion: "Bij één iemand een klein beetje."

Voorzitter: "Daar zitten 12 mensen die later over u en uw straf zullen moeten oordelen. Ik zeg dat niet als bedreiging, maar ook als een opportuniteit voor u. De opluchting zal voor u misschien groter zijn als u de moed hebt kunnen opbrengen om dingen te vertellen die misschien moeilijk waren. In welke zaak kunt u meer verduidelijking geven?"

Du Lion: "Die van Bogaerts."

Het tweede deel van verhoor, over de feiten zelf, begon sterk.

Voorzitter: "Rocky, zegt u dat iets? Wat roept dat bij u op?"

Du Lion: "De films en iemand die ik persoonlijk ken."

Voorzitter: "Ik heb het over de films met Sylvester Stallone. U zag die graag, toch? Wat sprak u zo aan aan hem?"

Du Lion: "De training, de manager en de boksgevechten."

Voorzitter: "Wat vond je van de figuur Rocky Balboa?"

Du Lion: "Goed. Ik ben ook zelf beginnen boksen."

Voorzitter: "Herinnert u zich de film voldoende om het karakter van Rocky te beschrijven? Was dat een vechter die enkel anderen pijn wilden doen en vernederen, of kwam hij er ook positief uit?"

Du Lion: "Het was een positieve figuur."

Voorzitter: "11.188. Zegt u dat iets?"

Du Lion: "Nee. Belastingschuld misschien?"

Voorzitter: "10.830?"

Du Lion: "Nee."

De voorzitter noemt nog twee getallen op. Het zegt Du Lion niet onmiddellijk iets.

Voorzitter: "Het is telkens het aantal dagen dat de burgerlijke partijen opstaan zonder te weten wat er met hun geliefde gebeurd is. 1.580 is het aantal dagen dat u tot op vandaag in de cel zit. Ook wel iets, natuurlijk."

Stephaan Du Lion heeft het overduidelijk moeilijk met de niet aflatende stroom vragen van voorzitter Thys over de seksuele fantasieën die hij koestert en de manier waarop hij ze nu, naar eigen zeggen, onder controle zou hebben gekregen. Hij raakt maar moeilijk uit zijn woorden en lijkt ook enigszins geëmotioneerd te zijn.

Voorzitter: "Als de fantasie is 'seks hebben met iemand'... u had een relatie toen u gearresteerd hebt. Waarin verschilde die fantasie dan van degene die u had toen u de moorden pleegde?"

Daarop blijft Du Lion stil voor zich uit kijken.

Voorzitter: "Wilt u zelf nog iets toevoegen aan het hoofdstuk over uw leven in het algemeen?"

Du Lion: "Dat ik veel nadenk en weet dat ik het allemaal niet goed heb gedaan."

Daarop heeft de voorzitter de zitting nogmaals geschorst voor een twintigtal minuten.

Voorzitter: "Kunt u de fantasieën die u in de jaren negentig had voor ons beschrijven?"

Du Lion: "Nee, ik kan ze niet benoemen."

Voorzitter: "Gaat u ze dan kunnen herkennen als ze terugkomen?"

Du Lion: "Als ik een prikkel krijg van iemand, verdring ik het. Dat lukt me al sinds 1997."

Voorzitter: "Dat is niet helemaal waar. U had nog een relatie nadien, dus u hebt zich nog laten prikkelen, blijkbaar. U hebt zich niet tot het celibaat gedwongen. Wat verdringt u dan precies?"

Du Lion: "Dat kan ik niet uitleggen."

Voorzitter: "Waar heeft u de klik gemaakt? Wat maakt dan dat u het nu onder controle zou hebben?"

Du Lion: "Ik kan het echt niet uitleggen, sorry."

Voorzitter: "Dan ga ik er niet op aandringen."

Voorzitter: "Dan heeft u nog een derde, laatste relatie gehad. Het valt me op bij haar verklaringen dat zij u omschrijft als heel lief en zeer behulpzaam. En ze zegt weinig over fysiek geweld. U speelde wel eens darts en de eigenaar van de dartsclub zei dat u zich soms niet zo fijn opstelde jegens haar, maar uw toenmalige partner spreekt niet over psychische terreur. Hoe kwam het dat het toen beter ging?"

Du Lion: "Ik wilde het nu anders doen. Met Christel zat ik 6 dagen op 7 op café. Bij deze relatie wilde ik mijn leven beteren."

Voorzitter: "Wie is in uw ogen Stephaan Du Lion?"

Du Lion: "Er is een verschil tussen vroeger en nu. Vroeger was ik impulsief. Nu denk ik na voor ik iets doe."

Voorzitter: "Wat zijn de belangrijkste elementen en gebeurtenissen die uw leven bepaald hebben?"

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."

Voorzitter: "U betwist niet dat u vier mensen van het leven beroofd hebt. Kunt u ons doen begrijpen waarom dat gebeurd is? U heeft daar al heel wat jaren over kunnen nadenken, zowel in vrijheid als in de cel."

Du Lion: "Geprikkeld raken door een seksueel gevoel en me niet kunnen beheersen."

Voorzitter: "Maar er zijn heel veel mensen die een hoog libido hebben en veel seksuele prikkels ervaren. Gelukkig zijn er maar weinig die door die prikkels mensen van het leven beroven. Dus er moet iets anders nog zijn."

Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."

Voorzitter: "Ik kan me niet inbeelden dat die vraag u verrast."

Du Lion: "Ik heb er al veel over nagedacht, maar ik kom niet tot een besluit. Het baart me zorgen, maar ik weet het niet."

Voorzitter: "Hoe weet u dan dat u het nu onder controle hebt? U zegt een andere Stephaan te zijn dan degene die de feiten gepleegd heeft, maar u weet niet waar het initiële gedrag vandaan komt."

Du Lion: "Omdat ik het heb weggeduwd."

Voorzitter: "Maar als u in een situatie terechtkomt waarin u het niet meer kunt wegduwen? En hoe duwt u het precies weg?"

Du Lion: "Dat is moeilijk uit te leggen. Ik verdring de fantasieën, evenals de prikkels die ik krijg."

Voorzitter: "Christel spreekt over een incident. 'Op een gegeven moment moest ik aan tafel komen zitten. De twee kinderen zaten onder tafel te wenen. Hij nam een bijl en schraapte deze over mijn arm. Dan vroeg hij me sarcastisch of hij maar ineens mijn arm moest afhakken. Dan maakte hij een klik, begon hij me hard uit te lachen en zei hij: Denk je echt dat ik dat zou doen? Hij zou me nooit iets gedaan hebben, want dan zou hij achterblijven met de kinderen en hij kon niet alleen voor hen zorgen."

Du Lion: "Dat zit eigenlijk anders ineen. Ik gebruikte toen veel drugs. Christel in die tijd ook wel, maar ik zat er diep in. Ze zei me dat ik ermee moest stoppen, maar ik dacht het onder controle te hebben. Met die stunt met de bijl wilde ik dat bewijzen."

Voorzitter: "Is dat geen vreemde manier om duidelijk te maken dat je alles onder controle hebt?

Du Lion: "Nu begrijp ik zeker wat er door haar hoofd was gegaan op dat moment. Maar nu denk ik nuchter. Destijds niet. Wat ze vertelt over het strijkijzer is echter niet waar."

Voorzitter: "Uw partner getuigde: 'Ik heb heel erg afgezien, jarenlang, en blijf er mijn hele leven lang door getekend. Niemand kan bij mijn nek komen, want dan raak ik in paniek.' Is dat herkenbaar voor u?"

Du Lion: "Niet echt."

Voorzitter: "Die vijf jaar met uw partner toen, daar is precies een groot deel van weg in uw geheugen."

Du Lion: "Klopt. Veel weet ik daar niet meer van."

Voorzitter: "U hebt ook een lange relatie gehad met Christel C. 18 jaar. Dat ging ook met veel ups en downs. Ik kan me, als ik haar verklaringen erbij neem, niet van de indruk ontdoen dat ze een weinig fijne ervaring heeft gehad met u. U zei dat ze een standbeeld verdiende door zo lang bij u te blijven."

Du Lion: "Dat heb ik inderdaad gezegd."

Voorzitter: "Ze noemde u een heel harde werker. U gaf ook altijd het geld af en zij mocht financieel alles beredderen. En u had het ook moeilijk met het ouderschap, maar dat u op de momenten dat u thuis was, wel probeerde een goede vader te zijn en bijvoorbeeld uitstapjes deed met de kinderen."

Du Lion: "Dat is zo."

Voorzitter: "Ze heeft u wel verlaten op een zeker moment. Weet u waarom dat was?"

Du Lion: "Ik had beloofd dat ik niet meer op café zou gaan en ik herviel telkens in mijn oude gewoonten."

Voorzitter: "Ze zou ook slaag hebben gehad van u."

Du Lion: "Klopt. Ik kwam wel eens dronken thuis en dan hadden we wel eens ruzie."

Voorzitter: "Voelde u zich er dan niet vreselijk slecht over?"

Du Lion: "Ja, maar het drankgebruik overheerste."

Voorzitter: "Vielen er wel eens klappen in uw relatie?"

Du Lion: "Langs beide kanten, ja."

Voorzitter: "Volgens uw partner zat u ooit boven op haar met een heet strijkijzer bij haar gezicht. 'Als ge nu nog uw bakkes open doet, dan slaag ik ermee op uw gezicht.' zou u gezegd hebben.

Du Lion: "Dat klopt."

Voorzitter: "Bij scheiding zou u op rechtbank verklaard hebben dat mevrouw soms slaag kreeg, maar dat dat was omdat ze het verdiende op dat moment. Klopt dat?"

Du Lion: "Dat kan juist zijn dat ik dag gezegd hebt."

Voorzitter: "Kunt u dat uitleggen met een voorbeeld?"

Du Lion: "Als ik boos was wanneer ik van mijn werk thuis kwam en ze in haar eentje uitging. Ik vond dat dat niet kon als je samenwoont."

Voorzitter: "U vond dat dus niet fijn. Maar in het park ging u wel op zoek naar ronddwalende dames."

Du Lion: "Nee, ik ging niet op zoek."