LIVE ASSISEN. Volg straks de eerste procesdag over de Antwerpse seriemoordenaar Stephaan Du Lion
Ruim dertig jaar na zijn eerste moord staat ruitenwasser Stephaan Du Lion terecht voor viervoudige moord. Op 17 juni 1992 verkrachtte en vermoorde hij Ariane Mazijn in haar appartement aan de Mechelsesteenweg in Antwerpen. In de daaropvolgende jaren ontnam hij nog drie andere vrouwen van hun eerbaarheid en van het leven. De geboren Borgerhoutenaar kwam pas in 2017 in het vizier van het gerecht en moest uiteindelijk alle feiten toegeven.
Beschuldigde: Stephaan Du Lion (58)
Beschuldiging: vier moorden
Slachtoffers:
- Ariane Mazijn (30) - Mechelsesteenweg (Antwerpen) - 17 juni 1992
- Lutgarda Bogaerts (28) - jaagpad Oelegem- 10 juli 1993
- Maria Van den Reeck (46) - Stenenbrug (Borgerhout) - 24 november 1994
- Eve Poppe (38) - Argentiniëlaan (Luchtbal) - 5 september 1997
De zesde procesdag zit erop. Maandag komen de exen van Stephaan Du Lion getuigen over zijn moraliteit.
Ex-stiefdochter Du Lion: "Ik heb het gevoel dat ik nooit meer iemand kan vertrouwen"
"Naar mijn gevoel was onze band altijd heel oppervlakkig", zegt Stephanie, de dochter van Martha. Zij was de laatste partner van Du Lion. "Ik was volwassen op het moment dat ze een koppel vormden, dus ik had mijn eigen leven."
"Mijn mama en ik wisten niet dat hij kinderen had. We wisten ook niets van zijn gerechtelijk verleden af", zegt Stephanie. "Onze gesprekken gingen voornamelijk over het werk. Altijd heel oppervlakkig dus. Hij kwam wel regelmatig bij mij in de tuin helpen."
"Mijn moeder is geen slachtoffer, maar ze is geen enkele dag nog gelukkig geweest"
"Voor zover ik weet, was hij altijd correct tegenover mijn moeder. Anders zou ik daar sowieso iets over gezegd hebben", meent de ex-stiefdochter. "Ik heb nu het gevoel dat ik nooit meer iemand kan vertrouwen. Je zou denken, mijn moeder is geen slachtoffer, want ze is niet vermoord, maar ze is wel totaal veranderd. Ze is veel harder geworden. Mijn moeder is geen enkele dag nog gelukkig geweest. Ze is haar vrolijke zelve niet meer."
De laatste getuige van vandaag is Stephanie, de dochter van de laatste partner van Du Lion.
Philip leerde Du Lion tien jaar geleden kennen: "Hij leek gelukkig met Martje. Stephaan dronk veel, maar dit had ik nooit verwacht"
"Stephaan kwam over als een vriendelijke, behulpzame man", zegt Philip. Hij ging enkele keren samen op weekend met Stephaan en zijn toenmalige partner Martha. "Ze leken gelukkig. Een normaal koppel. Ik heb nooit gemerkt dat hij zich verbaal agressief opstelde tegenover Martje."
In zijn verklaring liet Philip destijds weten dat Stephaan een stevige drinker was. "Naar mijn mening dronk hij soms te veel. Hij bleef naar ons toe wel plezant in de omgang. Hij heeft een paar keer iets verteld over vroeger, maar is nooit echt verder ingegaan op verhalen over zijn jeugd. Hij liet vallen dat hij kinderen had. Hij vertelde er niet veel over, maar wat hij zei, was wel uitsluitend positief."
Tijdens een weekend in La Roche kwamen ze samen wat straathonden tegen. Veel mensen joegen die weg. "Maar Stephaan stapte een slagerij binnen, ging vlees halen voor die honden en ging ze voederen. Ik vond dat wat vreemd, maar hij vertelde dat hij dat deed omdat hij van dieren houdt."
"Ik kan het moeilijk plaatsen, Stephaan heeft mijn vertrouwen geschonden."
Philip vernam de feiten via Martje. "De eerste maanden kon ik dat heel moeilijk plaatsen. Ik was zwaar teleurgesteld en had dat ook nooit verwacht van hem. Je neemt hem in vertrouwen, en dat vertrouwen is geschonden. Sinds zijn aanhouding hebben we geen contact meer gehad met Stephaan. Op een kerstkaartje na. Met Martje heb ik wel nog steeds contact", vertelt Philip.
"Ik weet niet of Martje de laatste jaren nog contact heeft met Stephaan. In het begin wel, dat weet ik, maar ik denk dat het na corona verwaterd is", zegt Philip. "Ze voelt zich zeer slecht over wat er gebeurd is."
Advocaat Jente Denckens: Stemt voor u de Stephaan Du Lion uit de jaren 90 overeen met de Stephaan Du Lion die u leerde kennen?
Philip: Neen, totaal niet. Ik achtte hem hier niet toe in staat.
Philip neemt plaats, hij leerde Du Lion een tiental jaar geleden kennen via zijn toenmalige partner Martha.
Aalmoezenier van de gevangenis: "We hebben het wekelijks over zijn schuldgevoel en de chaos die hij heeft aangericht"
"Du Lion heeft een manier gevonden om deel uit te maken van het systeem", zegt directrice van de Antwerpse gevangenis, An Janssens. "Hij is redelijk beleefd tegen het personeel, houdt zich op de achtergrond en werkt in de personeelskantine, waar hij hard zijn best doet."
"Er zijn twee redenen waarom je in de problemen zou kunnen komen als gevangene. Enerzijds door het bezitten van voorwerpen die niet toegelaten zijn, anderzijds door ongepast gedrag tegenover anderen. Voor zover wij weten heeft hij in de cafetaria nooit iets gestolen en ondanks zijn frustraties, die er absoluut zullen zijn, is hij nooit overgegaan tot onbeleefd gedrag."
"Ik heb meneer Du Lion voor het eerst ontmoet in zijn cel toen ik zijn celgenoot kwam ophalen. Hij vroeg toen of hij me kon spreken", zegt de aalmoezenier van de gevangenis. "Die wekelijkse gesprekken zijn vertrouwelijk. Maar we praten over schuld, de chaos in zijn leven en de chaos die hij veroorzaakte bij de slachtoffers en de nabestaanden. Er zijn ook veel emotionele stiltes aanwezig. Regelmatig komt er ook een gebed aan te pas."
De volgende getuigen vertellen iets meer over het gedrag van Stephaan Du Lion in de gevangenis.
Dochter: "Ik had uw kleinzoon met plezier aan u voorgesteld, maar hij verdient dit niet"
Dochter Du Lion: Een tijdje voor zijn arrestatie kwam ik hem tegen in het woonzorgcentrum waar ik werkte. Ik kijk naar het raam en denk: ik ken die man van ergens. 'Ik denk dat dat mijn vader is', zeg ik tegen mijn collega. Ik zei: 'Bent u Stephaan Du Lion?'. Hij zei: 'Ja'. Ik antwoordde: 'Dan bent u mijn vader?'. Waarop hij zei: 'Is uw moeder nog altijd zo'n kwade?'. Dat is het eerste wat hij daarop zei. Dan denk ik, vraag eens hoe het met mij gaat? Hij heeft zijn bonnetje laten aftekenen en is vertrokken. Het moment om contact te zoeken was er, maar nee. Dat was het dan.
Du Lion: Herinner jij je nog dat ik de ramen aan het kuisen was met een hoogtewerker? Ik heb op het raam geklopt. En ik heb mijn telefoonnummer gegeven in de hoop dat je mij zou opbellen.
Dochter Du Lion: Zo is dat niet gegaan.
Du Lion: Jij hebt me nooit gebeld.
Dochter Du Lion: Ik heb uw telefoonnummer nooit gekregen, dan zou ik toch gebeld hebben? Ik heb altijd naar u gezocht. Altijd. Begint te huilen.
Du Lion: Mijn excuses dan.
Dochter Du Lion: Die zijn te laat. Ik ga dat heel mijn leven moeten meedragen. Ik ga dat een plaats moeten geven. Dat gaat nooit makkelijk zijn, maar het is nu zo. Ik ben blij dat ik mijn moeder, broer en partner heb. Dat het zo'n warme mensen zijn. Daar trek ik mij aan op.
"Ik heb een pracht van een zoon, waarvoor ik door het vuur zou gaan. Zelfs daar heb ik geen antwoord op gekregen. Ik had hem normaal gezien graag aan u voorgesteld, maar vandaag ga ik hem van u weghouden. Want hij verdient deze situatie niet."
Dochter Du Lion: "Ik verloor mijn job en een heleboel vrienden door de feiten. 'Ben jij zoals je vader?', vroegen ze mij"
Dochter Du Lion: "De laatste vier jaar toen alles aan het licht kwam, heb ik het enorm moeilijk gehad. Mensen spraken me erover aan. 'Ben jij dochter van die moordenaar?', 'Ben jij ook zo?'. Ik werk al 14 jaar met hart en ziel in de zorg, ik doe dat met volle passie. Dan doen zo'n veronderstellingen pijn. Ik ben in een diepe depressie belandt. Ik ben er zelfs mijn job door verloren. Ook verschillende vrienden hebben me de rug toegekeerd. Dat doet iets met u. Want ik ben zo niet. Ik geef om mensen, ik zorg voor mensen. Het doet heel veel pijn, en ik zal dat voor de rest van mijn leven moeten meedragen."
"Ik heb jarenlang naar mijn vader gezocht, hij blijft het ontbrekende puzzelstuk in mijn leven"
Dochter Du Lion: "Ik heb geprobeerd contact te zoeken via kennissen van papa. Maar dat is onbeantwoord gebleven. Dat is een missend puzzelstuk gebleven, heel mijn leven lang. Op een bepaald moment stuurde ik hem een vriendschapsverzoek via Facebook. Dat bleef maar openstaan, maar ik zag wel dat hij nog actief was geweest. Dan dacht ik: waarom aanvaard je andere vrienden wel, en mij niet? Ik ben uw dochter. Je zoekt dat toch in het leven? Ik ben dankbaar dat mijn moeder de twee rollen op zich nam. Maar dat puzzelstukje blijft zoek. Ik heb daar nu vrede mee genomen, maar hier zijn doet enorm veel pijn."
Dochter Du Lion: "Mijn vader was kwaad dat ik op mijn duim zoog, hij zette me af bij mijn moeder en heb hem daarna nooit meer gezien"
De dochter van Stephaan Du Lion neemt plaats als getuige en wordt meteen overmand door emoties. "Ik kan u vertellen dat mijn vader mij vroeger om de twee weken kwam halen bij mijn mama. Wij gingen dan bij mijn grootmoeder op bezoek. Soms gingen we eens samen zwemmen", herinnert ze zich.
"Als we ergens naartoe gingen was hij wel eens agressief in het verkeer. Hij is zelfs eens de berm overgereden op de singel. Hij was zo verbaal agressief, hij is uitgestapt en ik was toen doodsbang. Zijn vriendin maande me aan om te blijven zitten."
"Toen we bij moemoe langsgingen kreeg ik 100 Belgische frank om een ijsje te gaan halen in het Rivierenhof", vertelt de dochter. "In de auto zei hij, 'als ik u nog een keer op uw duim zie zuigen, gaan we bij de apotheker een tut halen'. Ik wou dat niet, in het Rivierenhof heeft hij mij in de bosjes geduwd. Toen ik een ijsje wou gaan halen, heeft hij mijn 100 frank afgenomen en is hij voor zichzelf en zijn vriendin een ijsje gaan halen. Ik kreeg niets. Toen hij me bij mijn moeder afzette, zei hij: 'ik wil haar nooit meer zien'. Van de ene op de andere dag was dat voorbij. Ik begreep niet waarom. Ik zit nog altijd met zo veel vragen."
De dochter van Du Lion bijt de spits af als getuige.
Na bijkomende vragen van advocaten Christian Clement en Jente Denckens, de verdediging van Stephaan Du Lion, wordt de zitting voor een kwartier geschorst. Nadien komen kennissen en familie van Du Lion getuigen.
Zijn laatste relatie bracht Du Lion "op het rechte pad", maar in de gevangenis dreigt hij een vrouwelijke cipier "kapot te maken"
Tot slot heeft Stephaan een relatie met Martha. Ook zij leerden elkaar kennen op café. Twee keer per jaar gaan ze op reis, in de winter zitten ze vaak samen thuis. Stephaan gaat vaak in competitie darten.
Stephaan zegt dat hij sinds zijn relatie met Martha rustiger is geworden. Ze heeft hem op het rechte pad gebracht en hij zou zich echt goed voelen bij haar. In 2015 wordt hij wel nog veroordeeld voor een poging tot inbraak bij zijn voormalige werkgever. Volgens hem een wraakactie.
Martha beschrijft hem als 'keilief' en erg behulpzaam. Er werd wel eens geruzied of op tafel geslagen, maar daar bleef het dan ook bij. Stephaan vertelde haar weinig tot niets over zijn gerechtelijk verleden. Martha had geen idee van de moorden tot er een brief in de brievenbus viel voor verhoor over de moord op Ariane Mazijn. Hij ontkent de feiten, maar biecht ze later in de gevangenis wel op.
In de gevangenis is er een voorval waarbij Stephaan Du Lion zich ergert aan vrouwelijke cipiers die 's nachts "te luid" lachen op de gang. Stephaan spreekt een vrouwelijke cipier erop aan en kan de voorvallen zelfs tot op de minuut benoemen. Daarbij zou hij gezegd dat hij haar "kapot zou maken". "Ik heb er toch al een paar kapotgemaakt, dus dat maakt mij allemaal niet meer uit."
Du Lion stond "voor te lachen" met bijl voor deur van echtgenote toen ze hem verliet
Vanaf 1992 gaat Stephaan aan de slag als ruitenwasser en woont hij in bij zijn moeder. Hij brengt vooral tijd door op café, doet aan boksen, fitnessen en gaat regelmatig vissen. Hij bezoekt zijn dochter om de twee weken. Op dat moment start hij een tweede relatie, met een zekere Marie-Louise. Zij overleed in 2017 en kon dus niet verhoord worden. In deze periode pleegt hij de eerste twee levensdelicten op Ariane Mazijn en Lutgarda Bogaerts.
In december 1993 leert hij zijn derde liefde Christel kennen in café Sinatra in Borgerhout. Ze gaan samenwonen in de Diepestraat. In het begin is het rozengeur en maneschijn, maar dan ontwikkelt hij volgens haar een agressieve persoonlijkheid. Christel is zwanger en wil een abortus, maar Stephaan is daar tegen. Ze verhuizen naar Merksem en krijgen een zoon. Dat is een moeilijke aanpassing voor Stephaan. Ook Christel sloeg hij. Stephaan zou haar meermaals uitgescholden hebben voor ‘dikke zeug’. Tijdens deze relatie pleegt hij de levensdelicten op Maria Van den Reeck en Eve Poppe.
Later begint Stephaan zelfstandig als ruitenwasser. In 1999 moet Stephaan vier maanden in de gevangenis voor verkeersagressie. Dat jaar wordt ook hun jongste zoon geboren. De zaken gaan niet goed en in 2003 zet hij zijn bedrijf stop. Wanneer Stephaan's moeder sterft, sluit hij zich aan bij een motorbende.
Zijn echtgenote Christel vertrekt op een bepaald moment samen met de kinderen. Dat doet ze met behulp van het OCMW. Ze leert een nieuwe man kennen, maar Stephaan begint haar te stalken en verschijnt op een bepaald moment zelfs met een bijl voor haar deur. Dat zou volgens hem ‘voor te lachen’ zijn geweest. In 2006 geeft Christel toe aan zijn loze beloftes en starten ze opnieuw een relatie. Die loopt uiteindelijk finaal op de klippen wanneer Stephaan zijn echtgenote een vuistslag recht in het gezicht geeft. Christel vertrekt samen met de kinderen. Er is op dat moment een waslijst van 25 strafbare feiten bekend bij de politie.
Stephaan sloeg zijn eerste lief en was een jaloerse partner
Van 1984 tot 1989 heeft Stephaan zijn eerste romantische relatie. Hij is dan ongeveer 19 en werkt in de bouw. Chantal is vrij snel twee keer zwanger maar verliest het kind na een paar maanden. Stephaan gaat mee inwonen bij haar en haar moeder. Later kopen ze samen een huis in Borgerhout. Chantal beschrijft het als een knipperlichtrelatie. In 1986 trouwen ze, een jaar later krijgen ze een dochter.
Chantal beschrijft de relatie als een van de moeilijkste periodes uit haar leven. Ze kreeg regelmatig slaag wanneer ze niet luisterde of met hem lachte. Stephaan was een enorme fan van Rocky. Hij kocht een pakje van Stallone en stond daarmee voor de spiegel. Zij moest daar een foto van nemen en lachte erom, toen sloeg hij haar voor het eerst. Hij sloeg soms ook wanneer het eten hem niet aanstond. Stephaan kon zijn woede ook botvieren op materiële zaken en heeft eens een deur uit het kader geslagen.
Stephaan heeft een groot ego volgens Chantal, hij gedroeg zich alsof iedereen voor hem uit de weg moest gaan, omdat hij een mooie man was. Stephaan zelf vond het beknopt geen goed huwelijk omdat er al wel eens wat ruzie, getrek of geduw was.
Verder was hij een jaloers man. Chantal mocht niet praten met andere mannen. Hij verdacht haar ervan met verschillende andere mannen een relatie gehad te hebben. Via een procedure van de vrederechter moet hij uiteindelijk de woning verlaten.
Tijdens de relatie met Chantal pleegde hij twee feiten van aanranding van de eerbaarheid van een meerderjarige. Voor beide feiten werd hij veroordeeld.
Du Lion zijn jeugd was "een hel", vader misbruikte en tiranniseerde de vier kinderen jarenlang
Trigger warning: in de omschrijving van de jeugd van Stephaan Du Lion komt expliciet seksueel geweld aan bod.
Stephaan is de jongste van een gezin van vier kinderen. Het gezin woont in de Poststraat in Borgerhout. Beide ouders zijn inmiddels overleden. Moeder was een braaf mens, vader was een perverse, agressieve tiran waar alle kinderen schrik van hadden. De jeugd was volgens de kinderen een hel. Vooral de meisjes werden heel kort gehouden en mochten nauwelijks buitenkomen. Ze moesten helpen in het huishouden.
Stephaan mocht wel buitenkomen. Hij ging joggen, boksen en vissen. De rest van de tijd bracht hij vooral door voor de televisie. De kinderen spreken over vader altijd als 'de père' of 'de rotzak', hij zat constant op café en kwam altijd dronken thuis. Bij binnenkomst sloeg hij de hond. De moeder sliep toen in de woonkamer op een veldbed als een soort buffer. De vader wekte nadien de kinderen, ze moesten naar beneden komen en mochten in het beste geval een spel spelen met hun vader - dat hij moest winnen - of ze kregen een pak rammel.
Een anekdote die vaker voorkomt is wanneer er een erwtje naast het bord van Stephaan valt en hij met zijn gezicht in het bord wordt geduwd. Of wanneer zijn zus haar mouw in de saus hangt en de vader haar arm zo hard omwringt, dat hij breekt. Ook moeder deelde regelmatig in de klappen omdat ze tussenbeide probeerde te komen.
De drie zussen werden misbruikt en verkracht door hun vader. Bij de oudste dochter begon dat al op haar 4de. Ook de middelste dochter heeft hij ontmaagd. De jongste dochter, die een mentale handicap heeft door zuurstoftekort bij de geboorte, werd misbruikt op tafel met een handdoek over het hoofd. Soms werden de kinderen ook allemaal samen seksueel vernederd door hun vader.
Wanneer de oudste dochter oud genoeg is, komt ze op tegen de acties van haar vader. Hij slaat haar kort en klein en de dochter keert niet meer terug naar huis. In de jaren 80 vliegt de vader twee jaar in de gevangenis voor zijn daden. Hij is daarna nooit meer teruggekeerd. Een hele opluchting voor het gezin.
Stephaan heeft een jaar lager onderwijs gedubbeld. Op 13-jarige leeftijd gaat hij op leercontract bij een carroserie. Op zijn 17e geeft hij er de brui aan en gaat hij in de bouw. Daarna doet hij zijn legerdienst en gaat hij alleen wonen.
De zitting wordt hernomen. Deze namiddag wordt de moraliteit van dader Stephaan Du Lion uiteengezet aan de hand van getuigenissen door familie en kennissen.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
