Wie bedenkt de kostuums van ‘The Masked Singer’? ‘Als ik naar andere landen kijk, dan vind ik toch dat onze pakken meer ‘leven’’

Moyson scrolt snel door haar telefoon. Ik zie een lange lijst woorden over het schermpje flitsen, maar kan er geen enkel goed lezen. “Dat is ook de bedoeling”, lacht Veerle Moyson. “Nu komt seizoen 3 van The Masked Singer op het scherm, maar ik ben al bezig met seizoen 4. Dit zijn allemaal ideetjes voor mogelijke personages. Top secret.”

De pakken van The Masked Singer zijn samen met de ‘guessing game’ – wie zit er in godsnaam in dat kostuum? – de succesingrediënten van het programma. Het hele proces start vanuit het brein van Veerle Moyson, executive producer van het programma. “Telkens als me iets te binnen schiet of ik zie een beeld dat als inspiratie kan dienen, dan sla ik dat op”, zegt ze. “Om de zoveel tijd leg ik al die ideetjes voor aan Amke en Annick, de twee stylistes en creatieve duizendpoten van het programma, en aan de verantwoordelijke van productiehuis Fremantle. Ook zij komen tijdens zo’n brainstorm met eigen ideeën, en uit al die voorstellen distilleren we een lijstje van personages die we nodig hebben voor een seizoen. We zorgen ervoor dat het een goede mix is uit allerlei categorieën, zoals dieren, fruit en groenten, mythische figuren en personages die vooral de jongste kijkers leuk vinden.”

Als de lijst afgeklopt is, maken de twee stylistes een moodboard voor elk personage. In samenspraak met Moyson worden van elke figuur ook enkele karaktertrekken op papier gezet. “Al deze info gaat naar Marina Toybina, de Amerikaanse hoofdontwerpster van The Masked Singer. Zij zet onze ideeën om in een concreet ontwerp. Soms vinden we dat meteen goed en kan er aan de productie van het pak begonnen worden. Maar vaak pingpongen we nog een eindje over en weer tot het design er 100 procent uitziet zoals wij willen. De eerste ontwerpen van Konijn, bijvoorbeeld, vonden we niet slecht, maar toen we vanuit de productie te horen kregen dat Vooruit-voorzitter Conner Rousseau dat pak zou krijgen, hebben we Marina gevraagd om er een wit konijn van te maken. Dat is toch een term uit de politiek, het leek ons wel leuk als extra hint.”

De BV’s in de pakken hebben geen inspraak in het proces. “Tijdens de zangaudities wordt aan hen wel gevraagd wat ze zelf een tof pak zouden vinden. Erik Van Looy zei – zoals de meeste mannelijke deelnemers, trouwens – dat hij zoiets als Wolf wel leuk vond. Voor ons reden genoeg om iets helemaal anders voor hem te voorzien, met name een radijsje. Gelukkig is Erik entertainer genoeg om te snappen dat hij daarmee weg zou komen. Aan bijvoorbeeld tennisster Yanina Wickmayer, die het minder gewoon is om op een podium te staan, zouden we zo’n pak nooit voorgesteld hebben.”

Veerle scrolt opnieuw door haar telefoon. Deze keer in een map met foto’s. “Kijk, dit beeld: op de modeshow van Moschino draagt een model een pak in de vorm van een harp. Hier kan ik niets mee doen, want mijn Amerikaanse collega had dit ook gezien en zij hebben nu een harp in hun programma. Jammer, maar helaas. Mijn beroepseer houdt me tegen om hetzelfde te doen.”

Cello

De Vlaamse versie van The Masked Singer legt de lat heel hoog voor de pakken, zegt Veerle Moyson. “Ik wil niet te onbescheiden klinken, maar als ik naar andere landen kijk, dan vind ik toch dat onze pakken meer ‘leven’. Een goed voorbeeld uit het seizoen dat binnenkort begint, is Leeuw. Die kijkt een beetje scheel. Dat is het detail dat hem menselijk maakt. En daardoor overstijgt zo’n pak ook het doorsnee leeuwenkostuum of -masker uit de verkleedwinkel.”

Niet zelden sneuvelen goede ideeën. Als voorbeeld laat Moyson het ontwerp van Cello zien. “Op zich niet verkeerd, we waren er in de creatieve fase ook enthousiast over: met die strijkstok waren er veel mogelijkheden. Maar dan zagen we het ontwerp en... voelde niemand die figuur aan. We konden er niet meteen een karakter op plakken. Dan stopt het.”

“Praline is een ander voorbeeld van personages waar we tijd en moeite in staken, maar die uiteindelijk toch geschrapt werden. Chocolade is bruin en dat is nu eenmaal niet zo mooi in beeld. Jammer, want ik had wel graag iets typisch Belgisch gehad. En een wafel of een pak friet wordt ook moeilijk omdat je zulke pakken of 3D-billboards al ziet staan op de dijk van Blankenberge...”

Typisch Belgisch, maar dan op een andere manier, is Skiwi: een woordgrap die ze allicht aan de andere kant van de oceaan niet kennen? “Klopt, maar Marina had ’m wel meteen door – het helpt dat het in het Engels hetzelfde is – en is heel enthousiast aan de slag gegaan. Dat zie je in het resultaat, vind ik. We zijn er heel blij mee. Ik denk dat Skiwi in staat is om de meest cynische mens overstag te doen gaan. Dat is uiteindelijk onze basisgedachte: zelfs de grootste ijspegel moet ontdooien wanneer die zo’n figuur ziet.”

Asociale tactiek

Vermits Veerle Moyson aan het begin van het proces staat, is zij degene die het langst de geheimhouding moet bewaren. “Niet evident, maar absoluut noodzakelijk, want het is zo ontzettend belangrijk dat er niets uitlekt. Ik krijg al buikpijn als ik nog maar denk dat zoiets zou kunnen gebeuren. Omdat ik in het verleden zelf mijn mond voorbij heb gepraat, hanteer ik al een tijdje deze tactiek: als op het werk of in de familie iemand over The Masked Singer begint, wandel ik rustig weg. Dat is asociaal, maar anders kan ik toch alleen maar mijn schouders ophalen en duizend keer ‘misschien’ of ‘wie weet’ zeggen. Toch ook niet interessant, hé? Ik bespaar mezelf en de mensen rond me veel tijdverlies door gewoon weg te gaan.” (lacht)

The Masked Singer, vanaf 3 februari elke vrijdag om 20.35 uur op VTM