Uit de Vlaamse Armoedemonitor 2017 blijkt dat ongeveer 650.000 Vlamingen - ofwel een op de tien - in 2015 moesten zien rond te komen met een inkomen onder de armoederisicodrempel. Dat aandeel blijft daarmee stabiel ten opzichte van de voorbije jaren, terwijl de Vlaamse regering zich in het kader van het Pact 2020 ertoe heeft geëngageerd om het aantal tussen 2008 en 2020 met 30 procent te verminderen, tot maximaal 430.000 personen.

Volgens Van Malderen ontbreekt het aan “concrete maatregelen om de trendbreuk die na elk verloren jaar scherper zal moeten zijn, te realiseren”. “Minster Homans lijkt de handdoek in de ring te gooien door in de inleiding te stellen dat de omstandigheden ten opzichte van het Pact 2020 veranderd zijn en dat de doelstellingen niet meer relevant zouden zijn. Het is alsof we onze brandverzekering zouden opgeven omdat er meer branden zijn. Net nu is meer ambitie nodig om structureel te investeren in mensen.”

De sp.a’er wijst daarnaast op de subjectieve armoede. In 2015 leefde 13,6 procent van de Vlamingen in een huishouden dat zelf aangeeft (zeer) moeilijk rond te komen met het beschikbare inkomen. “Voor het eerst sinds 2012 stijgt dat percentage. Het moment van de bevraging, medio 2015, is het moment waarop de factuurregering prijsstijgingen doorvoerde voor water, elektriciteit, kinderopvang, enzovoort”, luidt het.

(belga)