Direct naar artikelinhoud
Website logo
Het moment

In ‘Terzake’ vertelt Herman De Croo hoe hij een café in het parlement opende als oplossing voor het probleem van zatte parlementairen

In ‘Terzake’ vertelt Herman De Croo hoe hij een café in het parlement opende als oplossing voor het probleem van zatte parlementairen
Beeld VRT

Na de ophef over de tussenkomst van Ben Weyts tijdens de bespreking van de onderwijsbegroting, toen hij van pure zattigheid dan wel vermoeidheid amper uit zijn woorden kwam en iedereen op een belerend wijsvingertje en ‘shh-shhh’ trakteerde, wil Groen een alcoholverbod in de koffiekamer van de parlementairen. Daarop trok ‘Terzake’ met Herman De Croo op café in de Wetstraat.

Omdat tijd vliegensvlug verglijdt, selecteert Humo voor u de opmerkelijkste fragmenten, netjes geduid in ‘Het moment’.

Wat? Herman De Croo legt uit hoe de beruchte koffiekamer in het parlement is ontstaan. (Spoiler: heeft hij bedacht.)

Waar? Terzake.

Waarom is het opvallend? Alcohol werd in het parlement geïntroduceerd als oplossing voor het probleem van zatte parlementairen. 

Eind jaren 90 besloot de toenmalige federale Kamervoorzitter, Herman De Croo, dat het afgelopen moest zijn met al het buitenshuis pintelieren van de parlementairen, en bedacht er niets beter op dan een eigen café te stichten binnen het parlement. Volgens hem was er meer sociale controle nodig om te voorkomen dat de heren en dames van de Wetstraat niet al te enthousiast klonken op het leven in de talrijke cafés (of ‘herbergen’, zoals hij het zelf op z’n Verhaal-van-Vlaanderens pleegt te noemen) in de buurt van het parlement. In afwachting van het stemmen van allerhande Belangrijke Wetten brachten de politici daar immers meer tijd dan wenselijk door.

Maar ja, wat doe je dan als volbloed liberaal, als je liever niet meer wil dat de parlementairen dronken ten tonele verschijnen op hun goedbetaalde en bijzonder verantwoordelijke job? Je kon dat toch niet gaan verbíéden, zeker? Nee, dacht De Croo: als we de politici uit het café willen houden, dan moeten we het café naar hén brengen.

Logisch, toch?

En zo geschiedde: de koffiekamer van het federaal parlement werd uitgebreid en er werd voortaan ook alcohol geserveerd. ‘Een drankje tussenin, ja, dat gebeurt hier wel eens’, vertelt de barman van dienst wanneer De Croo er met de cameraploeg van ‘Terzake’ neerstrijkt. ‘Dan praten ze wat vlotter hè, we gaan dat niet onder stoelen of banken steken.’ Waar De Croo het eerst nog over de nood aan sociale controle had, verandert dat ineens in ‘zelfcontrole’. ‘Ja ja, zeker’, knikt de barman bliksemsnel. Vooral de koffieautomaat draait, zegt hij, en de frisdranken. ‘En de soep’, zegt De Croo, ‘en de soep!’. ‘Sowieso’, bevestigt de barman, die De Croo een halve minuut eerder nog als ‘de baas’ bestempelde, terwijl de camera over het aanbod van wijnen en zware bieren achter de toog glijdt.

Een alcoholverbod is volgens de erevoorzitter dan ook geen oplossing voor eventueel probleemgedrag: ‘Het is de verantwoordelijkheid van de fractie. En van de parlementairen zelf. Te veel deugd schept veeleer ondeugd dan deugd.’

Wij kennen alvast een minister van Onderwijs die het hem graag zal horen zeggen.