Burt Bacharach (94) overleden: geniale componist van liedjes zoals "Say a little prayer" en "Raindrops keep falling on my head"
De Amerikaanse componist Burt Bacharach (94) is overleden. Met Hal David schreef hij tientallen wereldhits die verschillende generaties aanspraken. Rock 'n roll, Beatles en Stones, punk en hiphop konden hem nooit wegduwen uit de hitparade. Bacharach was een van de grote liedjesschrijvers van de twintigste eeuw. Maar ook als filmcomponist werd hij enorm gewaardeerd. Hij won drie Oscars en zes Grammy's.
De Amerikaanse componist Burt Bacharach is in zijn woning in Los Angeles overleden. Hij stierf een natuurlijke dood op 94-jarige leeftijd. Bacharach was een muzikale reus en de kans is klein dat je geen enkel van zijn liedjes kent: het zijn stuk voor stuk meezingers en -fluiters, zoals "I say a little prayer for you", "Raindrops keep falling on my head" of "Do you know the way to San José".
BEKIJK - Burt Bacharach en zijn "muzikale meesterwerkjes van drie minuten"
Een magische liedjesschrijver, een fantastische arrangeur, een geweldige entertainer
Burt Bacharach krijgt lof toegezwaaid uit de brede muziekwereld. Van Brian Wilson, ooit lid van de Beach Boys, tot Liam Gallagher, de vroegere frontman van Oasis. Ook Alex Callier van Hooverphonic is een bewonderaar van Burt Bacharach: "een magische liedjesschrijver, een fantastische arrangeur en ook een geweldige entertainer." Callier is vooral onder de indruk van de "kruisbestuiving tussen pop en jazz" en de "bizarre harmonieën met verrassende instrumenten". Een bron van inspiratie voor zijn eigen muziek, zegt Alex Callier in "De wereld vandaag" op Radio 1.
BEKIJK - Miguel Wiels is grote fan van Burt Bacharach: "Een groot icoon, iemand die ongetwijfeld zijn stempel gedrukt heeft op de westerse popmuziek":
Burt Bacharach werd geboren in een joodse familie in Kansas. Als student aan het conservatorium in New York kreeg hij les van de klassieke componist Darius Milhaud én hoorde hij jazzgrootheden als Dizzy Gillespie, Count Basie en Charlie Parker. Hun invloeden verklaren het licht-complexe jazzy karakter van zijn latere melodieuze easylisteningmuziek, met perfecte arrangementen en originele instrumenten. Van 1950 tot 1952 was hij pianist bij het Amerikaanse leger, ook in Europa. In 1958 vroeg Marlene Dietrich hem om haar band te leiden. Hij deed dat tot 1961; ze was enorm over hem te spreken, en niet alleen als muzikant...
Burt heeft alles wat een vrouw maar kan wensen. Over hoeveel mannen kan je dat zeggen?
Gouden duo Burt Bacharach-Hal David verovert met Dionne Warwick de hele wereld
In 1961 ontmoette Bacharach tekstschrijver Hal David. Het klikte meteen; er ontstond een perfecte symbiose tussen de musicus en de dichter; de lyrics van David waren ideaal voor de melodieën en arrangementen van Bacharach. In een studiokoor ontdekten ze de zwarte backgroundzangeres Dionne Warwick. Haar wendbare stem en sterke presence voegden nog een dimensie toe aan het werk van Bacharach en David. Het duo schreef 20 top 40 hits in 10 jaar tijd voor haar, eerst "Walk on by", later "Say a little prayer", "The way to San José", "I'll never fall in love again", "Anyone who had a heart" en nog een pak andere.
1.000 vertolkers
Vrij snel kwamen tientallen artiesten bij David en Bacharach aankloppen. Het duo ging daar graag op in en dat leidde tot onder meer "Close to you" van The Carpenters, "Pussycat" van Tom Jones, "Wishing and hoping" voor Dusty Springfield en Gene Pitneys aangrijpende "24 hours from Tulsa".
Alles samen hebben 1.000 artiesten met Bacharach gewerkt of liedjes van hem vertolkt. Meestal waren de originele versies de beste. Maar zelfs Bacharach gaf toe dat als Aretha Franklin haar tanden in zijn songs zette, zij er echt wel heel wat aan toevoegde. Andere grote vertolkers waren Cilla Black, Scott Walker, Stan Getz, Neil Diamond, zelfs Elvis Costello, Perry Como, Bobbie Gentry en Herb Alpert. Daar waren wereldhits bij: "What the world needs now" van Jackie De Shannon, B.J. Thomas met "Raindrops keep falling on my head" (uit "Butch Cassidy and the Sundance Kid") en "Always something there to remind you" van Sandie Shaw.
En dan waren er nog de Oscarwinnende soundtracks voor verscheidene films, de meest bekende "Butch Cassidy and the Sundance Kid", en de James Bond-parodie "Casino Royale" uit 1967, met Peter Sellers.
Ik weet niet waarom het zo lang blijft duren. Ik hou een klein ventje in een kast, en hij schuift liedjes onder de deur. Maar ssst, vertel het niet verder!
Burt Bacharach was vier keer getrouwd, onder anderen met actrice Angie Dickinson en zangeres Carole Bayer Sager, en had vier kinderen. Hij trok tot op hoge leeftijd de wereld rond voor concerten, onder meer in 2019 op het North Sea Jazz festival in Rotterdam.
Bacharach bleef altijd heel bescheiden bij zijn succes. "Er zit gewoon een mannetje in mijn kast dat liedjes schrijft, zeg het aan niemand", vertrouwde hij journalist Tom Van de Weghe voor het VRT-journaal toe in 2013, na een concert in Philadelphia.
BEKIJK - Burt Bacharach in gesprek met VRT NWS, na een concert met Dirk Brossé (Journaal, 6 mei 2013):
Geen staande ovatie als je over de straat loopt
Ondanks al het succes bleek Bacharach een onzekere man te zijn die maar niet genoeg kreeg van de spotlights en de aandacht. Zo vertelde hij zelf in interviews hoe moeilijk het is de "high" van een optreden vast te houden.
"Je geeft een fantastisch optreden, mensen vertellen je achteraf hoe goed je wel was en daarna ga je naar je hotelkamer waar je alleen begint te zappen voor de televisie. Toen ik met Jane in Santa Monica woonde, was ik altijd down als ik van een tournee thuiskwam. Dan zei ze: "Je bent de Santa Monica Burt nu en die krijgt geen staande ovatie elke keer als hij door de hoofdstraat loopt."
Zelfs de meest succesvolle componist heeft ook af en toe bevestiging nodig. "Je bent nooit zeker van hoe goed je eigenlijk bent zelfs na een groot succes. Maar op een avond ging ik uit eten met Miles Davis en die zei: "Alfie, da's een fantastisch nummer." Het werd dan ook het favoriete nummer van Bacharach zelf.
Burt Bacharach is niet meer, maar zijn muziek leeft voort, al dan niet in nieuwe versies van bekende artiesten.
BEKIJK - Burt Bacharach en "What the world needs now" (Tienerklanken, 12 juli 1973):
BELUISTER - In vogelvlucht door de carrière van Burt Bacharach
