Van die 23.900 kregen 10.238 werkzoekenden die hun verplichtingen niet nakwamen een sanctie. Het gaat dan bijvoorbeeld om een tijdelijke schorsing (8.093 gevallen) van de werkloosheidsuitkering of het leefloon. In 1.575 gevallen was er sprake van een definitieve sanctie. En 570 werkzoekenden kregen een verwittiging die op termijn kan leiden tot een effectieve sanctie. Het totale aantal sancties ligt daarmee ongeveer 32 procent hoger dan in 2021, toen dat nog 7.752 bedroeg. 

Naast de sancties deelde de VDAB ook 11.088 waarschuwingen uit aan werkzoekenden. De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding maakt met deze werkzoekenden dan bindende afspraken over hoe ze actief naar werk moet zoeken. Gebeurt dat niet, kunnen er financiële sancties volgen.

Niet komen opdagen

De meest voorkomende reden voor het overmaken van een dossier aan de controledienst is het niet komen opdagen bij een gesprek met de bemiddelaar - zelfs niet na een aangetekend schrijven - goed voor 74 procent van alle dossiers. Het gaat overigens om het grootste aantal dossiers sinds de VDAB in 2016 de controlebevoegdheid overnam van de RVA.

Volgens minister Brouns heeft de VDAB het afgelopen jaar sterk geïnvesteerd in de opleiding van bemiddelaars en in een sterkere interne opvolging van de bemiddeling. Dat heeft meer geleid tot meer sancties en verwittigingen, zegt de minister. “Wanneer blijkt dat een werkzoekende onvoldoende moeite doet om in te gaan op de inspanningen van VDAB, moet er ingegrepen worden op de werkloosheidsuitkering. Sanctionering is geen doel op zich, maar wel een middel om zoveel mogelijk mensen aan de slag te krijgen”, aldus minister Brouns vrijdag. 

“Het afgelopen jaar heeft VDAB de procedures aangepast en de afspraken verduidelijkt. De stijgende cijfers in 2022 tonen aan dat deze inspanningen lonen”, zegt Vlaams Volksvertegenwoordiger Axel Ronse (N-VA) in een reactie. Ronse hekelt tegelijkertijd dat “de complexe federale wetgeving de slagkracht van de VDAB beperkt”.