Met Sweet Caroline van Neil Diamond kreeg Kolonel Mops zowel publiek als speurders meteen mee. Voor de gelegenheid kreeg iedereen een lichtgevende stok om te zwaaien, “Maar daar heb ik helemaal niets van gezien, hoor”, zegt Marc Coucke die zonet uit het hondenpak kwam gekropen. “Je ziet bijna niets en je krijgt een veel minder lucht in zo’n pak, maar het is zó leuk om mee te doen. Mensen kennen me als iemand die op de tafel kruipt op feestjes en begint te zingen. Hier heb ik evenveel show kunnen verkopen.”

“Twee dingen had ik al snel door: het is een échte zangwedstrijd en ik wilde er alles aan doen om niet meteen geraden te worden”, zegt Coucke. “Tja, op dat eerste vlak heb ik misschien niet al te best gescoord, maar de speurders hadden helemaal niet door wie ik was. Dat vind ik zo fijn.”

“Ik versta ook echt wel waarom ik er meteen uit lig. Heb je die andere kandidaten al eens horen zingen? Daar kan ik toch nooit tegenop? Ik vind het echt wel erg goede zangers dit jaar. Maar hé, ook ik heb stappen vooruit gezet. Door de zanglessen die ik heb gekregen, zing ik nu nog maar een kwart van mijn noten fout, waar dat vroeger nog de helft was.”

LEES OOK. Exit Kolonel Mops in ‘The Masked Singer’: “Ik oefende met twee nylonkousen over mijn hoofd en een vreemd kijkende hond naast mijn benen”