Wie is Marc Tarabella (ex-PS), Europarlementslid en verdachte in het Qatar-corruptieschandaal?

Wie is Marc Tarabella? Kleinzoon van een Italiaanse mijnwerker, oud-studentenleider, ex-bankbediende en ooit de jongste en één van de populairste burgemeesters van Wallonië. Nu de gebeten hond.

Anthisnes, Commune du Commerce Equitable (Fairtrade gemeente, red.). Wie de thuishaven van PS-Europarlementslid Marc Tarabella binnenrijdt, weet meteen waar hij aan toe is. Hier wordt geijverd voor de goede zaak. De Anthisnois zijn weliswaar wat stugge mensen van “den buiten”, maar blijkbaar ook bekommerd om de grote wereldproblemen van hun tijd. De man die hen geleerd heeft de blik te verruimen, draagt er al 28 jaar de burgemeesterssjerp: PS-er Marc Tarabella (59).

Anthisnes, dat zijn 4.200 inwoners wat ongelijk verdeeld over vier deelgemeenten en nog meer gehuchten. Het geheel is een goed verborgen pareltje van de Luikse Condroz. De gemeente ligt wat weg van de grote verkeersassen, zoals de Route Du Condroz (RN63, Luik-Marche) en telt nog de nodige imposante vierkants- en kasteelhoeves.

De wieg van Tarabella stond echter niet hier, maar zo’n 20 kilometer verder aan de boorden van de Maas, in het grauwe staalbastion Ougrée. Grootvader Tarabella kwam in 1946 vanuit het Toscaanse Seravezza afgezakt naar ons land er om in de mijn te werken. Vrouw en kinderen volgden wat later. Eén van hen was Bruno, vader van onze held, die begin 1963 geboren werd.

Marc Tarabella en zijn zus Manuela behoren begin jaren tachtig tot de eerste generatie die kan verder studeren. Na een getuigschrift regent aan de normaalschool, behaalt hij een diploma sociologie aan de ULG. Van kleins af aan geïnteresseerd in politiek, blaast Tarabella er tijdens zijn studententijd de lokale afdeling van de socialistische studentenbeweging nieuw leven in. Dat opent deuren. In 1985 maakt hij kennis met PS-kopstuk Guy Coëme. Na zijn studies pikt die hem op voor zijn kabinet, wanneer Coëme kortstondig Waals minister-president wordt (1988). Nadien dient Tarabella ook nog PS-excellentie Bernard Anselme.

Primus

Hij beseft al gauw dat het bestaan van een cabinetard te onzeker is voor een kersverse echtgenoot en dito vader. De jonge PS-er — dan net gemeenteraadslid geworden in zijn nieuwe woonplaats Anthisnes — neemt daarom eind 1989 deel aan een examen bij de toenmalige overheidsbank ASLK (CGER in het Frans, ondertussen verveld tot BNP-Parisbas-Fortis, red.) Hij eindigt als primus van 3.500 kandidaten en wordt “commis d’agence” in het filiaal Luik-Centrum. Job die hij veertien jaar zal doen. Tarabella wordt er ook syndicaal afgevaardigde.

De ASLK-klanten van toen — agentschap Luik-Centrum was in een vaag en ver verleden ook “mijn” bankkantoor — herinneren zich de immer vriendelijke en joviale bankbediende nog. De jonge man, voorzien van al wat beginnend embonpoint en met wat men in het Frans zo mooi “un visage poupon” noemt, een rond onschuldig jongensgezicht. Fysiek trekje dat gebleven is.

Jonge ploeg

De job bij de bank valt perfect te combineren met het mandaat van gemeenteraadslid. En ze is ideaal, wanneer zich vier jaar later (1994) een nieuwe lokale campagne aandient. Kandidaat Tarabella neemt 40 dagen vakantie — dat kan vlot bij de bank — en gaat persoonlijk één voor één alle huizen af in Anthisnes. “Ik wilde voor de verkiezingen iedereen nog een keer ontmoeten”, zegt hij daar na de stembusslag over. Met 580 voorkeurstemmen wordt Tarabella op 31-jarige leeftijd burgemeester, dan de jongste van Wallonië. Hij gaat aan de slag aan het hoofd van een zeer jonge ploeg — 33 jaar gemiddeld.

De nieuwe burgervader van Anthisnes is sympathiek en joviaal. Het soort politicus dat iedereen groet — hij kent ondertussen élke inwoner van zijn gemeente — en de dames spontaan op de wang kust. Op elk feestje of bijeenkomst passeert hij even. Elke jarige gepensioneerde krijgt een bezoekje. ‘s Zondags staat hij langs de lijn bij provinciale Royal Sporting Club Anthisnois, stamnummer 1608 en enig sportief hoogtepunt een 1-3 nederlaag in de 1/8ste finales van de Belgische Beker in 1956 voor 3.639 betalende toeschouwers.

135 kilo

Een bon vivant ook, 135 kilo droog aan de haak. Een man die geniet van Italiaanse rode wijn en een goed Italiaans restaurant, maar evengoed van “une chope” (glas bier van halve liter, red.) in (het ondertussen gesloten) Café De La Coupole of in Café Friterie du Centre. Als het ergens brandt in Anthisnes, staat hij er sneller dan de pompiers. Vestimentair vertoon is niet aan hem besteed. Op het thuisfront is het steevast hemd, vest en een wat vormeloze jeans: Tarabella is qua outfit zo een beetje de Waalse versie van Guy D’haeseleer.

Zowel in 2000, 2006, 2012 en 2018 sleept hij telkens opnieuw de sjerp in de wacht. Zijn meerderheid PS-Gemeentebelangen behaalt doorgaans 2 stemmen op 3, hijzelf monsterscores. Die van 2000 (1.255 voorkeurstemmen op 2.648 geldige stembiljetten) zorgt voor de nodige onrust bij andere, oudere PS-kopstukken uit de regio, zoals zijn voormalige mentor Guy Coëme (Borgworm), Anne-Marie Lizin (burgemeester van Hoei en senatrice) en Robert Collignon (Amay en Waals minister-president). Die laatste ziet liever zijn zoon Christophe als nieuwe sterke man. Na fors wat ellebogenwerk in de sprint naar de lijstvorming, valt voor Tarabella de plaats als tweede opvolger op de Europese lijst als troostprijs uit de kast.

Vermits PS-er Michel Daerden zich met al zijn kunde en energie met de Waalse begroting zal blijven bezighouden, mag de burgemeester van Anthisnes naar het Europees halfrond. De eerste van vier termijnen, daar. Slechts één keer effectief verkozen (in 2014). In 2009 is hij plaatsvervanger voor Jean-Claude Marcourt, in 2019 houdt hij de zetel van Paul Magnette warm. In 2007 is hij ook kortstondig minister in de Waalse regering.

In Europa houdt Tarabella zich bezig met landbouwproblemen — op het thuisfront was hij lange tijd voorzitter van de Fondation Rurale de Wallonie — en met gelijke rechten voor man en vrouw. Hij gebruikt zijn mandaat ook om de horizon van zijn medeburgers wat te “verruimen”. Europarlementariërs komen op zijn uitnodiging voetballen op het terrein van zijn geliefde Royal Sporting Club Anthisnois. De lokale PS neemt al wie wil per bus mee op dagtrip naar Straatsburg voor een rondleiding die eindigt met “le député” en het nuttigen van één of meerdere “chopes” in een Elzasser café.

Vanzelfsprekend gelooft geen kat in Anthisnes dat hun burgemeester iets misdaan heeft. “Hebben ze iets bij hem thuis gevonden misschien? Nee. Ben, voilà donc.” Sinds de heisa zat Tarabella in december gewoon de gemeenteraad voor. Alsof er niets gebeurd was. De oppositie liet het woord Qatar geen ene keer vallen. Hijzelf evenmin.