Koen Geens (CD&V) scherp voor federale regering: “Godzijdank dat ik geen premier ben geworden”

Voormalig CD&V-vicepremier en minister van Justitie bedankte drie jaar geleden voor een ministerpost in de federale regering. Hij wilde baan ruimen voor een nieuwe ploeg en ging in de Kamer zetelen. Hoewel zijn voorkeur ging naar een regering met N-VA, steunde Koen Geens loyaal het Vivaldi-project.

Drie jaar later spreekt hij zijn ongenoegen uit over de gang van zaken in de regering. “Godzijdank dat ik geen premier ben geworden”. Dat Yves Leterme en andere partijgenoten vinden dat hij premier had moeten zijn, wuift hij weg. “Om twee redenen, los van het familiale geluk. Ten eerste omdat dit niet de voorkeursregering van mijn partij was. En ten tweede omdat wie iets van politiek kent, wist dat dit een overgangsregering zou worden”

Volgens Geens doen de CD&V-ministers “effectief wat van hen verwacht wordt”, maar ziet hij “helaas niet dezelfde bereidheid” bij de andere partijen. “Wij hoopten dat Vivaldi zou bewijzen dat er wel nog dingen mogelijk zijn zonder staatshervorming. Ik wil met twee woorden spreken, maar voorlopig doet de regering niet wat ze beloofd heeft.”

In het interview is hij - net zoals zijn partijvoorzitter - scherp voor partijvoorzitters Paul Magnette (PS) en Georges-Louis Bouchez (MR): “Zij wilden absoluut deze Vivaldi-regering. Zij wilden met Vivaldi bewijzen dat België wel nog werkt. Maar wat doen ze er mee? Ze lijken vooral te wachten tot de bestuursperiode voorbij is. Om wat daarna te doen? Dat vraag ik me echt af. Wat willen ze daarna dan doen?”

Geens roept de PS-voorzitter op om zijn verantwoordelijkheid te nemen in plaats van zich kandidaat te stellen als premier. “Dat hij eerst van deze regering een succes maakt. Dit is zijn regering, zijn formule. Als hij zo bang is van confederalisme en separatisme, waarom doet hij dan niets? Hij moet nú de hervormingen doorvoeren die hij wil doen”

Volgens het CD&V-kopstuk is de conclusie duidelijk. “Als Vivaldi niets meer klaar krijgt, dan is een staatshervorming onvermijdelijk.” Toch blijft hij hoop koesteren. “Ik hoop nog altijd dat Vivaldi slaagt en in maart volgt er bij de begrotingscontrole nog een belangrijke kans. Het zal zeker niet aan onze ministers liggen. Maar als deze kans niet gegrepen wordt, dan moeten we een stap verder gaan. Onze benarde budgettaire situatie laat geen stilstand meer toe.”