De voorbije seizoenen gebeurden al heel wat aanpassingen om de veiligheid te verhogen. Zo werden bepaalde posities op de fiets - onder meer de zogenoemde supertuck waarbij renners op de bovenbuis gaan zitten - en gevaarlijke nadarhekken met uitstaande pootjes verboden.

Toch blijven sommige aspecten op onvrede stuiten bij de coureurs. Tosh Van der Sande, renner bij Jumbo-Visma, klaagt tegenover Cycling Weekly het gebruik van musettes aan. Musettes zijn kleine zakjes met eten en drinken die onderweg aan de renners worden uitgedeeld, onder meer in de bevoorradingszone. Die zouden volgens hem verboden moeten worden als de wedstrijd minder is dan 140 kilometer lang is. “Voor mij moet dit veranderen. Bijna elke keer wanneer er musettes aangepakt worden, gebeurt er wel een crash. Of toch 99% van de tijd. Of als ze niet crashen, waren ze er toch dichtbij”, spreekt hij duidelijke taal.

“Onder de 140 kilometer heb je geen musette nodig. Neem aan de start mee wat je onderweg nodig hebt. En als je dan toch wat nodig hebt, ga dan gewoon naar de auto. Dat is veiliger dan musettes”, benadrukt Van der Sande. Hij ziet wel een uitzondering voor langere koersen: “In een lange etappe kun je niet alles meenemen, maar in korte etappes zie ik ploeggenoten met musettes. Het is gewoon een situatie die gevaar oplevert.”

Aerodynamisch voordeel

Niet alleen het gevaar van de musettezakjes kwam ter sprake, ook het gedrag van de motards. Meerdere renners geven aan dat zij de koers beïnvloeden. Niet alleen door valpartijen te veroorzaken zoals de spectaculaire crash van Julian Alaphilippe in de finale van de Ronde van Vlaanderen in 2020, maar ze leveren volgens Bauke Mollema, renner van Trek-Segafredo en een van de veteranen in het peloton, ook een aerodynamisch voordeel op.

“Het is tegenwoordig een van de grootste problemen in het wielrennen”, zei de Nederlander tijdens de recente Ronde van Valencia. “Het verandert het koersverloop en het kan zelfs soms beslissen of de ontsnapping het haalt of niet, of hoe snel het peloton gaat.”

De UCI legde vast dat motoren op minimaal 10 meter van de renners moeten rijden, maar Mollema beweert dat die regel elke koers wel wordt overtreden: “Vooral in Italië en Spanje is het nog erger dan in andere landen. De UCI doet volgens mij niet genoeg om er iets aan te veranderen. Ik zou zelfs durven zeggen dat het probleem de laatste jaren nog erger is geworden. 30 tot 40 meter afstand zou beter zijn.”