“Valentijn is het feest van de liefde, en liefde is niet alleen voor koppels”, zegt Naji. “Daarom vraagt Groen aandacht voor de alleenstaande ouders in ons land. 45 procent van de Belgische huishoudens bestaat uit alleenstaanden, maar het beleid gaat nog steeds te veel uit van het traditionele gezinsmodel met tweeverdieners.” Naji wijst onder meer op het stijgend aantal bewust alleenstaande moeders in ons land, een fenomeen dat recent nog in het nieuws kwam na de aankondiging van voetbalanaliste Imke Courtois dat ze BAM-moeder zal worden.

Concreet wil Groen dat een single ouder – bewust alleenstaand of weduwe/weduwnaar – de resterende verlofkredieten krijgt die normaal gezien voor de andere ouder voorzien waren.

“Voor ons moet gekeken worden vanuit de noden van het kind. Geef elk kind dat geboren wordt evenveel, onafhankelijk van hoeveel ouders er zijn. Bij een kind dat twee ouders heeft, kunnen die ouders potentieel 80 maanden op woensdagnamiddag thuis blijven door hun gezamenlijk ouderschapsverlof op te nemen. Voor een alleenstaande moeder is dat momenteel maar de helft. Het lijkt ons niet meer dan fair dat elk kind evenveel tijd krijgt met de ouders, of dat er nu één of twee zijn.”

Individueel recht

Het recht op ouderschaps- en geboorteverlof wordt in de huidige regelgeving opgevat als een individueel recht. Dat betekent dat het binnen de huidige wetgeving niet mogelijk is om het verlof van de ene naar de andere partner over te dragen, ook niet bij bijvoorbeeld het overlijden van een van de ouders. Groen wil dat dus veranderd zien en zal zijn voorstel op de regeringstafel leggen.

‘Fiscale bestraffing’

Arbeidseconoom Stijn Baert (UGent) wijst erop dat singles het niet onder de markt hebben in ons land. “Van elke 100 euro bruto houdt een alleenstaande in dit land gemiddeld 47 euro over. Daarmee scoort België het slechtst van alle 38 OESO-landen. Terwijl alleenstaanden in ons land meer dan de helft van wat hun baas voor hen betaalt naar de staatskas zien stromen, is dat in andere landen gemiddeld maar iets meer dan een derde. De fiscale ‘bestraffing’ van singles is hier dus zeer groot. In dat opzicht is het goed dat de politiek aandacht heeft voor het grote aantal alleenstaanden. Al dreigt een ander gevaar: dat van de bestraffing van ouderschap. We merken nu al dat vrouwen in hun vruchtbare jaren van sommige werkgevers minder kansen krijgen. Als alleenstaande ouders vaker afwezig zullen zijn op het werk omdat ze meer zorgverlof krijgen, kan dat een negatieve impact hebben op hun carrière.”

Groen zegt dat de impact van de maatregel voor werkgevers beperkt zal zijn omdat het verlof over lange tijd verspreid wordt en omdat er geen verplichting is om het volledig op te nemen.