ASSISEN LIVE. Stephaan Du Lion schuldig bevonden aan viervoudige moord: “Ik heb eerst ‘gesekst’, dan hen gewurgd en dan hen doodgestoken”

Na een bescheiden 3,5 uur beraadslagen is de jury eruit. Alle schuldvragen zijn positief beantwoord. Dat betekent dat Du Lion schuldig is aan viervoudige moord. Het tussenarrest was uitvoerig gemotiveerd.

"De schuld van Du Lion staat vast boven elke redelijke twijfel. Hij bekende en stelde telkens dat hij handelde met de intentie om te doden en met voorbedachten rade. De modus operandi van de moorden vertoont opvallende gelijkenissen. Drie moorden vonden plaats in appartementen en er werden geen sporen van braak of wanorde aangetroffen. Er werd dus niet gevochten." 

"Bij minstens drie moorden zijn er aanwijzingen van zwaar stomp geweld, onder meer in het gezicht. De vier slachtoffers werden gewurgd en telkens werden er knopen gelegd in de gebruikte snoeren. Du Lion stelde die knopen te hebben aangebracht opdat de dood zeker zou zijn en de koorden niet zouden loslaten. Er werden in twee gevallen meerdere steekwonden in de borst toegediend. Het wapen werd nooit teruggevonden. Drie slachtoffers werden seksueel aangerand en geen enkel slachtoffer slaagde erin hulp in te roepen. Allen werden ze in een toestand gebracht waarin dit onmogelijk werd."

"In het onderzoek naar Ariane Mazijn werd DNA teruggevonden van Du Lion. Dat onderzoek leverde een positieve match op. Dat gold ook voor de haren die gevonden werden op de lakens van Eve Poppe. Bovendien gaf Du Lion verklaringen aan de speurders die wezen op daderkennis."

"De aard en omvang van de daden, evenals de gebruikte middelen, laten geen ruimte voor twijfel over de intentie tot doden. Het gebruik van dit soort geweld kan geen ander doel hebben dan het veroorzaken van de dood. Alles wijst op een planmatig en voorbedacht handelen, waarbij Du Lion te werk ging met enige koelbloedigheid. Hij koos bij drie van zijn slachtoffers voor een appartement waarbij enkel het slachtoffer aanwezig was. Bij Bogaerts koos hij voor een afgelegen locatie aan het jaagpad in Oelegem. Die locaties werden niet toevallig uitgekozen. Confrontaties met derden moesten absoluut vermeden worden."

"Er is ook geen sprake van een plotse emotionele opwelling. De feiten spelen zich af in verschillende fasen en met een omvangrijk tijdsverloop. Dit wijst op een zeker ritueel dat werd afgewerkt, waarbij Du Lion telkens weloverwogen beslissingen maakte. De wil om te doden stond enige tijd voor het uitvoeren van de moorden al vast. Dat tijdsverloop gaf hem de mogelijkheid zich te bedenken, maar telkens volhardde hij in zijn beslissing om te doden. Hij verkeerde daarbij in een voldoende stabiele gemoedstoestand, zonder geestelijke verwarring of invloed van drank, drugs of medicatie. Er zijn geen aanwijzingen van paniekerig handelen."

De zitting is geschorst en de jury gaat officieel in beraad over de schuldvraag. Over een paar uur horen we het oordeel, hoewel dat weinig verrassend zal zijn. De verdediging betwist tenslotte de schuld en verantwoordelijkheid van Du Lion niet.

Zoals gebruikelijk krijgt Du Lion als beklaagde het laatste woord. Op de valreep besluit hij alsnog te bekennen dat hij zich de volgorde van zijn daden wel degelijk herinnert en dat hij ook nog weet Ariane Mazijn en Eve Poppe te hebben gestoken.

Voorzitter: "Meneer Du Lion, u weet dat er nog veel onbeantwoorde vragen zijn. Het is de laatste maal, voor de jury in beraad gaat, dat u de kans krijgt om alsnog antwoorden te geven. Wilt u nu nog iets zeggen?"

Du Lion: "Wel, ik wil nog iets toevoegen aan het verhaal over mevrouw Poppe en mevrouw Mazijn. Het is waar dat ik eerst 'gesekst' heb, hen dan heb gewurgd en hen dan heb doodgestoken met een wapen dat bij hen in huis lag en dat ik spontaan genomen heb." 

Voorzitter: "Dus u herinnert u zich wel het toebrengen van de messteken?"

Du Lion: "Ja, dat herinnerde ik me tien maanden geleden al."

Voorzitter: "Wat mevrouw Poppe betreft, daar zijn de messteken door haar shirt gegeven, terwijl ze werd aangetroffen met haar shirt omhoog getrokken. Waarom hebt u dat shirt dan omhooggetrokken en 

Du Lion: "De seksuele handelingen zijn altijd eerst geweest, ook bij haar. Ik heb dan haar shirt naar boven getrokken, omdat ze dan, wanneer ze gevonden werd, niet iedereen meteen haar gezicht zou zien."

Voorzitter: "Hebt u seks willen hebben met Lutgarda Bogaerts?"

Du Lion: "Neen."

Du Lion geeft nog een kleine toevoeging. "Mijn advocaten Clement en Denckens hebben me altijd aangemaand om nieuwe herinneringen te delen als ik ze had. In het begin had ik andere advocaat. Die heeft altijd volgehouden dat ik bij mijn verhaal moest blijven. Nu later besef ik dat ik dat verhaal beter wat eerder al had aangepast. Verder stel ik me ook in de plaats van familie, om te proberen begrijpen wat zij voelen. Maar eerlijk, ik weet niet goed wat ik moet zeggen tegen hen." 

Clement gaat langzaam naar het eind van zijn pleidooi. "Het gaat vandaag niet over hypotheses. Het gaat over feiten. Over de zaken die hij wel degelijk gedaan heeft. En die zaken spreken voor zichzelf. Voor de nabestaanden van de familie van Ariane Mazijn moet u straks twee keer 'ja' antwoorden. Voor broer Glenn, die niet enkel zijn oudere zus, maar ook zijn twee ouders uiteindelijk heeft moeten afgeven in de nasleep van het drama in 1992."

"Voor de familie van Lutgarda Bogaerts ook. U mag antwoorden voor Lutgarda haar jongere broer Johan, voor wie eigenlijk zijn tweede moeder gedood is. En wiens moeder en vader elke dag aan tafel zat te huilen. 'Voorspijt bestaat niet en naspijt, dat telt niet," zo stelde die vader."

"Voor de familie van Maria mag u ook twee keer 'ja' antwoorden. Voor zoon Marc, die hier niet zelf aanwezig was, maar toch een stem heeft gekregen en zoveel verdriet jarenlang heeft meegesleept."

"En u mag twee keer 'ja' zeggen voor de moord op Eve Poppe. Een vrouw die al geen makkelijk leven had gehad, en die op 5 september noodlottig het pad kruiste met Du Lion. We zagen Vanessa, die zelf getuigde over haar moeilijke jeugd, en die als dapperste van alle getuigen haar frustratie uitriep tegen Du Lion. 'Ge durft niet, ge beschermt uzelf. Vertel nu eindelijk eens de waarheid.'

"U moet straks oordelen over zoveel schuld. Over het spoor van menselijk leed dat hij heeft achtergelaten. Dan is het misschien wel gepast voor ons om even stil te staan bij datgene waar Du Lion geen schuld aan heeft. We gaan daar niet over pleiten, maar hebben alles daarvan in een stukkenbundel gegoten die we graag uitgedeeld zouden zien aan de jury. Het is een selectie uit het dossier die u kunt nalezen die telt als een soort addendum aan de akte van beschuldiging. Daarmee heb ik gezegd."

"Er is gezegd dat afgelopen vrijdag het doek gevallen was over Du Lions geheugenverlies. Ik ben het daarmee eens, enkel niet met de timing. Ik geloof niks van dat geheugenverlies. Maar zeggen dat het vrijdag pas de prullenmand in kon, is niet helemaal juist. Eigenlijk kon dat al met het verslag van Dr. Uzieblo van 6 januari dit jaar. Volgens hen is de amnesie geveinsd. De argumenten die zij aanhaalden waren eindeloos veel overtuigender dan eender wat ik hier al gehoord heb. Daar hebben we niemand trachten te verrassen."

"Ik denk wel dat de herinneringen misschien in zijn hoofd zitten, maar dat hij het niet durft zeggen. Het in detail verwoorden van de feiten zou misschien te beschamend en te confronterend zijn. Ik ken Stephaan nu 3,5 jaar en ik ben doordrongen van het idee dat dat klopt. Zo lang al beuken we tegen de muur van zijn 'geheugenverlies'."

"Uzieblo en Lefevre voegden nog toe dat de psychopathie die hij heeft mogelijk ook zijn oordelingsvermogen ten tijde van de feiten belebberd zou kunnen hebben. Dat zou de deur op een kier zetten naar de zogenaamde 'uitschakeling van de vrije wil'. Of naar artikel 71 van het strafwetboek, dat spreekt over de onweerstaanbare drang die de vrije wil belemmert."

"Begrijp me niet verkeerd. We trekken niet zijn verantwoordelijkheid in twijfel. Wel vinden we het jammer dat in ons land dit aspect van de rechtspraak zwart-wit is. Je kunt in België ofwel toerekeningsvatbaar ofwel ontoerekeningsvatbaar zijn. Bij onze noorderburen spreekt men ook van 'verminderde toerekeningsvatbaarheid'."

"Met de analyse van meester Damen, daar kan ik me niet tegen verdedigen. Het is een hypothese te stellen dat hij zijn slachtoffers eerst om het leven bracht en dan pas verkrachtte. Zonder zijn bekentenis valt dat niet te bewijzen. En eerlijk, wat mijn cliënt in de jaren negentig gedaan heeft is zo al ernstig genoeg. En deze hypothese zal de slachtoffers ook niet terugbrengen. Het is nu eenmaal gebeurd. En Du Lion beseft dat zelf ook." 

Clement richt zich, zoals verwacht, hoofdzakelijk op Du Lions persoonlijkheid. Hij benadrukt het belang van psychiatrisch onderzoek in strafzaken. "In Nederland neemt een gerechtspsychiater vaak 100 uur de tijd om zich een correct beeld te vormen van de geestestoestand van een dader. Bij ons was het anderhalf uur."

"Volgens dokter Uzieblo, die wij zelf hadden laten aanstellen, zat Du Lion wel degelijk op het spectrum van psychopathie. Zij het maar juist en met berekening van een foutenmarge. Dat moet ook wel. Anders krijg je niet uitgelegd waarom hij soms zo eigenaardig reageert. En soms ook gewoon helemaal niet reageert. Zijn laatste moordfeit was in 1997, maar zo'n 'jas' van psychopathie kun je niet zomaar uittrekken. Dat draag je je hele leven mee. Het verklaart waarom hij zo'n afstand nam van zijn dochter Evi, bijvoorbeeld. Het is ook een jas die in de loop van jaren misschien van kleur zal veranderen en wat zal afrafelen, maar de jas blijft wel altijd aan."

"En die conclusie en het verslag errond vormt de basis voor zijn persoonlijkheid. Het vormt de kern van onze verdediging. Wij verdedigen uiteraard niet de gruwelijke daden, maar wij staan de dader bij. Ons doel was niet om hem beter voor te stellen dan hij was. Dan de gruwelijke, wrede seriemoordenaar die hij toen was. Maar het is ook niet ons doel om hem slechter voor te stellen dan hij vandaag is. Wij zoeken naar antwoorden: Waarom? Wie? Wat? Hoe?"

En dan is het aan meester Clement voor het eerste pleidooi ten voordele van Stephaan Du Lion. Hij uit kort een dankwoordje aan zijn collega, meester Denckens, voor wie het haar eerste assisenzaak is.

"Dit is allerminst een makkelijke zaak. Ook niet voor iemand die 25 jaar geleden zo'n gruwelijke feiten heeft gepleegd. Als advocaten hebben we misschien de tijd gehad om in de afgelopen jaren de hevigheid ervan al wat te laten bezinken. Maar het is belangrijk dat ook meneer Du Lion de bijstand waar hij recht op heeft krijgt. Ik zou graag openen met een citaat van meester Vermassen himself: 'Mij interesseert niet zozeer wat iemand heeft gedaan, maar waarom. Als je tijdens een proces dat kunt ontrafelen, kom je tot nieuwe inzichten.' Wel, tot inzicht komen over de motieven van onze cliënt was de taak van mij en meester Denckens."

De voorzitter heeft de zitting geschorst tot 14 uur. Daarna krijgen meesters Christian Clement en Jente Denckens de gelegenheid om Du Lion te verdedigen.

Alsof het nog verduidelijking behoeft, herhaalt Backx dezelfde vragen nog voor de moord op Eve Poppe. "Eve liet het leven onder vrijwel identieke omstandigheden als bij Ariane Mazijn vijf jaar voordien. Du Lion kende haar, omdat hij er de ramen poetste. Ze had nog een schuld bij hem en ze spraken af, zogezegd om haar schuld af te lossen."

"Eve werd aangetroffen in staat van ontbinding. Pas na het ruiken van een doordringende geur in de gang besloot men haar appartement open te doen. Zij vertoonde hetzelfde soort verwondingen als Ariane, alleen had zij maar liefst 12 steekwonden. Ditmaal met een gekartelde rand. Dat wijst erop dat Du Lion opnieuw ter plaatse op zoek ging naar een steekwapen. Ook haar hart werd geperforeerd en ook zij werd gewurgd, ditmaal met een koord. Als je dit soort verwondingen toebrengt, dan heb je maar één bedoeling."

"En dan is de allerlaatste vraag die u moet beantwoorden degene over de voorbedachte rade bij Eve Poppe. Wel, Du Lion heeft altijd volgehouden dat hij en Eve seks hadden met wederzijdse toestemming. Zogezegd om hem in natura terug te betalen voor de schuld die ze nog had. Maar dan, vorige vrijdag na de getuigenis van Vanessa, veranderde hij plots het geweer van schouder. Hij erkende nu dat hij gelogen had over de seks, over haar flirterige gedrag en het condoom dat op haar nachtkastje zou hebben gelegen. Hij bevestigde dat hij haar naar de slaapkamer had gelokt, dat hij een condoom bij had en dat hij haar heeft verkracht en gewurgd. Ook hier heeft hij nagedacht alvorens toe te slaan."

"Aan de dames onder ons, besef goed: het kon ieder van u zijn die in uw appartement door een list van een glazenwasser werd verrast en belaagd. Vier dames die niemand kwaad deden werden van het leven beroofd en op onrespectvolle wijze en in vreselijke toestand achtergelaten. En daar draagt enkel Stephaan Du Lion een verpletterende verantwoordelijkheid voor." 

Backx herhaalt zijn redenering nu ook over Maria Van den Reeck. "Opnieuw pleegde hij bij haar dodelijk geweld op haar halsstreek, namelijk met de krultang. En de voorbedachte rade is bewezen hier ter zitting omdat Du Lion vrijdag bekende dat hij haar borst aanraakte en dat zij schrok. Daarop panikeerde hij en besloot hij haar te doden. En ook hier heeft het slachtoffer het geweld op geen enkele manier uitgelokt. Hij is degene die besliste om zijn slachtoffer finaal uit te schakelen." 

"De feiten op Ariane en Lutgarda moeten op dat moment door zijn hoofd zijn gegaan. Hij koos ook hier weer spontaan weer zijn wapen op het moment zelf. Er moet gezegd zijn dat zijn bekentenis de moorden op Lutgarda en Maria heeft opgelost, terwijl die anders nooit opgelost hadden kunnen worden. Vooral door het vernietigen van het dossier van Maria." 

Werd er dan doodslag gepleegd op Lutgarda Bogaerts?

"Liggend incasseerde ze vuistslagen vol in het aangezicht. Ze werd gewoon murw geslagen door Du Lion en was kansloos tegen dit brute en zinloze geweld. Daarna heeft hij haar met haar eigen snelbinder gedood door deze rond haar hals te binden en vast te knopen. Hij gaf toe dat hij dit effectief gedaan heeft, en wel met de intentie om ervoor te zorgen dat hij niet los zou komen. De doodslag staat ook hier rotsvast."

"Bijkomende vraag is dan ook hier de vraag over de voorbedachtheid. Wel, op het moment dat Du Lion de feiten op Lutgarda pleegde had hij al de feiten op Ariane gepleegd en was hij veroordeeld voor de verkrachtingen in 1985 en 1986. Hij was niet gepakt voor Ariane en dat moet hem een zeker gevoel hebben gegeven. En hij vertelde ook dat hij een 'prikkel' kreeg toen hij Lutgarda kreeg. Hij zette zijn fiets tegen een boom, achtervolgde haar en overmeesterde haar toen ze hem zag. Een stoere macho tegen een vrouw van het eerder frêle type. Ze maakte geen schijn van kans tegen dit zinloze geweld."

"Over de details blijft hij opnieuw vaag. Hij zegt haar niet te hebben verkracht. Maar de intieme verwondingen zijn er natuurlijk wel. En ze werden bij een levend slachtoffer toegebracht, volgens de dokter. Aan het doden van Lutgarda gingen heel wat handelingen vooraf. Telkens opnieuw maakte hij keuzes en beslissingen en had hij tijd om na te denken. De voorbedachtheid staat dus ook hier rotsvast."

"Kunnen we aantonen dat Du Lion al maandenlang lag te broeden op een plan? Nee, uiteraard niet. Maar zijn lustgevoelens waren er duidelijk wel. Hier is er minstens sprake van een korte periode van voorbedachtheid. Elk van zijn handelingen voor het doden van Ariane vraagt tijd. Vorige vrijdag gaf hij op dat vlak iets heel belangrijks toe. Namelijk dat hij, toen de seksuele prikkel bij hem opkwam, besloot dat zijn slachtoffer het niet zou overleven. Dan heb je kunnen nadenken en had je tijd om te heroverwegen."

"Het is Du Lion die het initiatief nam en Ariane overmeesterde. Hoe precies weten we niet, maar hij deed het met een verrassingseffect. Want ze heeft zich niet meer kunnen verweren, hoewel volgens haar vrienden ze dit zeker zou hebben gedaan. Ze is buiten bewustzijn op het bed terechtgekomen, want tijdens de verkrachting heeft ze zich ook niet verweerd. Wat de volgorde daarna is, maakt geen verschil. Er is tijd geweest om na te denken en dat volstaat. Er moet een moment zijn geweest dat hij een mes is gaan halen (hij had er geen bij) om haar te steken. Opnieuw tijd om na te denken. Hij heeft het snoer van de zonnebank moeten trekken alvorens hij haar kon wurgen. Opnieuw tijd om na te denken. De voorbedachtheid staat dus rotsvast."

Backx geeft ook een woordje uitleg over het concept van voorbedachte rade. "Dat concept geeft aan dat er een tijdsverloop is geweest tussen het voornemen om te doden en het doden zelf. Dat hoeft geen lang tijdsverloop te zijn. Het volstaat dat de dader over het voornemen om te doden heeft nagedacht, hoe kort ook. Dat kan gaan over uren, minuten en zelfs seconden. De kern is dat je erover hebt kunnen nadenken en dat je de reflectie hebt kunnen maken om ofwel ermee door te gaan ofwel ermee te stoppen."

"Tot vandaag blijft Du Lion beweren dat hij Ariane eerst verkrachtte en dan wurgde. Maar hoe kwam ze dan aan de messteken? Werd ze niet eerst gestoken, gewurgd en dan pas verkracht? Zekerheid zullen we nooit hebben. Maar één ding bleef duidelijk. Du Lion is een seksueel roofdier. Dat bewees hij al in 1985 en 1986, toen hij twee vrouwen in de struiken sleurde om hen te willen verkrachten. Hij werd twee keer daarvoor veroordeeld, omdat de slachtoffers het konden navertellen. Dus daarom moesten zijn volgende slachtoffers ook dood. Want als je dood bent, kun je geen klacht meer indienen."

"Het geheugenverlies was nog zo'n pijnpunt. Ik geloof er niks meer van, al kom je met honderd psychiaters af die zeggen dat het mogelijk is. Du Lion gaf toe dat hij heel bewust binnenging bij Ariane en wist dat hij seks wilde. Deze man weet volgens mij perfect wat er gebeurd is, in alle vier de gevallen. Maar hij kan of wil het ons gewoon niet zeggen. Misschien uit schroom, omdat de details van de manier waarop hij tekeer is gegaan te gruwelijk zijn om uit te drukken. Gelukkig maken deze details niets uit als het aankomt op doodslag."

"Ik vraag jullie om 'ja' te antwoorden op de vraag van doodslag."

Backx legt uit wat de voorwaarden zijn voor de kwalificatie 'Doodslag'. Om daarvoor veroordeeld te kunnen worden moet je daadwerkelijk iemand gedood hebben en dat gedaan hebben met de intentie om te doden.

"Bij Ariane is dat al voor de hand liggend. Ze lag op haar bed, half uitgekleed en ze droeg bebloede kledij. Haar slip hing rond haar voet. Er waren steekwonden zichtbaar en er was een snoer rond haar nek gebonden. Haar partner Joël trof haar als eerste aan en was overdonderd. Voor hem werd het een hel, en dat door het stilzwijgen van Du Lion. Beeld u zich eens in hoe hij zich voelde. Als verdachte beschouwd worden door Ariane haar familie en al die onderzoeken, onder meer aan de leugendetector. Stilzwijgen met verregaande consequenties. Het staat vast dat Du Lion Ariane gedood heeft en dat hij daar de bedoeling toe had."

"Zijn DNA werd niet zomaar ergens in het appartement aangetroffen, maar in een spermaspoor op Ariane haar dijbeen. Had de DNA-match er niet geweest, dan was Du Lion gewoon doorgegaan met zijn leven. Daarvan ben ik overtuigd. Hij bleef volhouden dat hij seks had gehad met Ariane haar toestemming. Absurder kan bijna niet gezien de sporen. Hij kon niet anders dan erkennen dat hij verantwoordelijk was voor haar dood. Hoewel we geen details kregen. Pas na Vanessa D. haar verklaring kwam hij iets losser, ofschoon ook daar nog veel details in de schaduw bleven. Hij vertelde wel dat hij de knoop in het snoer legde om er zeker van te zijn dat de knoop niet zou lossen. Hij wilde zeker zijn dat ze dood was. Steekwonden en wurging, dan kan je maar één bedoeling hebben."

Backx spreekt de jury rechtstreeks toe. "Wat Du Lion heeft gedaan kan in België bestraft worden met levenslange opsluiting. Hoewel dat niet betekent dat hij zijn hele leven achter de tralies moet doorbrengen. Als u Du Lion vier keer schuldig acht aan moord bent u niet verplicht een levenslange opsluiting op te leggen. U kunt verzachtende omstandigheden weerhouden als die er volgens u zijn. In het extreemste geval kunt u de straf laten zakken tot 3 jaar."

"Ik moet zeggen dat deze zaak mij bijzonder heeft geraakt. Het is de eerste keer dat ik met vier dodelijke slachtoffers te maken heb. Vier vrouwen die onschuldig opstonden die dag, die niets met Du Lion te maken hadden en van niets wisten. Die heeft hij van het leven beroofd. Puur uit lust. Zulke gruwelijke feiten hebben een weerslag op het veiligheidsgevoel van de maatschappij. Het raakt ons allemaal."

De zitting gaat verder met het requisitoir van het Openbaar Ministerie. Daarvoor neemt nu advocaat-generaal Backx het woord. "U heeft beelden moeten zien die u niet had moeten zien. En u hebt die niet gezien van één slachtoffer, maar vier slachtoffers. Vier onschuldige vrouwen die op beestachtige wijze zijn afgeslacht. U moet zich niet één keer afvragen of het slachtoffer zich verweerd heeft en om hulp heeft geroepen. U moet dit vier keer doen. De advocaten van de burgelijke partijen schetsten al het onnoemelijke leed dat beklaagde heeft aangericht. Stephaan Du Lion heeft een spoor van menselijk leed nagelaten. Families van nabestaanden verwoest en ook de mensen die samen met hem leefden geraakt."

"En uw gedrag na de feiten zegt ook veel over u. U kiest ervoor om een condoom te gebruiken om haar te verkrachten, terwijl u zelf al had beslist dat ze uw escapade niet zou overleven. De enige reden dat u een condoom wilde gebruiken is omdat u geen sporen wilde achterlaten. Het werd dus niet zo zwart voor zijn ogen. Hij wist heel goed wat hij deed. Al het bewijsmateriaal verdwijnt. Het condoom en het mes waarmee hij de steekwonden toebracht. Maar hij laat nog twee haren op het laken achter. Die doen hem uiteindelijk de das om."

"Maar het wordt nog hallucinanter. Hij gaat na de feiten gewoon op café. Naar café Sinatra, zoals elke vrijdag. En zoals elke vrijdag gaat hij daar zitten wachten tot zijn vrouw Christel hem opbelt met de vraag om naar huis te komen. Het was een vrijdag als geen andere, blijkbaar. Binnen het uur nadat u een dame verschalkt, verkracht en vermoord hebt, neemt u uw normale leven weer op. Hij gaf geen blijk van emoties en trok ook geen andere kleren aan. En hij verschafte zich bijzonder snel een alibi. Zonder verpinken zegt tegen de politie hij dat hij die bewuste dag heeft gepoetst bij iemand anders en daarna op café ging."

"Meester Vermassen zei gisteren al: 'Voor een seriemoordenaar is het voorbij als hij zijn lusten heeft gebotvierd.' Maar op de dag dat u Eve vermoordde begon de nachtmerrie voor haar familie pas. Gelukkig kwamen zij met weinig verwachtingen naar het proces."

"Kortom: Du Lion heeft Eve niet één, maar twee keer vermoord. En het staat vast dat hij dit met voorbedachten rade heeft gedaan. Ik vraag de jury dan ook, na 25 jaar, formeel een einde te maken aan de onzekerheid en Du Lion schuldig te verklaren."

Meester De Vleeschouwer sluit af. "Vrijdag dacht ik ook dat we het eindelijk gingen weten. We gaan eindelijk weten wat er met Eve gebeurd is. Maar helaas bleef het bij een deel van het verhaal. 'Ik heb aan tafel beslist dat ik seks wilde en dat die slecht zou aflopen. Ik heb haar verschalkt en naar de slaapkamer gelokt', zo vertelde hij. U kiest, meneer Du Lion, welke informatie u vrijgeeft, en dat is jammer. Jammer voor de nabestaanden en ook jammer voor u."

De Vleeschouwer schetst nog eens de feiten van die dag: "5 september 1997 heeft Du Lion een afspraak met Eve Poppe. Hij weet dat ze alleen woont en dat er alleen zal zijn. Hij gebruikt een list: de betalingsachterstand van 3.000 Bfr. In haar handtas wordt door de politie exact dat bedrag aangetroffen. Ze had het geld dus. Maar het gesprek gaat nooit richting het geld en hij neemt het achteraf ook niet mee. De list van het geld verschaft hem wel toegang tot het appartement. Vervolgens verschalkt hij haar. Hij lokt haar naar de slaapkamer om seks met haar te hebben. Het seksuele roofdier is op pad en Eve verzet zich."

"Ik schets even een beeld met de snelheid waarmee hij te werk ging: Ze is op bed gegooid en enkel gekleed in een T-shirt dat van achteren naar voor over haar hoofd is getrokken. Ze is afgemaakt met 12 steekwonden. Hartzakje, lever en linkerlong zijn doorboord en ze heeft gebroken ribben. Rond haar hals is een koord aangebracht en vastgeknoopt. Het koord is strakgetrokken. Elk van deze verwondingen was an sich al dodelijk. En hoewel haar T-shirt naar boven werd getrokken, is het doorboord geweest met steekwonden. Het werd dus pas na het steken naar boven getrokken. Hij heeft haar dus uitgeschakeld en gewurgd en dan pas vergreep hij zich aan haar. Hij heeft haar verkracht wanneer ze zich niet meer kon verzetten."

"Meneer Du Lion was zogezegd niet ziek genoeg om seks te hebben met een dood lichaam. Maar dat is hij dus wel. En de reden dat u het niet wilt vertellen is omdat u er te beschaamd voor bent en het niet over uw lippen kunt krijgen. U heeft trouwens ook nog een condoom gebruikt. Bedenkt u zich eens hoe je een condoom kunt omdoen als je partner zich verzet. De enige verklaring is dat ze zich niet meer kon verzetten."

"Na zijn bekentenissen kon Du Lion twee antwoorden geven: 'ik werd geprikkeld' en 'het werd zwart voor mijn ogen'. Meer gaf hij niet prijs. Terwijl hij zoveel meer weet. Dat heeft hij afgelopen vrijdag bewezen. Zijn verhaal over geheugenverlies ligt nu definitief in de vuilnisbak. Hij houdt de nabestaanden nu nog steeds in een wurggreep."

"Du Lion heeft tientallen slachtoffers gemaakt. In deze families, maar ook in de zijne. De getuigenis van zijn dochter Evi ging door merg en been. De vraag was nochtans duidelijk: 'Geef ons antwoorden!' Maar telkens weer verschool hij zich achter zijn leugenachtige amnesie. De getuigenis van Vanessa gaf aan door wat voor een hel ze is gegaan. En uiteindelijk heeft hij hierna gesproken en een deel van het verhaal prijsgegeven. Daardoor heeft Vanessa aan alle slachtoffers een ware dienst bewezen. Maar enorm veel vragen blijven. De scheuren die binnen bepaalde families zijn ontstaan kunnen waarschijnlijk nooit meer hersteld worden. En de vier slachtoffers zullen niet terugkomen."

"De daden van Du Lion zijn gruwelijk en onvergeeflijk. Besef dat hij wel degelijk de mogelijkheid om veel eerder te spreken. En had hij dat gedaan, dan had zoveel bijkomende schade vermeden kunnen worden. Laat ons alleszins hopen dat hij in de toekomst geen verdere schade meer aanricht. De beslissing van de jury zal een enorme impact hebben op de burgerlijke partijen. Hopelijk brengt hun beslissing wat rust aan deze families."