Groep rond Dyab Abou Jahjah en Rik Torfs houdt plannen rond een nieuwe centrumpartij in de koelkast tot na verkiezingen 2024

De voorbije maanden vormde zich een denkgroep rond Abou Jahjah, Torfs en D’Hooghe. Een groep die de neergang van het politieke centrum met lede ogen aanziet. De gedeelde overtuiging is dat er nood is aan een nieuwe kracht die centrumkiezers kan wegsturen van extreme partijen. De huidige centrumpartijen – er wordt dan vooral gekeken naar cd&v en Open Vld – staan te zwak.

“We zullen wellicht niet zelf een politieke partij oprichten voor de verkiezingen van 2024”, zegt Abou Jahjah. “Onze doelstelling is een herverkaveling van het centrum. Maar dat is moeilijk zolang andere centrumkrachten niet overtuigd zijn van de nood aan samenwerking. Aanvankelijk hebben we een poging gedaan om cd&v en Open Vld samen te brengen. Zo is het eigenlijk allemaal begonnen. Die poging is mislukt. En electoraal zouden we op eigen kracht wel enkele verkozenen kunnen halen met een nieuwe partij, daar ben ik zeker van. In Brussel, Antwerpen en West-Vlaanderen bijvoorbeeld. Maar de ambitie is groter dan dat. We willen echt naar die herverkaveling.”

Versnippering

Abou Jahjah beseft dat een nieuwe centrumpartij die er niet in slaagt om meteen een bovengemiddeld gewicht in de weegschaal te leggen eerder voor méér versnippering zal zorgen van het politieke centrum. Dan komt er gewoon nog een ‘kleintje’ bij. “We willen geen nieuwe partij oprichten die daarna meteen een partij zoals alle andere wordt. Dan heb je op een heel gevoelig moment, bij verkiezingen waar veel op het spel staat, niet je doel bereikt. We hopen vooral dat het gesprek na 2024 anders zal zijn. We denken nu: misschien moeten eerst de feiten geschieden... Pas dan zal het duidelijk worden voor veel mensen in de politiek dat niet alles bij het oude kan blijven.”

De groep rond Abou Jahjah, Torfs en D’Hooghe wordt dus niet ontbonden. Het denkwerk gaat voort, klinkt het, weliswaar op de achtergrond. “We gaan verder met ons proces. Dat staat vast. Het voordeel is dat we nu meer tijd krijgen om grondig te werken en om meer mensen te verzamelen die vandaag nog de hoop koesteren – vaak tegen beter weten in – om het tij te keren zonder echte veranderingen door te voeren. Maar als de input hetzelfde blijft, zal ook de output niet veranderen, denk ik. Nu goed, soms vraagt verandering gewoon zijn tijd. En we hebben geen haast.”