GETEST. PSVR2, de virtual reality-headset voor de PlayStation 5: “Technisch erg straf, maar killergames ontbreken”

De originele PSVR was niet handig. Ook al maakte hij virtual reality toegankelijk voor een groot publiek, hij gaf het in zekere zin ook een slechte naam omdat de installatie omslachtig was. Om te beginnen moest je een camera installeren zodat je console de headset én controllers kon situeren in de ruimte. Hij had ook een afzonderlijke stekker voor stroom én een HDMI-splitter om het beeld dat je in de bril zag te tonen op je televisie. Kortom: het was een gedoe om hem op te stellen én te gebruiken. Voor de sport tonen we hieronder nog even het schema van de vorige generatie.

Bij editie 2 heb je daar allemaal geen last van. Op de headset zitten vier camera’s die de omgeving filmen en op die manier bepalen waar in de ruimte de bril zich bevindt. Zo kan je natuurlijk bewegen zonder de hele tijd in het zicht van die camera te moeten staan. Zodra je de headset aanzet scannen die camera’s je omgeving en maken ze een soort 3D-model - erg cool ziet dat eruit.

Eén USB-C-kabel is genoeg om de hele set aan te sluiten op je console, ook stroom krijgt hij op die manier. We houden niet van een kabel, laat ons daar duidelijk over zijn. Maar er bestaat volgens Sony nog geen goede manier om de beelden van de console draadloos tot in de bril te krijgen, zonder te veel vertraging toe te voegen.

Het systeem om de bril vast te zetten op je hoofd bleef terecht behouden, verschillende fabrikanten hebben dat gekopieerd van Sony’s eerste VR-set. En we vinden dat een terechte keuze.

Omdat Sony met de DualSense-controllers van de PlayStation 5 echt de grenzen verlegd heeft, waren onze verwachtingen hoog voor de bediening. En die worden ingelost. Zo heb je ook op de controllers van de PSVR2 haptic feedback: je voelt met andere woorden door een lichte trilling in de controllers of je iets vastneemt. Of wanneer je met een kayak vaart en het water raakt met je roeispaan in de game Kayak VR: Mirage die we getest hebben.

Maar (en dat is echt supercool) ook de headset trilt wanneer er bijvoorbeeld een monster over je vliegt in Horizon, Call of the Mountain. Het is geen gimmick, want het geeft je net dat extraatje om meer 'in’ een game te zitten. En dat is voor VR erg belangrijk.

Nog zo'n feature die we erg leuk vinden: ‘eye tracking’. De PSVR2 houdt constant in de gaten waar in een game jouw oog op valt. Je kan bijvoorbeeld naar een item in een menu kijken en dat wordt geselecteerd. Praktisch en vooral: het werkt goed. Dat bleek toch uit de test die je moet doen nadat je je headset hebt ingesteld, want het is wat wachten op games die deze feature gebruiken. In Horizon kan je wel door menu’s navigeren, en dat loopt vlot.

Van de ‘foveated rendering’ - moeilijk woord voor: de graphics zijn beter op de plek waar je naar kijkt, hebben we niet veel gemerkt. Maar dat is net positief. Het is namelijk de bedoeling dat de PlayStation graphics minder goed maakt als je er niet naar kijkt, en net beter als je dat wél doet. Dat geeft de PS5 meer rekenkracht voor wat écht in beeld is. Op geen enkel moment hadden we het idee dat de console het lastig had met een game die we speelden. Er waren nooit haperingen. Bijzonder indrukwekkend en mogelijk het gevolg van deze techniek.

De controllers van de PSVR2 zijn éindelijk volwaardig. Geen slecht vormgegeven sekstoys met roze, lichtgevende bollen (aka de voormalige Move-controllers bij de vorige headset). Ze gebruiken dezelfde thumbsticks als de standaard DualSense die je bij je PS5 krijgt - wel iets kleiner en minder stug. En hun positie wordt bepaald met zestien LED’s die in de behuizing verwerkt zitten, en waarvan de camera’s op de headset het licht ‘zien’. De triggers zijn deze keer ‘adaptive’, wat betekent dat je bijvoorbeeld bij verschillende wapens een andere vorm van weerstand voelt als je ze wil indrukken.

De controllers zijn in realiteit groter dan we op basis van afbeeldingen hadden verwacht. Maar ze voelen licht én stabiel aan in je hand en lijken rechtstreeks weggelopen uit een SciFi-film. Door hun atypische vorm nemen ze wel best wat plek in. Gelukkig leverde Sony bij ons de VR2 Sense mee, een laadstation waarop je ze plaatst.

Je moet daarvoor wel eerst plugjes in de USB-C-poorten van die dingen stoppen. En dat stoorde ons een beetje: wil je tussendoor toch gebruik maken van de USB-poorten, dan moeten die plugjes er weer uit. De kans dat ze ergens onder de zetel belanden is dan groot. Toch lijkt de Sense een must: ze maken het gemakkelijk om de vreemd gevormde controllers een plekje te geven én te laden met maar 1 stekker. Eigenlijk hadden ze dit toestel standaard moeten meeleveren.

De resolutie van de schermen in de bril is verdubbeld tegenover de vorige versie. En is zelfs iets hoger dan bij concurrent Quest 2, de enige tot nu toe echt succesvolle VR-headset van Facebook-moederbedrijf Meta. Het gaat om OLED-displays. Ons kritisch oog ziet nog een béétje screendoor effect (het gevoel dat je door een vliegenraam naar de wereld kijkt). Maar dan moet je echt heel goed opletten.

Dat is ook het gevolg van de kwaliteit die de PlayStation 5 produceert in games als Horizon, Call of the Mountain. Die beelden zijn zó scherp dat je elke afwijking meteen kan zien als je er écht naar zoekt. We hebben trouwens een beetje het gevoel dat de PSVR2 wat onscherp is aan de buitenkant van de lenzen als je voor je uitkijkt, en dat het meer opvalt dan bij de Quest 2. Maar dat is een detail dat nooit gaat storen, en mogelijk een gevolg van foveated rendering. Hij heeft gelukkig ook wel een bredere ‘field of view’, zoals dat heet: je kan breder kijken door je bril zodat je minder het gevoel hebt dat je een soort verrekijker op hebt.

De tracking van de Quest 2 durft al eens te blijven hangen als de zon binnenschijnt in ons ruim verlicht appartement. Maar daar leek de PSVR2 geen last van te hebben tijdens de zeldzame momenten waarop de zon zich liet zien. Hij verloor bij veel zonlicht ook niet de controllers uit het oog tijdens onze tests, maar het is wachten op de lentezon om daar helemaal zeker van te zijn.

Er kwam in de bril ook geen buitenlicht naar binnen, omdat er dubbele rubbers aan het neusgedeelte zitten. Een handigheid die we appreciëren. Het is duidelijk dat deze headset voortbouwt op de ervaring van het team bij Sony met de vorige. In verschillende opzichten voelt de éérste PSVR nu aan als een soort testproduct, want dit exemplaar is stukken beter.

Een gamingplatform staat (of valt) met de games die het kan spelen. En dat was bij de eerste PSVR een pijnpunt. De PSVR2 kan niet standaard alle games van de vorige headset spelen, er komen wel enkele updates voor ‘oudere’ games. Horizon Call of the Mountain is wél een game die speciaal voor de nieuwe set is gemaakt. En meteen een perfecte demonstratie van de mogelijkheden: visueel is de game een pareltje, de haptic feedback wordt overal optimaal gebruikt en de omgeving is interactiever dan in de meeste andere VR-games die we al speelden.

Dit is de richting die VR uit moet. Het enige probleem is dat de game zo ontzettend kort is. Twee avonden (traag) spelen en je bent er door. Een fantastisch detail in deze game was de interactie met andere personages: ga je te dichtbij staan, of probeer je hen aan te raken dan kijken ze je in de ogen met een boze blik, of deinzen achteruit, heerlijk is dat. Ook het spelen met hoogteverschillen werkt bijzonder goed: je hangt soms ergens te bengelen, kijkt naar beneden en voelt die rilling over je lijf gaan omdat je echt het gevoel hebt dat het hoog is.

Visueel hebben we ook erg genoten van Kayak VR: Mirage. Een game van een Nederlandse studio die je in een kayak in een knappe omgeving plaatst. Kayak hebben we al op verschillende platformen getest en we zijn sterk onder de indruk van de visuele kwaliteit die de PSVR2 aflevert. Ook in de ‘nachtmodus’: de displays in de headset zijn bij uitstek gemaakt om ook in donkere omgevingen knappe graphics te produceren. Kayak is de perfecte VR-demonstratie voor gezindsleden die iets minder graag in VR staan te vechten, klimmen of lopen. Een rustgevende ervaring die op deze headset echt volledig tot z'n recht komt en bijna aanvoelt als meditatie.

De eveneens bestaande game Star Wars: Tales from the Galaxy’s Edge kreeg een upgrade en komt ook naar de PSVR2. Hij ziet er prachtig uit, de omgeving voelt visueel levendig en hij is elke euro waard. Gran Turismo 7 en Resident Evil Village konden we nog niet testen. Maar we kijken er wel naar uit om beide games met deze nieuwe headset te spelen. Voor de goede verstaander: eigenlijk is voorlopig enkel Horizon een nieuwe game die de PSVR2 écht in de markt zet. En dat vinden we te weinig, zeker voor het geld dat je neertelt.

Ben je een fan van virtual reality-games en heb je een PlayStation 5 in huis, dan is deze headset technisch gezien een heel goede keuze. Maar goedkoop is de hele opstelling niet: tel je er nog Horizon Call of the Mountain bij, dan betaal je al snel 700 euro voor headset + laadstation én game. Reken er de console bij en je zit op 1.250 euro. Niet onoverkomelijk voor VR, maar goedkoop is het zeker niet. Tel daarbij nog een Pulse 3D-headset voor de klank - de liefhebbers zullen die willen - en je spreekt toch al over een serieus bedrag.

Is dit de ultieme VR-headset die iedereen over de streep zal trekken? Neen, daarvoor staan we nog iets te ver van de perfectie. Het kabeltje naar je console stoort en je hebt toch nog een log ding op je hoofd, gedoe met je controllers... Het is met deze PSVR2 dus niet allemaal opgelost. Maar op technisch vlak zijn er grote stappen vooruit gezet.

Er ontbreken wel nog écht goede games die de kracht van de PS5 en PSVR2 gebruiken. Dat Sony snel de VR-update voor Gran Turismo naar buiten duwt tegen de launch op 22 februari, is geen toeval. Ontwikkelaars kunnen aan de slag met heel wat nieuwigheden, maar zullen ze dat ook doen als er weinig headsets verkocht worden? Het valt af te wachten. Daarom is het voor twijfelaars zeker niet nodig om de PSVR2 nu al in huis te halen, voor dit geld kan je gerust nog even wachten.

Meta werkt naar verwachting aan de Quest 3 . De Quest-reeks is volledig draadloos en heeft een eigen platform met heel wat games. De populairste - Beat Saber - heeft geen straffe graphics nodig, de gameplay is gewoon leuk. De reden waarom de Quest zo goed scoort is zijn prijs (449 euro, geen PC of console nodig) en net die focus op plezier in plaats van graphics. We zullen het de ‘Nintendo’-strategie noemen. Je kan er ook games op spelen die met de PSVR2 gewoon onmogelijk zijn, zoals gigantische mappen waarin je kan rondlopen (bv Space Pirate Trainer). Dat maakt voor zijn prijs én gebrek aan echt baanbrekende games de PSVR2 een lastige keuze voor wie op zoek is naar ‘gewoon leuke' VR en bijvoorbeeld nog geen PS5-console in huis heeft.

Wie wél een console heeft én VR-games echt plezant vindt, zal in elk geval genieten van de graphics, haptic feedback en eye tracking. We hopen alleen dat de ontwikkelaars volgen.

Lockheed test AI-gevechtsvliegtuig zonder piloot: “Mogen machines zelfstandig mensen doden?”

Is de straling van je smartphone gevaarlijk? (+)

“Online pesten blijft 24/7 doorgaan, waardoor een gepest kind veel meer onder druk staat dan vroeger”: wat kan je doen tegen cyberbullies? (+)