Vlaamse en Brusselse coronaregels rond isolatie en contactopsporing grotendeels grondwettelijk

Vlaanderen en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie in Brussel namen in juli 2020 initiatieven om de verspreiding van het coronavirus in te dammen. Het ging om een verplichte afzondering en zelfafzondering, medisch onderzoek en medische testing, waarbij ook sancties werden voorzien voor wie zijn voeten aan de voorschriften veegde. Andere maatregelen sloegen op de gegevensverwerking in het kader van de handhaving en de contactopsporing.

Heel wat mensen dienden een beroep tot vernietiging in tegen beide teksten. Voor het Grondwettelijk Hof bleef het grootste deel echter overeind. Eerder had het Hof ook al vragen om de teksten te schorsen verworpen.

Wèl vernietigen de rechters de artikelen die betrekking hebben op de gegevensverwerking. Het Hof stelt dat Vlaanderen advies had moeten vragen aan de Gegevensbeschermingsautoriteit. De Vlaamse gemeenschap mag dan wel een eigen toezichthoudende instantie hebben opgericht, maar omdat die niet is aangemeld bij de Europese Unie, was ze niet bevoegd in de zin van de Europese verordening over de gegevensbescherming.

Om rechtsonzekerheid te vermijden, blijven de gevolgen van die artikelen overeind tot er een nieuwe regeling bestaat die in lijn is met de Europese verordening, en dat ten laatste tot 31 december van dit jaar.

Daarnaast schrapt het Grondwettelijk Hof de verwijzingen naar hoogrisicogebieden en rode zone’s. Voor de invulling van beide begrippen verwijzen beide wetteksten naar de plaatsen die door de FOD Buitenlandse Zaken werden aangeduid.

Die manier van werken kan voor het Hof enkel door de beugel als die plaatsen worden opgenomen in een officiële tekst, die wordt bekendgemaakt zodat iedereen er altijd kennis van kan nemen. Aan die voorwaarde is niet voldaan.