Eden Hazard geschetst als ‘meest luie voetballer’: “Vrijdag lepelde hij rijstpap uit, dag erop was hij de grote man”

Vijf jaar lang speelden Mikel en Hazard samen op Stamford Bridge, waar ze elkaars tegenpolen waren: hij de defensieve middenvelder die het vooral van noest werk en zijn indrukwekkende fysiek moest hebben, Eden de vrolijke vrijbuiter die met zijn gouden voeten het verschil maakte. In een sportaflevering van de podcast ‘Dubai Eye’, opgenomen in het gelijknamige gebouw, zet Mikel dat verschil nog even fijntjes in de verf.

“In het voetbal wil elke speler in de basis staan en daar wordt een hele week naartoe gewerkt op het trainingsveld. Daar een ongeïnteresseerde indruk geven, bestaat gewoon niet. De enige speler die een uitzondering op deze regel vormde, is Eden Hazard. Echt trainen, deed hij bijna nooit. De ergste op dat vlak die ik ooit gezien heb. De meest luie voetballer. Tot daar het weekend was en Eden plots de man van de match was. Achteraf deed hij daar altijd wat bijdehands over. ‘Gezien hoe het moet, jongens?’”

Na zeven jaar Chelsea waarin hij twee keer de Premier League en Europa League won en één FA Cup en League Cup, trok Hazard in de zomer van 2019 naar Madrid om er de duurste transfer ooit te worden van Real. Anno 2023 is hij ook de duurste flop in de geschiedenis van de Koninklijke. Vooral bij zijn intrede in de Spaanse hoofdstad, was zijn (over)gewicht een thema. Dat vindt Mikel wat vreemd.

“Ik vind net dat hij bij Real gewicht is kwijtgespeeld. Bij Chelsea kon hij echt genieten van zijn maaltijden. Eigenlijk lieten ze hem daar toe alles te eten wat hij wou. Ik herinner me maar al te goed hoe hij op vrijdag, de dag voor een wedstrijd, na de avondmaaltijd nog een halfuurtje bleef zitten. Dan lepelde hij rijstpap uit. Om vervolgens op zaterdag de grote man te zijn. Dat liet hem toe te doen wat hij wou.”

Een heel ander verhaal in Madrid, waar hij van een zware enkelblessure in weer een nieuwe spierblessure sukkelde. De beste Hazard vanop het WK in 2018, de dribbelaar die Chelsea eigenhandig naar successen leidde, hebben ze in Madrid nooit te zien gekregen. In bijna een op twee matchen was hij niet beschikbaar. Zijn totale afwezigheid bedraagt net geen 500 dagen in drieënhalf seizoen. De rijstpap smaakt er heel wat minder zoet.