Anderlecht na thriller naar achtste finales Conference League: Verbruggen grote held in strafschoppenreeks met drie saves

KIJK. Matchwinnaar Verbruggen: “Als we elke keer met penalty’s doorstoten, hoor je mij niet klagen”

In tijden waar het er op bestuursniveau niet allemaal rooskleurig uit ziet - na rust verscheen toch weer een spandoek met ‘niet onze voorzitter’ - is sportief succes meer dan ooit welgekomen. Zeker in Europa. Het Lotto Park was op een donderdagavond om 18u45 uitverkocht. Het geloof is aanwezig.

Riemer moest daarvoor wel serieus puzzelen. Murillo ontbrak wegens schorsing, Debast moest dan weer verstek geven wegens licht geblesseerd. En paars-wit heeft het defensief al niet bepaald breed. Sardella ging centraal postvatten, Arnstad was gelegenheidsrechtsachter en N’Diaye kwam erin op links. Dreyer moest oorlog maken op het middenveld.

Dat Arnstad van nature geen verdediger is, werd al snel duidelijk. Hij werd in z’n rug verrast, maar Tekpetey miste z’n controle. Het eerste grote gevaar was voor Anderlecht, en het was al meteen prijs ook. Slimani duwde een voorzet van Amuzu via het been van Russo tegen de touwen. Een owngoal dus, maar de Algerijn vierde alsof hij zelf had gescoord.

Diezelfde Russo deed ook de netten trillen aan de overkant, maar werd afgevlagd voor buitenspel. Daarna nam Anderlecht terug over, en zonder echt het gaspedaal in te duwen kwam het wel tot kansen. Stroeykens mikte van dichtbij op Padt, Dreyer en Slimani kwamen niet tot een schietkans na hoog drukzetten.

Na de pauze zat er bij Anderlecht wat minder venijn in, maar de 2-0 viel wel. Slimani legde knap met de borst klaar voor Verschaeren, en deed het stadion via de vuisten van Padt toch juichen. Al was die vreugde niet voor lang. Thiago duwde een voorzet van Despodov in doel duwde. Virtueel weer verlengingen, Anderlecht ging nog vol op zoek naar die beslissende treffer. Eerst bracht de doelman redding op een pegel van Stroeykens, Raman zag zijn schot op de lat uiteenspatten.

Ook na dertig extra minuten had er nog niemand aan het langste eind getrokken. Al kwam Refaelov nog dichtbij toen z’n poging van de lijn werd gekeerd. De zichtbaar moegedreven Bulgaren - die na een tweede geel voor Piotrowski nog met 10 voort moesten - sleepten penalty’s uit de brand.

Zenuwslopend zijn die altijd. Behalve voor Refaelov. Panenka. Hé hé. Verbruggen kroonde zich tot held van de natie en stopte drie penalty’s op rij. Vertonghen en Verschaeren maakten het af. 3-0 van op de stip. En oververdiend door. Opluchting en enorme vreugde in het Lotto Park.

Kurkdroog in de winkelhaak. Yari Verschaeren trapte Anderlecht met de perfecte strafschop een ronde verder in de Conference League. “Op deze manier is het altijd het mooiste om je te kwalificeren. Het verloop van de match was wel iets minder leuk. (lacht) Maar goed, enkel de zege telt. De strafschoppenreeks kon niet beter gaan en dat geeft vertrouwen. We blijven op twee fronten actief. Er komen nog belangrijke matchen aan in de competitie, maar je weet maar nooit dat we nog iets kunnen presteren in de Conference League.”

Drie op drie. Perfect rapport voor Bart Verbruggen, die elke (zwakke) elfmeter van Ludogorets stopte en zich tot matchwinnaar kroonde. “Mij hoor je niet klagen als het elke ronde penalty’s zijn”, lachte de Nederlander. “Natuurlijk hoopte ik dat we het zouden afmaken tijdens de 90 of 120 minuten, maar tijdens de reeks krijg je als keeper natuurlijk jouw moment. Dat heb ik gegrepen. Mijn geheim? Die drie jongens wilden wat langer wachten met trappen, dus liet ik hen de keuze voor de hoek maken. Gelukkig had ik ze alle drie.”