Het merkwaardige ex aequo met Fred De Bruyne en Leon Van Daele in 1961, de omstreden zege van Patrick Lefevere in 1978, de ijzige stormeditie met amper 26 finishers in 2010: Kuurne-Brussel-Kuurne is misschien niet de voorjaarsklassieker met de allergrootste renommée, hij heeft wel een eigen verhaal. Na 75 edities mocht dat een keer verteld worden. Dat voor de titel een lokale, West-Vlaamse tongval werd gekozen - de polyglot in u vertaalt het vlekkoos naar de supporterskreet ‘Ze komen eraan’ - is fijn voor de plaatselijke herkenbaarheid, maar doet dit jubileumboek ook een beetje te kort. Hier zal ook ver buiten Kuurne graag in gebladerd worden. Geen lijvige hoofdstukken waar u zich doorheen moet wroeten, maar korte snedige verhaaltje. Geen droge cijfers, maar wel spitante lijstjes. En verder: heel veel foto’s, de ene nog aandoenlijker dan de andere. Vooral dit deed ons zo graag bladeren. De foto van de seingever, zittend op een klapstoeltje, met achter hem een wegwijzer naar Smeerebbe-Vloerzegem ; het beeld van Peter Sagan, de pluchen ezel die hij net gewonnen heeft, geklemd tussen de benen ; de foto van de bonte Fanfare van de Letter Geletterden, vaste prik bij de start van de wedstrijd. Dit is niet alleen een boek over - aldus NOS-icoon Mart Smeets - ‘de leukste en meest sympathieke semiklassieker ter wereld’, dit is ook en vooral een boek over een West-Vlaamse hoogdag.