In 2020, het laatste jaar waarvoor gegevens beschikbaar zijn, kon 5,2 procent van de Belgische huishoudens zich geen basisvoorzieningen meer veroorloven, aldus het rapport, dat werd opgesteld in samenwerking met het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE). Van de veertien West-Europese landen deden enkel Italië, Portugal en Griekenland het slechter. In de vier buurlanden ligt dat aandeel tussen minder dan 1 procent en minder dan 2,5 procent.

Tegenover de andere landen voelen de getroffen huishoudens in België een grote impact van de kosten van bijvoorbeeld brillen, kunstgebitten of gehoorapparaten. De armste huishoudens voelen ook een sterke impact van medicatie, diagnostische testen of ambulante zorg. 

“Het is een groot probleem”, aldus Hans Kluge, de directeur van WHO Europa. “De Belgische overheid heeft onlangs belangrijke maatregelen genomen om de financiële bescherming te versterken, maar dit moet een prioriteit blijven, zeker voor mensen met een laag inkomen.”

Terugbetaling

Het rapport wijst ook op de complexiteit van het terugbetalingssysteem voor de gezondheidszorg (het derde-betalersysteem) en het ontbreken van een algemene vrijstelling van remgeld voor de huishoudens met een laag inkomen. 

“De meeste ambulante zorg wordt achteraf terugbetaald (de patiënten betalen eerst de totaalprijs en krijgen een gedeeltelijke terugbetaling van hun verzekeraar, red.), wat ongebruikelijk is binnen de gezondheidssystemen van de EU”, aldus de WHO ook. Bovendien worden kosten van tandzorg, medische producten en geneesmiddelen zonder voorschrift te weinig gedekt door de sociale zekerheid.