In het spoor van het televisieprogramma Onze Natuur, trekken we er nog één keer op uit. Deze keer in het decor van Bosland in Hechtel-Eksel.© Christof Rutten

Wandelen door ‘Onze Natuur’: gejaagd door de wind in Bosland, komen we een wolf tegen?

Hechtel-Eksel -

In het spoor van het televisieprogramma Onze Natuur, trekken we er nog één keer op uit. In Bosland is er niet alleen bos, maar ook heide, water en weide. En wie weet komen we wel een wolf tegen?

Christof Rutten

Praktisch

Aard van de wandeling

Biljartvlakke tocht door bos, veld, een stukje heide en langs vijvers. Af en toe asfalt, meestal zandwegjes of paadjes.

Afstand

6 km

Signalisatie

Oranje bol

© Christof Rutten

Parking/Start

’t Begijntje, Begijnenstraat 5, Hechtel-Eksel

Meer info

www.wandeleninlimburg.be

We zijn verre van een vogelspecialist, maar we hebben toch erg de indruk dat het niet slecht gaat met (bepaalde) roofvogels. Rij een stuk op de autosnelweg en je ziet ze - soms vlakbij - op de paaltjes zitten. Toen de boer nog DDT spoot, was de situatie anders.

© Christof Rutten

Onze Natuur bevat een spectaculaire scène van zo’n roofvogel: een havik die een konijn te pakken krijgt. De maker van de film en de reeks, Pim Niesten, vertelde al eerder in Het Belang van Limburg dat die scène in Bosland was opgenomen. “We wilden de havik portretteren als de jachtvogel in het bos. Het zijn heel intelligente, maar schuwe vogels. Net omdat hij zo mysterieus is, wilden we de havik in beeld brengen. Het beeld werd gemaakt met een speciale camera die super slow motion beelden maakt. Dat maakt alles nog indrukwekkender en spannender”, zei Niesten.

Een beeld uit ‘Onze Natuur’: de havik jaagt op een konijn.© Hotel Hungaria

Op naar Bosland dus, voor onze laatste wandeling in het spoor van Onze Natuur. Maar waar in Bosland? Het is geen klein gebied en er zijn verschillende ‘eilandjes’ waar je wandelingen kan doen. We kijken op de kaart en kiezen wat ons het meest afwisselende landschap lijkt: de Resterheide in Hechtel-Eksel. Niet alleen is hier bos, maar er zijn ook stukken van de tocht die door open veld gaan en er is water.

© Christof Rutten

De toegangsweg test de vering van onze auto en amper een seconde nadat het portier is dichtgeklapt, zijn we al op pad. We zagen al snel de oranje bol staan die we willen volgen en - ondanks het feit dat het zonnetje schijnt - waait er een kille wind. Niks slow motion hier: doorstappen is de boodschap. En de beschutting van het bos helpt ook gelukkig.

© Christof Rutten

Beer, hyena, wolf

We volgen een paar haakse hoeken tussen gemengd naald- en loofbos en komen dan aan een eerste open plek. Blik op heide. Én een roofvogel in zicht: een buizerd zeilt langzaam over wat eenzame bomen. Het pad is zanderig en droog en loopt lekker vlot. Op ietwat meer modderige plekken zie je duidelijke sporen. Iets groots met klauwen. Hond of wolf? Ooit wandelden we in het Californische Yosemite Park en kregen we te horen: ‘kan zijn dat je een beer ziet’. En in de heuvels rond Addis Abeba in Ethiopië zei onze gids: ‘Gewoon dit pad volgen naar het dorp. Het kan zijn dat je onderweg hyena’s tegenkomt’. O-keee. Geen beer gezien, geen hyena en op onze wandeling door Bosland geen wolf. Toch: je hoeft dus helemaal niet zo ver te gaan om dat gevoel te ervaren dat je onderweg op iets waarlijk wilds en spannends kan stoten. Net dat heeft Onze Natuur ons laten zien met al die prachtige beelden.

© Christof Rutten

Pannenkoek

Ondertussen zitten we in nog meer open gebied: weide en akker, hier en daar een zoom bomen. Alles zo plat als een pannenkoek, waardoor je haast over de horizon heen kan kijken, zo lijkt het. De wolken in het blauw en grijs krijgen een hoofdrol toegediend. De kale takken zorgen voor de gepaste cadrage. We zitten op de grens met Peer, steken die over en zien in de verte de skipiste opduiken, recht voor ons. Fijn momentje onderweg: we voelen aan de eerste wilgenkatjes van het jaar die we tegenkomen. Een zachte en zilvergrijze bode van de lente.

© Christof Rutten

De skipiste wijkt uit het blikveld als de weg naar links draait en zigzaggend naar het beginpunt terug leidt. We komen nauwelijks langs huizen, maar als we dan toch eentje passeren, is het een fraai exemplaar. Dat de eigenaars tuinarchitecten zijn, zie je aan het groen rond hun woonst: prachtig.

Opnieuw in een plukje bos en de kille wind houdt het meteen voor gezien. Dat doet goed. Uiteindelijk komen we uit aan de vijvers waar de winterzon zichzelf in de spiegel bekijkt. Een bord zegt dat je niet mag fietsen rond het water. Dit is dan ook een ‘nette’ vijver: afgezoomd, opgeruimd als een park. Op het gazon onder de wilg nog meer tekens van de lente: krokussen in bloei. De meteorologische lente is al begonnen. Die in ons hoofd ook al.

© Christof Rutten

© Christof Rutten

© Christof Rutten

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer