Goud én wereldrecord voor Thiam op vijfkamp: “Ik had nóg beter kunnen doen”

In een zo goed als lege Ataköy Arena in Istanboel namen de Belgen een flitsende start op het EK indoor. Nafi Thiam begon uitstekend aan de vijfkamp. Op de 60m horden spurtte de 28-jarige titelverdedigster naar 8:23, een evenaring van haar persoonlijk record dat dateert van maart 2017. En ook sneller dan de 8:31 waarmee ze twee jaar terug aan de competitie begon op het EK indoor in Torun. Noor Vidts, wereldkampioene indoor, nam dan weer de leiding. Zij finishte in 8:21, zes honderdsten boven haar PR dat ze vorig jaar in Belgrado liep. Vidts is traditioneel sterk op de horden en het mag dus niet verbazen dat zij, samen met Adrianne Sulek die net dezelfde tijd klokte (haar vorige PR was 8:33), de proef won.

Nafi Thiam nam de leiding over in het hoogspringen. Op 1m89 ging de olympische kampioene er van de eerste keer over - al trilde de lat wel - waarmee ze haar prestatie van het EK indoor van 2021 evenaarde. Maar Thiam deed er nog drie centimeter bij. Bij haar derde poging op 1m92 was het raak voor de Naamse. 1m95 bleek, met geen enkele competitie voordien in de benen, nog te hoog gegrepen.

Ook in het kogelstoten haalde Thiam uit. Ze begon voorzichtig, met een worp van 14m80, ver onder haar persoonlijk record van 15m52, dat intussen al dateert van februari 2018. Bij de tweede stak ze al een stevig tandje bij: 15m49. Begrijpelijk dat er een glimlach af kon bij de titelverdedigster. En die werd alleen nog maar groter na haar derde worp: 15m54, een nieuw PR. Met die prestatie deelde Thiam een uppercut uit aan haar concurrente Adrianna Sulek, die met 13m89 ook haar PR verbeterde, maar zo toch ruim 110 punten moest toegeven op Thiam. In de tussenstand zelfs al 144 punten.

In het verspringen moest Thiam met 6m59 net het onderspit delven voor Sulek, maar ze trok toch met een stevige bonus naar het afsluitend nummer: de 800 meter. Zowel Thiam als Sulek hadden nog uitzicht op goud én het elf jaar oude wereldrecord van de Oekraïense Dobrynska, temeer omdat de Poolse een uitstekende loopster is. Sulek ging er dan ook als een speer vandoor, maar ze viel stil in de laatste rechte lijn. Toch was haar tijd voldoende om het wereldrecord met één punt te verbeteren, maar Thiam deed nog straffer. Met 2:13.60, haar PR, ging ze maar liefst 42 punten over het oude wereldrecord: 5.055 punten.

Thiam was zo dé grote triomfator van de vijfkamp met de gouden medaille en het wereldrecord, Noor Vidts maakte het Belgische feestje compleet met brons.

Feesten? Neen, dat achtte Nafi Thiam gisteren uitgesloten. Ook al had ze er alle reden toe. Voor de tweede keer in haar leven brak de Naamse een wereldrecord. In 2013 verbeterde ze als junior al een keer het wereldrecord in de vijfkamp maar omdat de dopingcontroleur ontbrak in Gent, werd haar prestatie niet erkend. Dat gevaar bestaat er nu niet: Thiam kreeg gisteren tijdens haar interviews het gezelschap van een dame die haar urinestaal veilig zou meenemen. “Ik moest er vanochtend nog aan denken hoe ik tien jaar terug een record kwijtraakte. ‘t Is precies gisteren, zo snel is de tijd gegaan. Gelukkig is dat nu rechtgezet – ik heb het wereldrecord gebroken. Mijn eerste competitie van de winter zo kunnen afsluiten... ik ben echt heel content. Het enige wat knaagt, is dat ik in het verspringen nog twintig centimeter van de plank bleef. Toch een beetje balen. Maar kom, het is een wereldrecord en het doet me goed om te voelen dat er nog veel meer inzit.”

“Ik was ginder wel goed aan het trainen, vooral op de horden, in het kogelstoten en op de 800m, en ik wist dat de vorm er was, maar dan nog: het blijft een competitie met vijf proeven. Er kan vanalles misgaan. En ik was niet zeker hoe ik het zou doen in de springnummers, want ik wilde wachten tot ik fysiek helemaal in orde was voor ik die zou trainen. Weet je wat me ook veel plezier doet: dat ik een wereldrecord vestig zonder dat ik ergens pijn heb. Niets, nul. Op de 800m voelde ik me echt op mijn gemak. Ik had zelfs de indruk dat ik nog sneller kon. Ik heb gewacht tot de rechte lijn om Noor in te halen terwijl ik misschien wat vroeger had kunnen versnellen. Maar ik heb toch 2:13 gelopen, wat heel snel is voor mij. En dat in mijn eerste competitie van het jaar. Dat geeft me veel vertrouwen voor het vervolg. Ik ben aan het jaar begonnen met het idee dat 2023 een overgangsjaar is, dat ik geduldig moet zijn. Ik ga mijn plannen nu niet overhoop gooien of euforisch worden. Etappe per etappe.”

“Na het kogelstoten ben ik de cijfers gaan bekijken: welke tijd moet ik lopen als ik eerst 6m60 spring? Na de 60m horden dacht ik er ook wel aan, maar dan om me te motiveren, zodat ik voor elk punt zou knokken. Want dat kon bepalend zijn voor de titel en het record. En zodra ik die 6m59 sprong, besefte ik dat het record echt voor het grijpen lag. Maar verdorie... ik had in het verspringen wel zestig punten meer kunnen scoren. Ik voélde dat ik 6m79 in de benen had.”

“Uiteraard. Dan wil je nog beter doen, dan overtref je jezelf. Sulek scoorde zelfs meer punten dan het oude wereldrecord (5.014 punten, red.).”

“Lijkt? (lacht) Ach, ik had geen bevestiging nodig, want zodra ik m’n besluit had genomen, wist ik dat het de juiste was. Maar voor wie eraan twijfelde: het is nu toch duidelijk dat ik er goed aan heb gedaan om te veranderen.”

“Een Europees record van 7.032 punten slopen, dat is geen rendez-vous waar je zomaar een datum op kan kleven. Dat kan vallen, net zoals het wereldrecord er vandaag aanging, zonder enige indoorcompetitie vooraf. Maar ik had in het verleden ook competities dat ik me goed voelde en dat ik er toch 100 punten van verwijderd bleef. Er zijn gewoon dagen dat het lukt en andere niet. Ik hoop vooral dat ik dat Europese record bemachtig voor mijn carrière gedaan, is want nu weet wel ik zeker dat ik het in me heb.”