Lotte Kopecky over millimetersprint met Vollering: “Er waren geen afspraken gemaakt”

We hebben het geteld. Lotte Kopecky zei in de interviews na de finish acht keer hoe blij ze was voor Demi Vollering. Zeven keer vertelde ze dat het allerbelangrijkste voor haar was dat de ploeg gewonnen had. Zeker weten dat ze het op de duur zelf geloofde. Toen haar ploegleidster Anna van der Breggen haar kwam feliciteren met haar prestatie, liet ze haar irritatie duidelijk merken. “Ze willen me hier dingen laten zeggen die ik niet wil zeggen”, zei ze. “Maar ik ben écht blij voor Demi.” Negende keer.

Logisch dat er twijfels waren. Vollering had na de finish ‘kutwijf’ geroepen, in de veronderstelling dat haar ploegmate haar net geklopt had. “Heb ik niet gehoord”, zei Kopecky. Ook als het niet waar was, was dat het beste antwoord dat ze kon geven. Kopecky was de perfecte diplomate na een superspannende en bizarre finale - haar Nederlandse collega had zichzelf een stuk minder onder controle. “Het maakt niet uit of er dingen gezegd zijn”, zei Kopecky. “Dat zijn de eerste emoties na de finish. Het had omgekeerd misschien ook zo kunnen zijn. Dit zijn dingen die je snel vergeet. Ik ben het nu al vergeten. Misschien moet je jezelf eens in de plaats stellen en kijken hoe jij zou reageren. Dat zou misschien niet anders zijn. Voor mij is het zand erover.”

Twee ploegmaats die samen naar de streep rijden: je ziet het niet vaak. Als het al een keer gebeurt, zorgt de ploegleiding vaak voor een ‘elegante’ oplossing door aan te duiden wie mag winnen. SD Worx deed het niet. “Dat hoefde niet voor mij”, zei Kopecky. “We hebben ook niet gepraat. We zijn twee professionele rensters, we willen allebei winnen. Ik vind het mooi dat we ervoor gevochten hebben tot de finish. Ik denk dat we een mooie wedstrijd hebben gekregen, dat moeten we onthouden.”

KIJK. Lotte Kopecky wordt tweede in Strade Bianche

Ploegleidster Anna van der Breggen legde uit waarom er niet werd ingegrepen vanuit de volgwagen: “Er was geen tijd om afspraken te maken. Het duurde tot 600 meter van de streep om bij Kristen Faulkner (de vluchtster, red.) te komen, dat was de eerste opdracht. We gingen er dan vanuit dat één van de twee wel zo naar de kloten zou zijn dat het op zo’n klim wel duidelijk zou zijn wie de sterkste was. Niet dus. Demi en Lotte zitten zo dicht bij mekaar... We hadden alle scenario’s voorbereid, maar niet dit.”

Van der Breggen: “Moest ik iemand laten winnnen? Ik vind van niet, ze rijden allebei super goed. Ik ga in de toekomst ook niet zeggen dat iemand een wedstrijd moet weggeven. Je kan dat als renster zelf beslissen, maar als het van de ploegleiding komt, is het anders: dan is het toch niet van harte.”

Kopecky had wel even met het idee gespeeld, vertelde ze. “Ik was ergens aan het twijfelen: wat moeten we nu doen met deze situatie? Na de finish was het een rare situatie. Ik vroeg me af of ik Demi had moeten laten winnen. Eerst had ik een beetje een dubbel gevoel, maar tien minuten later was ik heel blij voor haar.” Tiende keer - punt duidelijk gemaakt.

Lees ook: “Dan besef je pas hoe groot zo’n beest is”: op hol geslagen paard zorgt voor paniek in finale Strade Bianche voor dames

“Of ik Lotte een kutwijf heb genoemd? Dat herinner ik mij niet”: winnares Vollering minimaliseert woordenwisseling met Kopecky na sprint