FOTO RAES. “De tijden zijn veranderd, maar Sint-Andries heeft zijn volkse karakter behouden”

Je kijkt naar een foto van de Sint-Andriesplaats, het epicentrum van het Sint-Andrieskwartier, een van de tien wijken van Antwerpen-stad en, wat mij betreft, een van de boeiendste. Niet alleen omdat ik er zelf woon, maar simpelweg omdat er veel te beleven valt.

Geprangd tussen het meer mondaine Zuid en het toeristische centrum wordt Sint-Andries dezer dag aangeprezen als de creatieve motor van de stad, de buurt waar mode, architectuur, diverse meubelwinkels, studentenleven, een merkwaardige kerk en horeca-nederzettingen hand in hand gaan. Maar daarnaast is Sint-Andries vooral nog een volksbuurt. Diversiteit en inclusie zijn hier geen ijdele begrippen.

Niet eens zo lang geleden werd de wijk bestempeld als de ‘parochie van miserie’, ‘rode burcht’ of ‘luizenmarkt’. De mensen leefden er dicht op elkaar en armoe regeerde hun bestaan. Lode Zielens schreef er niet zonder reden Moeder waarom leven wij?.

De tijden zijn veranderd, maar het kwartier heeft zijn volkse karakter behouden.

De bewoners geven nog altijd de Gazet van Sint-Andries uit, een gratis wijkkrant met als ondertitel ‘het kloppend hart van de Antwerpse binnenstad, waar bewoners mondig, sociaal en samenhorig zijn’. Plaatselijke mensen vermengen er met studenten, antiekshoppers, mode-adepten, senioren die de zon opzoeken en ouders die hun kinderen van school of kribbe halen. Er wordt verbroederd, getaterd, een balletje gegooid, gegeten en gedronken.

Aan de rand van het plein ligt de Costa, het cultureel ontmoetingscentrum en daar gebeurt werkelijk van alles. Tafeltennis, dans, djembé, toneel, flamenco, literaire avonden, een eerbetoon aan Wannes Van de Velde, try-outs van artiesten als Bart Peeters en Slongs ...

Elke dag wat nieuws in Sint-Andries, de smeltkroes van Antwerpen.

Website www.frankraes.beInstagram @frankraesbrasil