Noa Lang met zelfvertrouwen: “Ik hoop de kwartfinale te halen. (grijnst) Het is dichter bij waar ik hoor”

De Amerikaanse zangeres Taylor Swift omschrijft het misschien nog het best in haar hit Shake it Off.

“The players gonna play (play, play, play, play)

And the haters gonna hate (hate, hate, hate, hate)”

Lang is een voetballer die polariseert. Altijd geweest, zal altijd zo blijven. Je bent voor of je bent tegen - de gulden middenweg bestaat niet. Het gebeurt zelden dat de Nederlander voor een wedstrijd naar de media komt. In Lissabon kwam hij wél. Omdat Lang net zozeer een voetballer is die zijn verantwoordelijkheid durft te nemen.

Hij zat er ontspannen bij op de persconferentie. Dribbelde door alle vragen zoals hij dat ook doet op het veld. Met af en toe een kwinkslag en soms een rake knal.

Journalist A: “Hoe verklaar je dat de ploeg het zo moeilijk heeft? In de poulefase van de Champions League deden jullie het fantastisch…”

Lang: (onderbreekt) “Ik deed toen niet mee, hé. Misschien liep het daarom zo goed.”

Journalist A: “Maar waarom loop het minder, denk je?”

Lang: “Weet je wat het is in voetbal? Het is lastig om je vertrouwen op het hoogste punt te krijgen. En als je er dan bent, gaat het net zo makkelijk weer weg. Ik denk dat we tegen AA Gent een goede wedstrijd speelden. Daarop konden we voortborduren. Vrijdag kregen we dan weer een klap. Daar moeten we mentaal mee zien om te gaan. (kijkt voor zich uit) Het wordt een mooie uitdaging om te laten zien dat we uit die nederlaag tegen Oostende geleerd hebben. Nu ja, geen woorden, maar daden.”

Scott Parker zat naast hem, begreep er weinig van.

Maar de Engelsman weet ook wat hij aan Lang heeft. Hij is de speler die de laatste weken naar zijn beste vorm toegroeit. Die in de thuiswedstrijd tegen Benfica het stadion bij momenten liet daveren.

Lang leeft van de grote (voetbal)momenten. Kan zich extra opladen. “Wat mijn verwachtingen zijn voor deze match? Ik kijk ernaar uit. We hebben niets te verliezen. Ik ga ervan genieten. En in het voetbal kunnen er rare dingen gebeuren. Dat heeft het verleden genoeg bewezen.”

Journalist B: “De ploeg is uit vorm. Jij lijdt daar niet onder. Is het logisch dat we naar jou gaan kijken?”

Lang: “Ik ben een speler die het verschil hoort te maken. Ik snap ook dat er veel van mij verwacht wordt. Ik ben daar ook blij om, ik hou daar van. Het is nu aan mij om te tonen dat ik belangrijk kan zijn voor het team. (Denkt na) Ik voel me daar wel verantwoordelijk voor. Net als voor die mindere resultaten. Dat betekent dat ik meer moet en kan doen als ik speel.”

Journalist A: “Is de achtste finale in de Champions League - of de knock-out fase - het niveau van Club Brugge en Noa Lang?”

Lang: “Nou, ik kan in de toekomst verder geraken dan de achtste finale, hoor. Mijn motivatie is alleszins heel groot. Hier droom je van als kleine jongen. Ik ben dankbaar dat ik hier sta met deze mooie club. Ik hoop de kwartfinale te halen. (grijnst) Het is dichter bij waar ik hoor.”

Journalist C: “Je hebt inderdaad veel vertrouwen. Maar ben je ook iemand die dat vertrouwen kan overbrengen op zijn ploegmaats?”

Lang: “Ik ben alleszins één van de leiders, dus ik probeer dat te doen. Iedereen weet dat we in een moeilijke situatie zitten. Ik doe mijn best om het team daar uit te helpen. Door te praten met bepaalde spelers. Maar… Uiteindelijk moeten we het allemaal zelf doen.”

Één ding is zeker. Club Brugge zal vanavond een grootse Noa Lang nodig hebben om ook maar kans te maken op een groot resultaat.

De Nederlander is degene waar ze naar kijken in Lissabon. Dat is zo bij de journalisten, dat is zo bij de fans.

Een hotelbediende in Lissabon: “Komen jullie naar de wedstrijd kijken?”

Journalist D: “Ja, maar we verwachten niet dat Club kan doorstoten.”

De hotelbediende: “Ik kijk toch uit naar die ene speler.”

Journalist D: “Roman Yaremchuk?”

De hotelbediende: “Naar twee spelers dan. Yaremchuk en die ene flankaanvaller.”

Journalist D: “Lang?”

De hotelbediende: “Ja. Fantastische speler.”

Noa L. zal het graag lezen. De mensen die hem arrogant vinden, wellicht iets minder. Daar trekt Lang zich allemaal niets van aan. Hij weet dat hij polariseert en daar geniet hij ergens ook van.

Hij weet net als Taylor Swift: ‘The haters gonna hate (hate, hate, hate)’. En the players gonna play (play, play, play). Het zal straks niet anders zijn voor hem in het Estadio Da Luz.