Vooruit vlooide uit dat de prijzen voor een richting in de A-stroom van het eerste middelbaar kunnen variëren tussen de 843 en de 320 euro. “En dat voor scholen die amper 3 kilometer van elkaar liggen”. In een ander geval kost in dezelfde stad een richting in de economische wetenschappen 459,80 euro in de goedkoopste school en 1.143,70 euro in de duurste school.

“De schoolkosten zijn nu niet alleen veel te hoog, ook de verschillen tussen scholen onderling zijn enorm”, zegt Goeman. Vooruit legt daarom opnieuw zijn eis voor een maximumfactuur in het secundair onderwijs op tafel, zoals die ook al in het basisonderwijs bestaat. “De basis die nodig is om de eindtermen te behalen, is overal dezelfde. Dan vraag je je toch af waar dat ongelooflijke prijsverschil zit?”

Elitescholen

Volgens haar wordt het beeld dat sommige scholen zich richten tot een publiek dat het ook kan betalen, alleen maar versterkt. “We moeten komaf maken met die zogenaamde elitescholen”, vindt ze. Door de maximumfactuur zou niet alleen bij veel ouders de financiële druk weggenomen worden, scholen zouden volgens Goeman ook meer kostenbewust omgaan met de middelen die ze krijgen.

Uit het onderzoek van Vooruit moet ook nog blijken dat bijna 40 procent van de scholen niet transparant communiceren over hun prijzen, ook al zijn ze verplicht om de kosten voor een schooljaar mee te delen via het schoolreglement. “Ouders weten dus niet steeds op voorhand wat hen te wachten staat. Ook dat is een groot probleem”, besluit Goeman. Vooruit dringt aan op meer transparantie.

“Maximumfactuur dwingt iedereen in keurslijf”

Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) gaat niet mee in het pleidooi van oppositiepartij Vooruit voor de invoering van een maximumfactuur in het secundair onderwijs. “Daarmee dwing je scholen in een keurslijf, de idee dat iedereen gelijk moet zijn”, reageerde hij in ‘De ochtend’ op Radio 1.

Voor Weyts is het “evident” dat er verschillen bestaan. “Sommige scholen rekenen hogere bedragen aan, eenmalig, inclusief uitstappen, zwemlessen, leerboeken en ander didactisch materiaal, kledij voor LO, en noem maar op”, somde hij op. “Je moet je ervoor hoeden dat je geen appelen met peren gaat vergelijken.”

Weyts wees in het interview op het bestaan van de vrije schoolkeuze en “de vrijheid van scholen om zelf keuzes te maken”. “Wanneer je maximumfacturen gaat hanteren, dwing je scholen in een keurslijf, de idee dat iedereen gelijk moet zijn. Ik snap dat vanuit een links ideologisch dogma, maar dat staat haaks op de realiteit. Laat scholen keuzes maken, laat ouders keuzes maken, in plaats van iedereen dwangmatig in een keurslijf te gaan dwingen.”

Dat er volgens Vooruit “elitescholen” bestaan die moedwillig hun facturen optrekken, “is nogal een beschuldiging”, vindt Weyts. “Alsof scholen erop uit zijn om geld te kloppen uit de zakken van de mensen.”

Omdat richtingen uit het beroeps- en technisch secundair onderwijs wegens de gebruikte materialen duurder zijn, zullen ze bij de invoering van een maximumfactuur uit de markt geprijsd worden, waarschuwde Weyts ook. Die verschillen per richting zijn meteen de reden waarom een maximumfactuur in het basisonderwijs mogelijk is, en in het secundair niet, aldus Weyts. “En dat pleidooi is ook een pleidooi voor meer belastinggeld dat moet worden opgehoest. Iemand zal de factuur moeten blijven betalen,via de belastingbrief. Het zijn altijd dezelfden: de middenklasse.”