Het lijkt wel alsof dit Union Sint-Gillis geen plafond kent. De club zat destijds in pot vier bij de loting voor de poules, werd groepswinnaar en heeft nu alles in eigen handen om de kwartfinale te halen. Zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen: Wahnsinn.

De delegatie van Union neemt naar elke Europese verplaatsing een gele smurf mee als geluksbrenger. ’t Moet zijn dat er net voor het halfuur even over zijn poepje gewreven is, want dan kwamen de bezoekers op voorsprong via een wel heel opportunistische poging van Boniface. Om vanop buiten de zestien vanuit de draai te scoren moet je wat meeval hebben, en dat had de Nigeriaan. Zijn schot week af op een Berlijns been en vloog zo de onhoudbaar de winkelhaak in: 0-1.

Een prachtige goal, maar het was op zich wel verdiend te noemen dat Union Berlin net voor de pauze op gelijke hoogte kwam via een vrije trap. De Berliners namen vanaf de start het meeste initiatief, zonder evenwel alles kapot te spelen.

Al bij al hielden de Brusselaars zich vlot staande. Niet evident, want Union Berlin verloor de laatste twaalf maanden maar één keer in eigen huis (tegen de Belgen), wipte in de vorige ronde Ajax en draait vlot mee aan de top van de Bundesliga. Er is voorts meer dan louter de tegenstander: ook alles rond het veld dat bij een Europese achtste finale komt kijken, kent deze spelersgroep amper of niet. De sfeer op de tribunes was nog helser dan in september en voor de wedstrijd kreeg de spelersbus politiebegeleiding – de chauffeur mocht zelfs spookrijden om files te vermijden. Een voetballer zou voor minder de koelbloedigheid verliezen, maar niet de jongens van Karel Geraerts. Zij doen (bijna) altijd hun job, wie er ook speelt.

Dat was deze keer niet Teddy Teuma. De Fransman ondervond dan toch te veel last van de kuit om te starten. Het opmerkelijke was dat hij in de opwarming best intensief deelnam aan de balbezitwedstrijdjes en ook nog eens stevig richting doel poeierde, maar bon, hij nam dus plaats op de bank. Zijn vervanger was El Azzouzi, die vorig seizoen nog in de Nederlandse tweede klasse speelde. De Marokkaanse Nederlander trok zijn streng.

Vertessen op de counter

In de tribune kreeg de gele smurf in minuut 58 wellicht een kusje op de wang: wéér was daar Union Sint-Gillis met een rake tegenprik. Lapoussin trok zich op de counter op gang op links. Hij had twee aanspeelmogelijkheden – Vertessen of Boniface –, maar maakte de juiste keuze en bediende de man die recht naar de goal kon. Dat was PSV-huurling Vertessen. Hij weet van bij de lampenclub wat het inhoudt om in Europa beslissend te zijn en dat was eraan te zien: beheerst zorgde hij voor 1-2.

Je zag het ongeloof op de Berlijnse bank toenemen. Deze ploeg is het niet gewoon om voor de eigen supporters in de verdrukking te staan, maar een bescheiden Belgisch clubje bracht hen alweer in de problemen. Geloof ons: bijzonder straf.

De druk van de Berliners nam vanzelfsprekend toe naarmate de minuten vorderden. En dan dreigt het wel eens warrig/onoverzichtelijk te worden in de zestien. Bij zo een heet standje zag de VAR iets dat niet hoorde – handspel van Burgess –, waarna de bal op de stip ging. Moris dook naar de goede hoek, maar Knoche kon de rebound tegen de netten duwen (2-2). O ironie dat Union Berlin de videoref nodig had: de nostalgische aanhang verfoeit zulke moderne elementen in het voetbal.

Dat was pech voor Union, vonden ook de clubmedewerkers in het gezelschap van de gele smurf, dus kreeg het beeldje een aaitje over de bol. De Duitsers hadden het erg moeilijk met de diepgang van de Belgische vicekampioen. Deze keer was het Nieuwkoop die op de rechterflank de turbo aanzette. Zijn voorzet voor Boniface was perfect, de aanvaller maakte zijn status als Mister Europa waar met al zijn vijfde treffer deze campagne: 2-3.

Geraerts had op voorhand gezegd dat zijn elftal efficiënt zou moeten zijn om iets te rapen. Wel, de boodschap werd opgepikt. Het was niet zo dat Rønnow zotte dingen moest doen, maar hij moest zich wel drie keer omdraaien. Jammer genoeg voor Union-Sint Gilles moest ook Moris dat doen: in het absolute slot wist een pushend Union Berlin nog een gelijkspel uit de brand te slepen (3-3). Geraerts foeterde: als je drie keer scoort, moet je eigenlijk altijd winnen.

En toch mogen we zeggen dat Union een goede uitgangspositie versierde voor de return. Het moet het nu voor de eigen supporters en de gele smurf – hij zal er toch gewoon bij zijn in het Lotto Park? - zien af te maken.