Amper dertien jaar was Nicky Vankets toen hij met jute en pvc-buizen podiumoutfits voor 2Fabiola in elkaar knutselde. Tussen de lappen stof in het atelier van zijn ouders zette de couturier zo zijn eerste stapjes in de modewereld. Dertig jaar later spreken we met hem af in Hasselt. Nadat hij eerder nog moest pendelen tussen panden in Antwerpen, Lommel en de Limburgse hoofdstad, bevindt alles zich nu onder één dak. Wie op zoek is naar een exclusieve outfit voor een speciale gelegenheid wordt ontvangen in de winkel op het gelijkvloers en de eerste verdieping. Bovenaan bezet hij met een klein team het atelier. “Ik maak alle ontwerpen en patronen nog altijd zelf. Er gaat hier niets buiten dat ik niet van begin tot einde gezien heb. Ik kan nogal moeilijk dingen loslaten”, zegt hij lachend.

We nestelen ons tussen de nieuwe bruidscollectie. Niet voor een eigen jurk – we zijn al even geringd – maar voor een babbel met de ontwerper die terug lijkt van eigenlijk nooit weggeweest. “Er hangt zoveel emotie aan een trouwkleed. Als je tijdens een eerste pasbeurt een lach ziet verschijnen in de spiegel, krijg je zoveel voldoening.” Onder anderen Kim Clijsters en Yanina Wickmayer haalden hier al hun mooiste glimlach boven. “Creëren is altijd mijn ding geweest. Dan stap ik in mijn eigen droomwereld en dan kan alles errond letterlijk ontploffen”, zegt Nicky. Hier is het Nicky. “Sinds september word ik anderhalve dag per week ook aangesproken als ‘meneer’. In het Atheneum in Bilzen geef ik mode aan de leerlingen van het derde tot het zevende middelbaar.”

Kent die jonge garde Nicky Vankets?

“Ik verschiet er soms van hoeveel die weten. (lacht) Maar in dit geval helpt het ook wel dat ik onlangs heb samengewerkt met Camille. Dat opent meteen de deuren naar die nieuwe generatie en hun leefwereld. Ik ga niet beweren dat dat ook direct resulteert in extra verkoop, want daarvoor zijn die meisjes nog te jong. Maar misschien dat mijn naam nog wel een belletje doet rinkelen als ze binnen tien jaar op zoek zijn naar een trouwjurk.”

Niet enkel Camille liep rond in een van jouw ontwerpen. Tijdens de MIA’s, Kastaars en Het Gala van de Gouden K’s leek het wel alsof iedereen nog eens was gaan shoppen bij Nicky Vankets.

“Hoe dat allemaal precies gelopen is, weet ik zelf niet goed. Maar het lijkt inderdaad wel alsof bekend Vlaanderen weer de weg naar Hasselt gevonden heeft. Ik blik niet graag terug op het negatieve, maar we hebben wel even zwarte sneeuw gezien. Toen mijn ouders in 2012 moesten stoppen met hun bedrijf, ben ik verder blijven doen. Maar we hebben daar wel de gevolgen van moeten dragen. Zo hebben we een hele hoop negatief nieuws over ons heen gekregen. Sommige nieuwtjes klopten en andere helemaal niet. Op een bepaald moment heb ik dan beslist om de stekker volledig uit de communicatie te trekken. Niet alleen om mezelf te beschermen – want ik kan best tegen veel – maar ook de mensen rondom mij werden aangevallen. Ik ben dan even heel egoïstisch geworden en heb gezegd: Wat wil ik nu eigenlijk? En dat was terug naar mijn roots gaan: het exclusieve maatwerk uitspelen. Op die manier hebben we enkele jaren in stilte verder gewerkt. Het keerpunt is gekomen bij het trouwfeest van Anouk Matton en Dimitri Vegas. Dat was hét moment om te zeggen: Wij zijn hier nog!”

Hoe komt Anouk Matton in zo’n rustige periode bij jou terecht?

“Haar mama kwam bij ons informeren voor de trouw van haar dochter. Ik wist niet wie ze was, maar heb gezegd dat haar dochter toch zelf zou moeten langskomen. We hebben dan na sluitingstijd afgesproken. Anouk wilde er geen ruchtbaarheid aan geven, want ze wist nog niet of ze met ons in zee zou gaan. Die afspraak heeft twintig minuten geduurd en in die tijd was beslist wat ze zou aandoen. Als die klik er is, gaat het snel. Bij eender welke bruid. We hebben dan het juiste moment afgewacht om uit te pakken met het nieuws en dat heeft geloond. Voor de BV’s leek ik even van de aardbol verdwenen, maar daarna hebben ze mij stapje voor stapje teruggevonden. Er waren natuurlijk vaste waarden. Belle Perez kleed ik al jaren. Hetzelfde geldt voor Natalia. En nu is er die nieuwe generatie BV’s erbij gekomen die niet is opgegroeid met de naam Nicky Vankets.”

Hoe hebben zij jou dan leren kennen?

“Dat eerste contact verliep vooral via stylisten, zoals Jody Van Geert. We hebben samengewerkt aan een nieuw programma dat nog op televisie moet komen: Starstruck. Je kan het een beetje vergelijken met de Soundmixshow. Daarvoor waren ze op zoek naar een atelier dat de kostuums kon maken voor de deelnemers. Die moesten gebaseerd zijn op de iconische outfits van sterren als Lady Gaga. Zo’n opdracht heeft eigenlijk niets met onze eigen collectie te maken, maar het is wel ideaal om de kennis van ons atelier te etaleren. We hebben bijna alle kostuums gemaakt. Het ging om 72 kandidaten, dus dat was een behoorlijk werkje. Achteraf zei Jody: Eigenlijk wordt jouw vakmanschap door de meeste mensen onderschat. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar ik vind het moeilijk om mezelf in de kijker te zetten. Ik ben daar iets te bescheiden voor. Aan de ene kant siert me dat, maar aan de andere kant zou ik er beter wat meer mee uitpakken. (lacht) Hij heeft mijn naam dan bij enkele artiesten laten vallen en zo zijn er klanten bijgekomen.”

Heb je dat bekende cliënteel gemist?

“Het principe blijft hetzelfde: ik wil dat iedereen tevreden is met het resultaat. Of het nu een bekend gezicht is of niet. Door mijn jaren ervaring heb ik wel geleerd om selectiever te zijn. Ik werk alleen samen met de mensen bij wie ik een goed gevoel heb. Dat heeft niets met die personen te maken, maar soms past hun vraag niet in de richting die we met de zaak uit willen. Ik neem nu veel meer in overweging dan vroeger. Wat ook normaal is. Ik was dertien jaar toen ik mijn eerste kostuums ontwierp. Intussen ben ik 43, daar zit dertig jaar tussen. Ik ben veel strikter geworden. Vroeger kon er wel al eens iets voor niks gedaan worden. Nu ben ik mij ervan bewust dat zoiets niet kan. Ik wil me honderd procent smijten, maar er moet altijd betaald worden. Daarmee win je ook respect.”

Is het verkeerd om te zeggen dat jouw hoogdagen achter je liggen?

“Als ik erop terugkijk, vind ik dat ik veel te jong begonnen ben. Ik ga niet beweren dat ik tegen mijn zeventiende in een depressie gesukkeld ben, maar ik heb toen wel het punt bereikt dat ik dacht: als ik als persoon niet méér ben dan een naam op een label, dan hoeft het voor mij niet meer. Het ging allemaal veel te snel voor mij. Ik wilde gewoon creëren, mijn eigen ding doen en mensen gelukkig maken. Maar je wordt zo opgezogen in dat hele wereldje. Je wordt gewoon geleefd. Daarna ben ik aan de London College of Fashion gaan studeren. Dat heeft me wel geholpen om even afstand te nemen van het hele mediacircus. Na mijn studies heb ik bij allerhande modehuizen gesolliciteerd en na een gesprek bij Armani hebben ze mij aangeraden om voor mezelf te beginnen. Eerst wist ik niet goed wat ik met dat advies moest aanvangen, maar eenmaal terug in België heb ik beslist om het te volgen. (denkt na) Ik merk wel dat ik nu ik de veertig gepasseerd ben, eindelijk besef wat ik kan, wat ik wil en waar ik naartoe wil. Ik wil dat exclusieve, daar waar het creatieve en het vakmanschap elkaar echt tegenkomen, uitspelen. In Vlaanderen zijn er weinig anderen die dat in één geheel kunnen aanbieden, dus ik zou maar dom zijn als ik het niet deed. Dus laat ons zeggen dat die eerste reeks hoogdagen gevolgd werd door een stilte en dat ik nu toewerk naar een tweede reeks.”

Heb je geen spijt dat je op internationaal vlak niet meer bereikt hebt?

“We zijn daar nu achter de schermen heel hard mee bezig. Het is niet dat ik de ambitie koester om morgen een collectie zoals die van Dolce & Gabbana op de wereld te zetten die overal te koop is. Wie weet komt dat er ooit wel van, maar daar zit ik nu niet met mijn gedachten. Als ik daarentegen de kans zou krijgen om creatief directeur te worden van zo’n merk, zou ik die niet laten liggen. Ik ben er al eens heel dichtbij geweest. Toen Raf Simons in 2012 aan het roer kwam te staan van Dior, zat ik bij de laatste drie. Dus wie weet ligt mijn naam daar nog wel ergens in een schuif. (lacht) We zijn nu vooral contacten aan het leggen bij buitenlandse stylisten om A-list-celebrity’s te kleden. Op zich zou je die gewoon een grote zak geld kunnen geven, maar daar geloof ik niet in. Ik wil dat iemand een ontwerp van mij draagt omdat die dat wíl doen.”

Over zakken geld gesproken: hebben jullie op financieel vlak nu opnieuw een gezond bedrijf?

“Ja, we zitten weer waar we moeten zijn. In de periode dat het moeilijk ging, hebben mijn man en ik het met wat minder gedaan. Het personeel moest betaald worden. Hetzelfde gold voor onze leveranciers. Dat betekende soms dat we zelf geen loon hadden of dat Koen me naar de winkel stuurde voor boodschappen, maar dat we niet wisten wat het ging worden omdat er niet veel over was. Op een bepaald moment moet je dan kiezen. We zijn samen aan tafel gaan zitten en hebben beslist om ervoor te blijven vechten.”

Jullie vormen nu al heel wat jaren een team.

“In oktober zijn we twaalf jaar getrouwd en in januari 2024 zijn we zestien jaar samen. We hebben al heel wat watertjes doorzwommen, maar we vullen mekaar perfect aan. Koen ontfermt zich over het commerciële luik en ik het creatieve. Zo’n intense samenwerking is zeker niet voor iedereen weggelegd, maar ik zou het niet anders willen. We hebben de afspraak: ik ben de baas van 9 tot 17 uur en hij van 17 tot 9 uur. (lacht) Huishoudelijk doet hij ook alles. Ik doe niks en geef dat eerlijk toe. Hij wil dat ook niet. (lacht) Aan elke relatie moet je werken en als je met elkaar samenwerkt, nog des te meer.”

Je hebt altijd gezegd dat je voor je 45ste graag papa wil worden. Hoe zit het met die kinderwens?

“Dat idee is er nog altijd, maar ik denk niet dat ik 45 ga halen. Misschien dat ik het nog tot 50 wil rekken, maar daarna sowieso niet meer. Als je zoon of dochter achttien jaar is, wil je nog steeds de papa zijn en niet de bompa. Maar we zullen wel zien of het er nog van komt of niet. De afgelopen jaren zijn we allebei al meerdere keren van gedachten veranderd over het vaderschap. Daar komt dan ook nog eens bij dat je als mannenkoppel sowieso in een moeilijker scenario zit. Dus op dit moment staat er nog een vraagteken achter die kinderwens. Maar ik vind dat we heel gelukkig in ons leven en huwelijk staan. Dat doen niet veel koppels ons na.”

Wie is...

Nicky Vankets (43) ontwerpt al dertig jaar podiumoutfits en kledij voor speciale gelegenheden voor bekend en onbekend Vlaanderen. Onder anderen Kim Clijsters, Anouk Matton en Yanina Wickmayer bestelden hun trouwjurk in zijn atelier. Sinds oktober 2011 is hij getrouwd met Koen De Mey (35). De twee runnen samen het modelabel Nicky Vankets vanuit hun zaak in Hasselt.

De meest opvallende creaties van Nicky Vankets