De zesde rit in de Tirreno-Adriatico was de gevreesde ‘tappa dei Muri’. Verwijzend naar de vele, pittige kuitenbijters. Die werden in drie lokale rondes van telkens 34 km aangedaan na een lus van 90 km. Daarin kregen we een omvangrijke kopgroep van elf werklieden. Wereldkampioen gravel Gianni Vermeersch kreeg onder meer het gezelschap van Mike Teunissen en Quinn Simmons. Door een Jumbo-Visma dat de boel fel in de gaten hield, kwamen zij nooit echt verder dan drie minuten bonus.

Met nog 40 kilometer op de teller was het avontuur van die grote groep al ten einde door een aanstormend groepje, dat aangevoerd werd door Jumbo-Visma. En zeg maar gerust een ontketend Jumbo-Visma. Nadat eerst Tiesj Benoot zijn werk deed, nam Wout van Aert de kop over in dienst van leider Primoz Roglic. Julian Alaphilippe maakte met een veelzeggend wegwerpgebaar kenbaar wat hij van het tempo vond. Al bleef de Fransman van Soudal-Quick Step wel aanhaken. Voor Girmay en Van der Poel ging het te snel. De laatste plaatselijke ronde in Osimo werd ingegaan met om en bij de twintig renners.

Martin, Vlasov, Aranburu en Verona sloegen dan de handen in elkaar om een afstandje weg te rijden. Dat lukte maar meer dan 25 seconden kregen zij niet. Ook Team UAE was Jumbo-Visma komen depanneren in de achtervolging. Maar pas wanneer Ineos dat ook deed, werden de vier leiders definitief ingerekend.

Op het laatste kasseiklimmetje ging Landa zijn kans, al volgde Roglic in diens wiel. Een groepje met Van Aert moest achtervolgen. Nadat ook Woods met een late uitval gegrepen werd, moest een sprint voor de beslissing zorgen. Daarbij haalde Roglic het nipt voor Tao Geoghegan Hart en Joao Almeida. Roglic neemt naast zijn derde ritzege meteen ook beslag op de eindzege. Zondag wordt er namelijk tot slot gesprint in San Benedetto del Tronto, waar er normaal niets meer mag mislopen voor de Sloveen.