‘Dit blijft een mooie avond voor de Belgische cinema’: geen Oscar voor ‘Close’, maar toch fierheid bij Lukas Dhont en co
De Oscar voor Beste Internationale Film is niet naar Close gegaan, maar naar het Duitse oorlogsdrama All Quiet on the Western Front. We bellen filmjournalist Lieven Trio net na afloop van de awardceremonie vanop het Belgische consulaat in Los Angeles waar hij samen met de Belgische filmwereld naar de uitreiking keek.
Dag Lieven, jammer genoeg geen Oscar voor Close. Hoe werd er gereageerd in het Belgische kamp?
“Het was een spannende avond met heel veel emoties natuurlijk, maar het is duidelijk dat hier toch wel fierheid overheerst. Dit is en blijft een mooie avond voor de Belgische cinema.
“Acteurs Eden Dambrine en Gustav Dewaele zijn net terug van de ceremonie en zijn bijzonder trots dat ze tot hier zijn geraakt. Terecht ook natuurlijk: we mogen niet vergeten dat Lukas, iemand van nog maar 31 en met nog maar zijn tweede film, het zo ver heeft geschopt met alleen al een nominatie. Close werd op een bepaald moment echt wel als een van de kanshebbers beschouwd, dus het is ook heel belangrijk dat ze dat blijven onthouden, ook al hebben ze niet gewonnen.”
Kon je al met de entourage van Dhont spreken?
“Ja, ik sprak hier met enkele van zijn familieleden, onder andere zijn moeder, en ze benadrukken dat Lukas heel positief blijft. Dat is ook wat hij in zijn eerste statement benadrukte: we hebben er alles aan gedaan om Close zo ver mogelijk te laten geraken, hebben intens genoten en kijken voluit naar de toekomst. Zijn bedoeling is dan ook glashelder: een volgende film maken, hier terugkomen en dan wel winnen.”
Lees ook
‘Dit is de Amerikaanse droom’: zeven Oscars voor Aziatisch-Amerikaanse ‘Everything Everywhere All at Once’
Dit zijn de Oscarwinnaars in de belangrijkste categorieën
‘Close’: overmand door de kracht van kwetsbaarheid ★★★★★
‘Everything Everywhere All at Once’: om duimen en hotdogvingers bij af te likken ★★★★☆
Was het verwacht dat Close het niet ging halen?
“Dhont is wel degelijk naar hier gekomen om te winnen. Hij is zichzelf altijd blijven voorhouden dat hij de moed niet mocht opgeven. Dat is ook de enige manier om de energie te blijven opbrengen om zo intensief campagne te voeren.
“Maar tegelijkertijd is hij natuurlijk ook niet dom en naïef, en wist hij wel dat het moeilijk opboksen was tegen een film met negen nominaties (winnaar All Quiet on the Western Front, red.).”
Everything Everywhere All at Once was de grote slokop met liefst zeven beeldjes: terecht?
“Er waren heel veel mooie films, met The Banshees of Inisherin als mijn persoonlijke favoriet. Maar het is wel een hele fijne keuze van de Academy geweest om zo’n atypische film als Everything Everywhere All at Once te bekronen. De film vertelt een persoonlijk verhaal over een migrantengezin en is daardoor alleen al belangrijk qua representatie van minderheidsgroepen. Tegelijkertijd verdeelde hij in al zijn gekheid ook veel kijkers: veel mensen begrijpen de film niet en vinden het allemaal een te rare bedoening.”
“Het is daardoor ook opvallend dat er zo véél beeldjes naar die film gingen. Cate Blanchett was bijvoorbeeld ook een goeie winnares geweest als beste actrice voor haar rol in Tár.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
