In Vlaanderen zijn ongeveer 160 gesubsidieerde voorzieningen die officieel gediagnosticeerde ontwikkelingsstoornissen behandelen. Een tijdige diagnose is belangrijk omdat kinderen en jongeren op die manier ook sneller toegang krijgen tot de juiste zorg en hulpverlening. Maar de gespecialiseerde centra kampen al jaren met lange wachtlijsten. Ouders zoeken noodgedwongen hun toevlucht tot privépraktijken.

Uit het antwoord van Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) op een parlementaire vraag van N-VA-parlementslid Katja Verheyen blijkt dat de diensten van de minister geen zicht hebben op hoeveel kinderen gebruik maken van privépraktijken.

Gissen

Tegelijk is het vaak gissen naar de exacte de wachttijden en wachtlijsten waar ouders op stoten. “Maar de weinig beschikbare cijfers zijn weinig geruststellend”, meent Verheyen. “Zo blijkt dat de wachttijden in de Centra voor Ontwikkelingsstoornissen voor West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen tussen 2020 en 2021 telkens met 5 maanden zijn aangegroeid, naar respectievelijk 1 jaar en 7 maanden en 2 jaar en 7 maanden”, aldus Verheyen. Cijfers voor 2022 zijn er nog niet, maar Verheyen vreest dat de wachttijden nog zijn aangegroeid.

Verheyen pleit ervoor de versnippering in het diagnostisch aanbod aan te pakken. Zij wijst er ook op dat er al ruim een jaar een voorstel klaar is om de organisatie van diagnostiek voor kinderen en jongeren grondig te hervormen en te stroomlijnen. “Ik roep de minister en haar administratie dan ook op om tempo te maken met de implementatie van het plan. Iedere dag dat het plan op zich laat wachten, is een dag dat de wachtlijsten verder aangroeien en dat kwetsbare jongeren niet de hulp krijgen die ze verdienen”, besluit Verheyen.