Op 30 oktober 2020 raakt Thorben D., toen 23 jaar, aan de praat met een meisje op sociale media. Amper een dag later neemt het gesprek een nieuwe wending. De jongeman uit Harelbeke vraagt naaktfoto’s tegen betaling. 50 euro voor zes foto’s. De sfeer slaat daarna om. Dwingender en dwingender. Meer en meer foto’s. En uiteindelijk ook filmpjes waarin hij vraagt dat het meisje zich bevredigt.

Met rust laten

Verkrachting en aanranding van de eerbaarheid, omschreef het Openbaar Ministerie voor de correctionele rechtbank van Kortrijk het. Op afstand weliswaar. “Er is geen fysiek contact nodig om het misdrijf van verkrachting of aanranding te hebben”, klonk het. “Het slachtoffer voelde zich ongemakkelijk en vroeg met rust gelaten te worden, maar hij bleef maar berichten sturen. Hij speelde op haar emoties, werd kwaad en dreigde beelden openbaar te maken.”

Verkrachting op afstand? Bewezen, vond de Kortrijkse strafrechter. “Verkrachting is volgens de wet een daad van seksuele penetratie van welke aard en met welk middel ook, gepleegd op een persoon of met behulp van een persoon die daar niet in toestemt. Fysiek of lichamelijk contact tussen de dader en het slachtoffer is daarbij niet vereist. Een seksuele zelfpenetratie vanwege het slachtoffer, hiertoe gebracht door de dader, wordt als verkrachting gekwalificeerd. Het maakt daarbij ook niet uit of de dader zich al dan niet fysiek in dezelfde ruimte als het slachtoffer bevindt”, klinkt het in het vonnis.

Morele dwang

De rechter gaat ook dieper in op de dwang. “Die dwang kan een morele dwang zijn”, klinkt het. “De opeenstapeling van berichten en impliciete en expliciete bedreigingen die uit het dossier blijken, maken de verklaring van het slachtoffer dat zij onder ernstige morele druk gezet werd geloofwaardig.”

De dader werd uiteindelijk veroordeeld tot 28 maanden, gekoppeld aan probatievoorwaarden. Zo moet hij zich onthouden van drugs en alcohol en moet hij begeleiding volgen, onder meer zijn seksuele problematiek. “Zolang hij zijn behandeling niet succesvol afrondde, krijgt hij een verbod op sociale media.”

Slachtoffer blij met veroordeling

De man werd niet enkel veroordeeld voor de feiten van verkrachting. Tijdens de zitting waren er nog vijf burgerlijke partijen. Bij hen ook Merel. Eind 2020 maakte zij melding van de feiten op haar Twitteraccount, wat meteen zo’n 300 reacties opleverde van meisjes uit heel Vlaanderen. In januari 2021 volgde een aangifte bij de politie. D. stopte echter niet, waarna ze haar frustraties uitte op Facebook. Opnieuw kreeg ze 500 berichten, van nieuwe slachtoffers en ongeruste ouders.

Zij is alvast blij dat er nu een veroordeling is, al vreest ze dat het weinig zal helpen. “Ik begrijp dat hij een tweede kans krijgt, maar het ligt me moeilijk aangezien hij meisjes lastig blijft vallen”, vertelt ze. “Ik vrees ervoor of therapie bij hem zal volstaan om zich te kunnen houden aan zijn voorwaarden, maar we zullen zien.”