Wát een stunt: Slimani en Verbruggen grote helden van Anderlecht, dat wint in Villarreal en ook in kwartfinale Conference League zit

De Anderlecht-spelers verbleven de voorbije twee dagen in het Luz hotel in Castellón de la Plana. Een stad met iets meer dan 170.000 inwoners, op een boogscheut van het veel kleinere Villarreal. Toevallig wordt deze week in Castellón beschermheilige van de stad, Magdalena herdacht. Een kloeke dame die in haar tijd - paar eeuwen geleden - verzot moet geweest zijn op ontploffingen. Na twee dagen Castellón is duidelijk dat zij énkel geëerd kan worden met voetzoekers en andere luide knallen. Van ‘s ochtends tot ‘s avonds lopen er kinderen over straat met aanstekers in de hand en vliegen de voetzoekers in het rond. Ouders vinden het allemaal prima. Hoe luider de knal, hoe trotser hun blik. Prima rekruteringsvijver voor onze Ultra’s.

Alle pogingen ten spijt, de Anderlecht-selectie heeft zich niet uit z’n lood laten slaan. Benito Raman is een vaste slaper. Die schoot als een raket uit de startblokken, lopen dat die deed! Raman startte en Riemer hield Slimani net als in de heenmatch op de bank. De basiself was een exacte kopie van een week geleden, dus ook met Refaelov en N’Diaye. Halfweg de eerste helft leverde die pressing van Raman Anderlecht bijna een voorsprong op. Pepe Reina verslikte zich en via het been van Raman rolde de bal tergend traag voorbij Verschaeren en de open doelmond. Uit vijf dominante minuten puurde Anderlecht zo bijna een goal. Het zorgde meteen voor paniek bij de 15.000 passagiers op de gele duikboot. Het was de eerste Europese wedstrijd in La Cerámica dit seizoen. Voor Nieuwjaar werd het stadion van Villarreal gemoderniseerd voor hun honderdjarig bestaan en werkten ze hun wedstrijden in het Estadi Ciutat in Valencia af. De sfeer in dat mooie stadion was ronduit bedroevend.

Anderlecht onderging grote delen van de eerste helft - Dreyer en Amuzu hadden het lastig - en dat is geen schande tegen de zesde van La Liga. Máár paars-wit werd nooit echt helemaal weggespeeld. Álex Baena mocht een paar keer knallen - duidelijk ook een grote bewonderaar van Magdalena - maar Verbruggen stond pal. Villarreal is een ploeg met veel aanvallend geweld, waarvan Samu Chukwueze voor ons de exponent is. De meeste dreiging kwam vie zijn rechterflank, ook al omdat Anderlecht met een sterke Diawara centraal alles compact hield. Vertonghen heerste achterin. Iederéén sprong bij. Offensief kreeg Refaelov niks klaar, maar de Israëliër liep zich te pletter om N’Diaye bij te staan.

Met de rust in zicht ontsnapte Anderlecht toch aan de achterstand na een flipperkast momentje. Verbruggen redde een schot van Morales en had geluk toen Gerard Moreno de lat trof. Met nog vijfenveertig minuten te gaan lag de kwalificatie nog steeds binnen handbereik.

De wereld had er al helemaal anders kunnen uitzien als Murillo de perfecte hoekschop van Refaelov wél gewoon had binnengetikt? Wat een kans voor de Panamees. Opnieuw rolde een zucht van opluchting van de gele tribunes. Villarreal schakelde een tempo hoger. Verbruggen kreeg schot van Cuenca niet onder controle, maar pakte dan uit met een spectaculaire redding op de rebound van Gerard Moreno. Koeman roept Verbruggen vandaag gewoon voor Oranje, toch? Het kantelmoment in de match. Als Raman vooral een loper is, dan is Islam Slimani een killer. Eén kans, één goal. Die man is goud waard. Amuzu lanceerde Murillo en die bediende in één tijd de Algerijn. Het mirakel was een feit, de kwalificatie evenzeer. Wat een stunt.