Binnenkijken in een uniek Gents rijhuis ‘met een torentje’

Je kunt er onmogelijk naast kijken: vanuit welke richting je de straat van Sandy en Bieke ook indraait, het groene torentje steekt er overal bovenuit. De transformatie die hun Gentse rijhuis in 2020 onderging is ronduit spectaculair, met het panoramisch dak als opvallend landmark. Toch was de voormalige conciërgewoning van een lagere school niets om jaloers op te zijn toen het in 2009 op de koopmarkt kwam. “Het gebouw dateert van rond 1890 en stond al enkele jaren te verkommeren. Een vloek en een zegen tegelijk”, vertelt Sandy. “Het huis was donker, verouderd en slecht geïsoleerd, maar daardoor zijn de authentieke elementen wel bewaard gebleven. Wij zagen vooral de charme van de hoge plafonds, de marmeren schouwen en de originele glasramen. De mankementen zouden we wel opgelost krijgen.”

De renovatie werd een langetermijnproject dat kort na de aankoop van het huis startte. In de eerste fase werden alle nutsleidingen vervangen en de badkamer en de keuken volledig vernieuwd. De veranda met golfplatendak maakte plaats voor een luchtige uitbouw met open leefkeuken, die op een gezellig koertje uitkomt. Zodra deze werken achter de rug waren, verhuisde het koppel samen met zonen Felix (13) en Otto (11) naar hun nieuwe stek. “We zijn hier in 2010 ingetrokken en hebben tien jaar zo gewoond. Ondertussen zaten we plannen te maken voor de verdere uitbreiding”, zegt Sandy. “Met twee opgroeiende jongens in huis hadden we maar één wens: meer ruimte creëren.

“In 2019 zijn we met ons project naar architect Tim Rogge gestapt. Zijn kantoor ligt hier vlakbij en we volgden zijn werk al een hele tijd. We waren vooral benieuwd naar zijn creatieve ideeën voor ons huis en gaven hem carte blanche. Toen hij ons de maquette met het afgeronde dakvolume liet zien, waren we even sprakeloos. Zoiets hadden we nooit zelf kunnen bedenken.”

Het organisch vormgegeven dakgedeelte vloeit harmonieus over in de rechthoekige achterbouw en verbindt zo het oude met het nieuwe gedeelte. Sandy: “Dit project is een totaalpakket. We kregen niet alleen een extra leefruimte op het dak, maar ook tien centimeter isolatie in de muren. Die nieuwe schil maakt ons huis veel energiezuiniger. Het is de bedoeling om onze woning verder te verduurzamen. Binnenkort willen we ook nog groendaken en zonnepanelen leggen.”

Om meer daglicht binnen te brengen in de smalle living, werden het raam en – vanwege de symmetrie – ook de voordeur verhoogd. Er moest een steunbalk aan te pas komen die de boel even vertraagde, maar de ingreep was het wachten en het prijskaartje meer dan waard. Sandy: “Het voelt binnen veel luchtiger en opener. De onderste raampanelen in ondoorzichtig figuurglas creëren een gevoel van privacy, terwijl we toch contact houden met het leven buiten. De brede vensterbank werd onze favoriete leesplek.”

De draaitrap naar het dakvolume baarde het koppel heel wat kopzorgen, tot architect Tim Rogge met het idee van een externe koker op de proppen kwam. Sandy: “Wij vonden nergens plaats voor een trap, en de douchebox van de jongens opofferen was voor ons geen optie. Een trapkoker tegen de buitengevel bleek de enige oplossing.”

Dat torentje is nu de eyecatcher van het huis en springt er nog meer uit dankzij de langwerpige muurtegels. “Ze zijn een fijne afwisseling voor de vierkante tegeltjes in de rest van de gevel en laten de toren ook langer lijken”, zegt Sandy. “De keuze voor faience was een gewaagde gok, maar we worden er nog elke dag gelukkig van. Die groene tint is onze kleur en matcht helemaal met het houtwerk van de achterbouw. De reacties op ons huis blijven grappig. We zien voorbijgangers weleens naar boven kijken en denken: wat is dat voor een torentje?”

De plaatsing van de houten constructie was een heel avontuur. Sandy: “Alleen al het uitzonderlijk vervoer in de straat zien manoeuvreren was superspannend. Van op de vrachtwagen werden de grote houten ringen met een kraan naar boven gehesen en minutieus op elkaar gestapeld. Het leek wel alsof er een raket zou worden afgeschoten.” De wenteltrap was een ander verhaal. Hij kon niet naar binnen, zodat de tredes één voor één aan de paal gelast moesten worden. Ook het dakvolume werd ter plaatse opgebouwd door de schrijnwerkers van Johan Paelinck uit Destelbergen. Door de ronde vormen hadden ze wat speling om alles op het moment zelf in elkaar te laten passen.”

De polyvalente ruimte heeft geen specifieke functie en wordt naargelang de situatie gebruikt als thuiskantoor, speelkamer of zithoek. “De zolder is onze schermloze zone, bedoeld om te ontprikkelen. Het groene werkblad doet weleens dienst als bureau, maar wordt ’s avonds weer opgeruimd. Juist omdat we de ruimte vrij willen invullen, hebben we hier geen kasten staan. Het enige wat hier nog bij mag komen, zijn kamerplanten”, lacht Sandy. “We hebben nog niet alle seizoenen meegemaakt op zolder, maar we verlangen nu al naar de zomer, wanneer we voor het eerst alle ramen zullen kunnen openzetten. Het uitzicht verveelt nooit: vooraan zien we de skyline van Gent, achteraan kijken we uit op de speelplaats van de lagere school.”

Na een jaar verbouwen geniet het gezin nog meer van de rust in huis. “We hebben toch even moeten afkicken van de verbouwingen”, vertelt Sandy. “We zijn begin 2020 gestart, een maand voor corona uitbrak. Opeens woonden we met z’n vieren op een bouwwerf. We hebben een jaar boven gekampeerd en onze slaapkamer tot living omgebouwd. De werkmannen begonnen ’s morgens vroeg, waardoor we allemaal gedoucht moesten zijn tegen zeven uur. Het was een hele organisatie, maar we namen het erbij. Nu zijn we heel blij dat we toen de beslissing hebben genomen. Het voelt nog elke dag als thuiskomen in een nieuw huis.”