Direct naar artikelinhoud
ColumnJana Antonissen

Mannen, en dan vooral heteroseksuele, blijven ondervertegenwoordigd in het publieke debat over seks

Mannen, en dan vooral heteroseksuele, blijven ondervertegenwoordigd in het publieke debat over seks
Beeld Damon De Backer

Jana Antonissen is journalist.

Hoewel ik weleens wat over sexting of open relaties heb geschreven, ben ik geen sexpert. Toch word ik geregeld gevraagd om gesprekken over seksgerelateerde onderwerpen te modereren. Ik ben tenslotte een vrouw, en al bij al nog een jonge ook.

Over seks is kennelijk nog steeds het laatste niet gezegd, dacht ik toen ik onlangs vanop een festivalpodium uitkeek over een uitverkochte zaal. Ik interviewde er een seksuologe en audiopornomaakster over seksuele fantasieën. Misschien waren er geen mannen met verbeelding te vinden, hadden we voor de aanvang van ons gesprek nog gegrapt.

En misschien was dat nog niet eens zo onwaar. Volgens de seksuologe had onderzoek namelijk uitgewezen dat mannen vooral opgewonden raken door visuele prikkels, vrouwen eerder door verbeeldende.

Mannen, en dan vooral de heteroseksuelen onder hen, blijven opvallend ondervertegenwoordigd in het publieke debat over seks. Misschien hebben ze last van drempelvrees in dit post-MeToo, popfeministische tijdperk. Of misschien worden ze nog steeds geplaagd door het patriarchale adagium dat mannen niet te veel kwetsbaarheid mogen tonen. Nochtans zou ik het bijzonder interessant vinden als mannen wat vaker openhartig over seks en verlangen spraken. Mannelijke collega-columnisten, laat jullie alsjeblief eens gaan.

In ieder geval hing het publiek aan de felrood gestifte lippen van de seksuologe. Ze had dan ook heel wat verrassende statements in pacht. Zo verkondigde ze dat het doodnormaal is om tijdens een vrijpartij met je lief over een ander te fantaseren. Het is gewoon een van de vele manieren om seks spannend te houden, en hoeft niet veroordeeld te worden. Je verlangens onder woorden brengen is belangrijk, maar de details van je zelfverzonnen porno hield je volgens de seksuologe toch beter voor jezelf. Tegelijk pleitte ze wel voor een meer open houding tegenover erotische hersenspinsels.

Dat daarover nog veel schroom heerst, merkte ook de maakster van audioporno. Zo vertelde ze hoe haar vrijgevochten vrienden plots dichtklapten wanneer ze naar hun fantasieën peilde. We denken dat we het oordeel van de ander vrezen, pikte de seksuologe daarop in, maar eigenlijk vrezen we vooral dat van onszelf. Nochtans doet het geen afbreuk aan je emancipatie om, bijvoorbeeld, als feministe te fantaseren over onderdanigheid aan je baas.

Om maar meteen de daad bij het woord te voegen wisselde ik op de trein naar huis seksfantasieën uit met de vriendin die het panelgesprek bijgewoond had. Halverwege onze opsomming van openbare plekken, goed gecureerde orgieën, power plays en andere verkleedpartijen stokte mijn vriendin plots. Ze draaide zich om, fluisterde dan met een donkerrode blos op haar wangen dat de man achter ons aan het meeluisteren was.

Dit is onze kans, dacht ik. Ik vroeg of hij erbij kwam zitten, misschien ook een paar fantasieën wilde delen. Dat was hem helaas toch een iets te open houding.