“Giulio Ciccone is in uitstekende doen. In de Tirreno was hij, ook bergop, ook al eens dichtbij een ritzege. Ik voel zelf dat ik een beetje competitieritme mis. Ik had goeie benen, daar niet van, en daarom heb ik het ook een paar geprobeerd onderweg. Maar op het einde bleek dat niet voldoende om het verschil te maken. De drie besten bleven samen. De ploeg was goed, de vorm is er en ik heb een paar keer kunnen doortrekken op hoogte. Dat belooft voor de komende dagen en de Giro, want ik vond dat het twee goeie versnellingen waren.”

Evenepoel houdt dan ook een uitstekend gevoel over aan de etappe. Al gaf hij wel toe dat zijn tactiek in de finale iets beter kon. “Bahrain trok hard door in het begin van de klim, die toen best lastig was. Maar ik kon uitstekend volgen. In de finale ging het omhoog aan 5-6 procent, dus dat was wat makkelijker dan voordien. Ik ben mijn sprint misschien wat te vroeg begonnen, maar ik wist ook dat er nog een tweetal lastige bochten aankwamen in de laatste 300 meter en die wilde ik als eerste pakken. Maar dus: te vroeg begonnen en dus konden ze mij nog passeren op het einde. De benen liepen ook vol, dus ik had geen versnelling meer. Ik weet niet meteen wie de beste was vandaag, ik heb alleszins het meeste werk voor mijn rekening genomen. Misschien had ik het wel anders moeten aanpakken, wat minder hooi op mijn vork nemen. Ik draaide in de laatste bocht ook iets te ver uit. Klein foutje. Ik dacht niet dat het nog zo breed ging gaan.”

Geen steun

“Ik had wel gehoopt dat er nog iemand anders goesting had om te demarreren in de finale. Maar we zijn op hoogte en niet iedereen heeft dan nog overschot. Ik moest dus zelf een tweede cartouche verschieten om het pak te doen ontploffen en dat was ook de goeie versnelling. Leuk als er iemand had overgenomen, zodat ik ook eens kon slipstreamen, maar ieder zijn tactiek”, klonk het.

Ook woensdag wordt er geklommen in Catalonië, met een finish op La Molina. “Derde keer goede keer zeker? (lacht). Dat zeggen ze toch bij ons. Met die mentaliteit ga ik er alleszins invliegen. Dan gaan we er nog eens voor. Ik heb getoond dat ik stappen zet op hoogte. Als ik dit vergelijk met de Sierra Nevada en de Ronde van Zwitserland, dan zijn dit drie stappen vooruit. Ik ben hier heel content mee. Dit was een goeie test voor de Giro.”

Van Wilder: “Op tanden bijten”

“Aan de voet van de klim legde Bahrain een verschroeiend tempo op”, zo doet Ilan Van Wilder, de laatste man voor Remco Evenepoel, het verhaal van de slotklim. “Maar ik denk dat ze zich hebben vergaloppeerd, want het was een tempo dat onmogelijk vol te houden was. Ik denk dat ze het moreel wilden breken bij de rest. Daarna zakte het tempo, heb ik overgenomen en zei Remco hoe hard ik moest rijden. Toen Mikel Landa ging, heb ik de eerste versnelling opgevoerd om Remco te lanceren. Dan zat mijn job erop en was het aan hem. Remco zei onderweg dat hij zich goed voelde. Op de klim heeft hij zich kalm gehouden. Hij heeft geen gekke dingen gevraagd omdat hij weet dat het nog lang is en verre van over.”

“Ik kan niet spreken in de plaats ven Remco, maar die derde plaats is zeker geen slecht resultaat”, vond Van Wilder. “Het is nog een lange weg. Remco heeft vandaag getoond dat hij een van de beste klimmers is, dat geeft hoop. Ikzelf heb ook getoond dat ik gegroeid ben in deze rol. Aan de voet van de klim was mijn moreel bijna weg en stond ik op lossen, maar ik weet gewoon dat je even op je tanden moet bijten. Ik ben er weer doorgekomen en dan heb ik mijn job kunnen doen. Je mag niet vergeten dat we terugkomen van hoogte en het grote doel is om over zes weken echt top te zijn. De hele ploeg gaat nog beter worden.”